In 2012 werd het Kinderpardon ingesteld, om ervoor te zorgen dat in Nederland gewortelde kinderen, die langer dan vijf jaar in het land zijn, niet langer in onzekerheid hoefden te leven over of ze wel in Nederland kunnen blijven. Ongeveer de helft kreeg toen een verblijfsvergunning, de andere helft werd om verscheidene redenen uitgesloten.
Zo waren er 190 kinderen die op de peildatum ouder waren dan 21 jaar, en daarom geen vergunning kregen. Daarnaast 430 kinderen die geen asiel hadden aangevraagd, maar aanspraak hadden gemaakt op een reguliere vergunning in verband met schrijnendheid. En 300 kinderen die niet onder rijkstoezicht waren gebleven. Ook zijn er nog enkele kinderen waarvan een van de ouders wordt verdacht van oorlogsmisdaden en om die reden niet binnen het Kinderpardon vallen.
Inmiddels hebben enkele tientallen kinderen en hun gezinnen van de staatssecretaris alsnog een verblijfsvergunning gekregen. Maar er zijn nog honderden kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland verblijven en geen verblijfsvergunning hebben of op het punt staan uitgezet te worden.
