Kerstmis als het sentimenteelste en dan ook het minst christelijke feest dat voor christelijk wordt versleten is een goede gelegenheid voor een Sob story over hoe het christendom in het Midden-Oosten “verdween”. Het is geplaatst in een krant die ooit rooms-kathoiliek was, toen van kleur verschoot naar de PvdA en om zijn hoogopgeleide publiek goed te bedienen nu de Wildersbode voor de meerlettergrepigen is geworden.
Is het christendom verdwenen in Het Midden-Oosten? Het antwoord is: nee. Zal het verdwijnen? Ook dit is niet waarschijnlijk. Heeft het christendom het er moeilijk? Ja. In tegenstelling tot post-christelijk (West-)Europa en Noord-Amerika zijn de kerkgenootschappen van de oorspronkelijke christelijke wereld meer dan alleen gemeenschappen van gelovigen. De kerk is niet een gebouw waar je een uurtje per week doorbrengt en de rest van de week trek je je er niets van aan.
Ooit was het in (West-)Europa en in Noord-Amerika ook zo. De slijtage is geleidelijk gegaan. Kierkegaard fulmineerde ca. 1845 al tegen het schijnheilige sleurchristendom van de enkele zondagochtend. Toen was het al aan de gang dus. En was het maar een kwestie van Verlichting…
De zaken even bij hun naam noemen, alstublieft. De voor christelijk poserende, al evenzeer voor “democratisch gekozen” doorgaande heren Bush en Blair hebben een invasie in Irak uit laten voeren. Degenen die bovenop de oliehoudende grond woonden deden er niet toe, of ze soennitisch, sjiietisch, yezidi, zoroastriaans, mandees of christelijk waren (“I thought they were all mooslims” was de diepste wijsheid die wij vernamen).
De ijzeren vuist van het Ba’athregime is weg en rancuneus moorden en vervolgen is aan de orde van de dag. Overigens vluchtten en vluchten de christenen van Irak hoofdzakelijk naar de buurlanden Jordanië en Syrië. Evenals heel wat moslims van diverse denominaties. Sticht een moedwillige chaos en je krijgt wat je wilt – een hobbesiaans moord-en-doodslag waar ironischerwijze alleen een ouderwets-autoritair regime een einde aan zou kunnen maken, zoals de zaken nu staan – en een terugtrekking van de bezetters natuurlijk.
De bijna-verdwijning van christenen uit Palestina is niet het werk van Hamas. “Palestina” – de naam zegt het al, dacht u niet? Het zionistisch kolonialisme wordt ideologisch maar ook materieel gesteund door zich christelijk noemende clubs in West-Europa en Noord-Amerika die het wel goed vinden als “de joden naar huis” gaan, een verhuizing die uiteraard ten koste van de oorspronkelijke bewoners gaat. Of ze nu islamitisch, samaritaans of christelijk zijn.
De Rutenfransen, Spruiten en Bosma’s (“ik vin ut christendom mooi”) gebruiken het christendom als ideologisch wapen terwille van hun strategische (olie-)overwegingen en hun ziekelijke behoefte om tot oorlog op te hitsen. De christenen van het Midden-Oosten zijn niet gediend van en met hun ideologische oprispingen.
————
Het is een pijnlijke waarheid voor de christendommooivinders maar het christendom is geen “product” van Europa. Enkele van de naarste leerstukken zijn ontwikkeld door een Afrikaan, Augustinus – de erfzonde, die nergens in de bijbel genoemd wordt, bijvoorbeeld.
De geschiedenis van het christendom in Afrika voor de komst van de witte, inmiddels van racistisch superioriteitsgevoel voorziene Europeanen, is een interessant, weing bekend verhaal.
Het is ook eenvoudigweg niet bekend hoe het kwam dat het al verdwenen was uit de landen ten westen van Egypte, in Noord-Afrika, voor de komst van de islam. Vermoedelijk heeft het nooit diep gezeten, ondanks (of dankzij?) Augustinus. In het huidige Soedan verdween het oude “eigen” christendom in de veertiende eeuw – en net als in Nigeria dezer dagen ging het hier om strijd om landeigendom in een verwoestijnende omgeving. De moslims wonnen, in Nubië. In Ethiopië en Eritrea heeft het eigen christendom zich tot vandaag gehandhaafd.
Het huidige Angola deed in de zestiende eeuw mee met het Europese gebod de godsdienst van de vorst te volgen (cuius regio eius religio). De koning zag wel wat in het rooms-katholicisme. Dit was niet naar de zin van de slavenhalers (chrstenen mochten niet als slaaf verkocht worden) dus christelijk Angola werd genegeerd als heidens, dat kwam beter uit. (Ook op de Afrikaanse westkust werd niet naar het geloof van de geroofde mensen gevraagd).
Mocht u zich afvragen of er verder nog iets van het oorspronkelijke christendom in Azië buiten het Midden-Oosten (inclusief Iran) over is, dan kan ik u verwijzen naar India en Sri Lanka (waar het samengesmolten is met het geïmporteerde rooms-katholicisme), en dan hebben we het meteen over miljoenen mensen die buiten beeld vallen voor het “christelijke westen”.
De vele christenen in en uit het Midden-Oosten die ik de afgelopen jaren heb mogen spreken stellen dat de beste manier om hen te helpen vanuit West-Europa en Noord-Amerika is dat deze streken zich zelf eens een beetje christelijk toonden.
Maar daar zeg je wat.
Hohohohoho!
Dank, Nolly, ik heb het met veel interesse gelezen. Dat ‘deze streken zich eens een beetje christelijk’ zouden tonen, kan ik alleen maar beamen. Volgens mij volgen deze mensen maar één god, genaamd Mammon (of hoe hij waar dan ook mag heten).
vergeten feitje Nolly , de Christenen waren in Iraq oververtegenwoordigd in Saddams Baath partij .. de tweede man van Saddam , Tariq Aziz is een Christen … Tel daarbij op de de Amerikanen heel zichtbaar Christenlijk zijn en dat ze ladingen missionarissen in Iraq toelaten ( van de Fundie Christenlijke Amerikaanse soort ) en je kan zien waarom Christenen niet echt populair zijn in Iraq ….
“Is het christendom verdwenen in Het Midden-Oosten? Het antwoord is: nee!”
Weer correct.
Het grootste gevaar voor het Christendom in het Midden-Oosten zijn de oorlogen die het westen daar voert. Daarop radicaliseert de opinie in die landen en ze zien logischerwijze daarna de christenen als oorzaak voor hun ellende.
Er is een uitspraak van het hoofd van de Rooms-katholieke Kerk in Irak die hij deed in de aanloop naar de oorlog in Irak. Het interview werd hem afgenomen in het hoop wat gegevens te verzamelen voor vermeende vervolging van de christenen aldaar. Tot grote verbazing van iedereen beweerde hij toen dat de christelijke kerk in Irak onder Saddam zijn hoogtepunt sinds vele jaren vierde. Het werd enorm getolereerd, juist onder hem.
Na de westerse invasie is nu die kerk van Irak in totale puin veranderd.
Ik bedoel maar, onze kranten vertellen onwaarheden aan de lopende band en in dezelfde spoor verdraaien of verzwijgen de feiten.
Inderdaad – krokodillentranen.
@2
Het Arabisch nationalisme, inclusief de Ba’athvariant, is grotendeels een christelijke “uitvinding”.
Het is zo gewelddadig de kop ingedrukt door “het westen”,dat er ook de moslimfundamentalistiche kaart tegen uitspeelde (Hamas!), dat zowel het Arabisme als het christendom met de rug tegen de muur zijn komen te staan.
Maar dat is een apart onderwerp.
De Baath partij en het Pan-Arabisme zijn gemodelleerd naar het Westers Nationaal Socialisme. Het is afgeleid van een product uit een Katholieke cultuur.
Ik vond het geen slecht stuk in de Volkskrant. Het is ondoenlijk om de hele geschiedenis recht te doen in zo’n krantenstuk – er zaten dus vele hiaten in – maar het gaf tenminste aan dat de christenen niet vertrekken wegens druk van het moslim-fundamentalisme. Die constatering is belangrijk.
Een gemis in het stuk was, denk ik, dat niet voldoende duidelijk werd hoe de bemoeienis van het Westen met de christenen van het M-Oosten ook na de Kruistochten steeds een belangrijk rol bleef spelen. Vanaf de 16e eeuw kreeg dat o.m. gestalte in de zogenoemde capitulatie-overeenkomsten met de Ottomaanse Turken die toen het hele gebied beheersten. Daarin kregen de westerse machten niet alleen handels- en juridische voordelen, maar bedongen zij ook rechten voor de christelijke minderheden en het recht om missionarissen e.d. te sturen.
De christenen van hun kant papten vaak aan met westerse machten, omdat dat hen voorrechten opleverde, iets wat op de lange duur de verhoudingen tussen christenen en moslims niet ten goede kwam. Een extrem voorbeeld waar dit toe kon leiden was de creatie van Libanon in 1861, na een bloedig conflict tussen Druzen en christenen. Onder druk van met name Frankrijk werd een nieuwe landkaart getekend, op een zodanige ,manier dat de maronitische christenen (toen) de meerderheid hadden. Libanon lijdt tot op heden onder deze erfenis.
(En nog een opmerking over Arabisch nationalisme, n.a.v. de discussie hierboven. Er waren diverse soorten. De Ba’ath was een creatie van de christen Michel Aflaq en telde veel christelijke leden. Ook de Arabische Nationale Beweging (een hoofdzakelijke Palestijnse vinding, met leider als Habash en Hawatmeh) trok veel christenen. Hetzelfde gold voor de Syrische Sociale Nationale Partij en in vele landen de communisten. Maar het pan-Arabisme van Nasser daarentegen kende geen prominente christenen).
@7
Abu PO, bedankt voor de waardevolle aanvullingen.
Ik vertrouw de motieven van de VK met zijn Rutenfransen niet, wat ook het motief van Jenkins geweest mag zijn.
En wat moeten we hier nu weer mee:
http://opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/7485/Beatrix_spreekt_zich_uit
De Wildersbode ten voeten uit.
Mooi Arnold, die houden we erin.
Ik vond trouwens t stuk ook helemaal niet zo verkeerd. Vandaar dat ik het in de newsroom had gezet. Gewoon een mooi stukje achtergrondinfo waar je normaliter naar kan fluiten.
Ik vind de Volkskrant altijd een goede linkse krant met hele waarheden, het is de Telegraaf niet met halve waarheden!
Dus ik kan rood 😳 van boosheid worden, als mijn lievelingskrant over de hekel wordt gehaald!
tante Beatrix Schreef:
Van mij mag je gewoon elke dag hier komen janken. We zijn er allemaal goed aan gewend.
Nou Ik vind het een flutstukkie.
Als er niet duidelijk gemeld wordt dat de grootste en het snelst groeiende Christelijke gemeenschap in het Midden Oosten de Palestijnse is.
Zij hebben natuurlijk steeds meer problemen de laatste jaren door fundamentalistische … joden en door de Israëlische autoriteiten. De in beslagname van kerkelijke gebouwen die al honderden jaren in gebruik zijn, is een feit.
Ik zie meer dan een miljoen mensen (Christelijke Palestijnen) in het hart van de Midden-Oosten niet zomaar verdwijnen. Behalve als de zeer gewaardeerde krant informatie heeft die ons nog niet bereikt heeft. Het komt natuurlijk de propagandisten niet goed uit dat de helft van de Palestijnen in de bezette gebieden Christenen zijn.
Wat de volkskrant betreft heeft Joop Visser al in de jaren negentig het gezongen.
http://www.youtube.com/watch?v=Tlbamho-2ks
@13
Ja het verhaal en het lot van de christenen van Het Land Van Uitgifte is iets wat door de uitvinders van de joods-christleijke beschaving en andere filosemieten liefst onder het tapijt geveegd wordt.
Leuk dat u Trouw van Joop Visser heeft opgemerkt, De bard is er meestal als de kippen bij niet door hem zelf geplaatste nummers te laten verwijderen.
Deze vind ik toch wel erg leuk 😀
http://www.youtube.com/watch?v=J9Da8XJXJu8
@13
Volgens wikipedia:
Islam 98%
Christendom 2%
http://nl.wikipedia.org/wiki/Palestijnse_Gebieden
Hoe kom jij aan 50%?
@16
Vijftig porcent is een slag in de lucht.
Maar het gaat niet om de zogenaamde Palestijnse Gebieden achter de apartheidsmuur, het gaat om het gehele gestolen land tussen Jordaan en Middellandse Zee, waar de etnische zuivering sinds 1947 ononderbroken plaatsvindt.
Naar verhouding zijn er veel meer christelijke Palestijnen verdreven of alsnog de diaspora ingegaan aan moslims.
Ja het is even slikken voor (ongetwijfeld) een fan van Die Enige Prachtige Democratie Van Het Midden-Oosten