Het menselijke in moslims blijven zien

Na het verschrikkelijke nieuws van de raid op de redactie van Charlie Hebdo in Parijs zal 7 januari 2015 voor Europeanen wellicht een bijklank krijgen als 9/11 voor Amerika en de wereld. Het is gemakkelijk nu naar wraak te verlangen, niets anders meer te voelen dan boosheid op de moslims en hun wereld.

Ondanks de pijn, de schok, de afschuw, het verdriet, de belediging, het misverstand… willen wij een pleidooi houden voor die andere, smalle weg: voor het openhouden van ons hart. Voor het blijven ervaren van mededogen en verbondenheid, en het blijven zoeken naar begrip van die andere die zo onverwacht-gewelddadig in onze wereld binnenbreekt.

De nieuwe feiten zijn wreed en schokkend: een commando is de kantoren van de genoemde redactie binnengedrongen en schoot er twaalf mensen dood, onder wie een stichter, de hoofdredacteur, vijf cartoonisten, politieagenten… Daartegen moeten wij in het geweer komen, zulk dodelijk-vijandig gedrag is onaanvaardbaar.

Maar naast het vatten, berechten en begeleiden van de daders ervaren wij dit geweld bovenal als een noodkreet, die vraagt om gehoor en begrip. Een intensifiëring van de dialoog tussen westerlingen en moslims dringt zich op. Woede is immers een uiting van ondragelijke onmacht. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be