Herdenking rijmt op verdenking

Het zit er weer op, een lang weekend met de nationale dodenherdenking op zondag en de bevrijding op maandag. Zondag was om meerdere redenen een opmerkelijke herdenking. Het was de eerste dodenherdenking met nieuwbakken koning Willem-Alexander en koningin Maxima. Het was ook een dag waarop het aanzwengelen van haat tegen minderheden gewoon doorging. Zo waren er mensen die klaagden dat er ‘alleen maar allochtone’ schoolkinderen een krans legden op de Dam, want dat was ‘niet representatief’ of ‘allochtonen waren er niet bij toen Nederland bevrijd werd’. 4 mei is bedoeld om de doden van oorlogsgeweld te herdenken, maar blijkbaar denkt een deel van Nederland daar anders over. Sommigen zagen hierin een complot of het bewijs dat Nederland al is overgenomen door communistische moslimnegers.

De volgende dag 5 mei stond in het teken van de bevrijding, het moment waarop de tweede wereldoorlog in Nederland (m.u.v. Texel) voorbij was. Er cirkelden Dakota’s boven Nijmegen en Wageningen en er waren overal bevrijdingsfestivals, sommigen met dranghekken, zware beveiliging en een verbod op zelf meegebrachte consumpties. De PVV vertegenwoordigers en aanhang waren die dag vooral druk Nederland uit te leggen dat we nog steeds worden bezet, namelijk door het nazistisch-communistische kalifaat Brussel en dat we pas vrij zijn als zonder uitzondering iedereen in Nederland kiest voor de eenmanspartijstichting van Geert Wilders. 5 mei op maandag was niet voor iedereen een vrije dag, want hier te lande hebben we al tweede Pinkster- en Paas- en Kerstdagen. Het zijn wel dagen om politiek te bedrijven.

Vandaag 6 mei is het twaalf jaar geleden dat Pim Fortuyn werd vermoord en voorspelt Wilders dat ondanks de hetze tegen zijn PVV in de Telegraaf (!) hij toch zal winnen. Fortuyn werd doodgeschoten in de tijd dat Wilders islam nog een fan-tas-ti-sche religie noemde, met collega Frans Weekers door Limburg toerde en als kamerlid voor de VVD loyaal tekende voor de overdracht van bevoegdheden naar Brussel. Tegenwoordig zien hij, zijn intimi en zijn kiezers zich als de erfgenamen van Fortuyn. Het is volgens hen een schande dat Fortuyn en zijzelf extreemrechts werden en worden genoemd. Fortuyn maakte vreemdelingenhaat salonfähig en schuwde niet de retoriek van destijds nog marginalen als Hans Janmaat, Jean Marie le Pen en Jörg Haider te kopiëren. Verschil met Wilders was wel dat Fortuyn niemand met een enkeltje wilde uitzetten.

Maar tegenwoordig is alles weer anders. De grote vijand van de PVV is zo kort voor de verkiezingen D66 omdat die volgens de peilingen ongeveer even populair als de PVV zijn. D66 zijn volgens het PVV-circuit dan ook ‘eurofielen’ die Nederland willen kapotmaken zodat Grieken gratis ouzo kunnen drinken en ambtenaren het zuurverdiende geld van hardwerkend Nederland kan verbrassen. D66 zijn dus nazi’s, communisten, negers èn dieven van onze portemonnaie, want ze zijn voor de EU en dus willen ze ons onderdrukken en alles afpakken. Als je het daar niet mee eens bent moet je maar eens een PVV-aanhanger proberen te overtuigen dat dat niet zo is of überhaupt zo kan zijn omdat het alle wetten van de logica tart. Als je ergens voor bent waar de ander tegen is, ben je dus ook tegen de ander; zo simpel is het.

Sommigen gaan nog verder en noemen D66 zelfs ‘demonen’ en beelden Pechtold af als duivel. Dan realiseer je je weer dat zowel Fortuyn als Wilders voormalige katholieken zijn die na veel politieke omzwervingen zichzelf weer hervinden in orthodoxie, bijgeloof en autoritarisme. Dat onder Wilders naasten zich radicale, conservatieve katholieken als Paul Belièn en Hans Jansen bevinden, die het heel normaal vinden om over moslims en niet-blanken als Untermenschen te praten. Dat in de jaren zeventig in nog menig christelijke kerk àlle joden luidkeels werden beschuldigd van de moord op Jezus. In die hypocriete traditie is het natuurlijk niet vreemd dat sommige landgenoten in kleurlingen en moslims vijanden van het volk zien. Zij zijn gewoon bang dat de verdenking er niet bij te horen op hen valt en dat er straks niemand meer aan hen denkt. Of wil denken…