Dit is een gastbijdrage van reageerder MadPride.
Het zal niemand ontgaan zijn, dat er het “een en ander” gaande in de zorg als gevolg van een welhaast perverse bezuinigingsronde. Wellicht is het sommigen dan ook niet ontgaan, dat de GGZ in de nieuwe plannen ook belachelijk zwaar getroffen wordt. En dus kan ook de GGZ niet achterblijven als het om acties gaat. Bij GGZ Nederland, de brancheorganisatie, kan een petitie tegen de aangekondigde maatregelen getekend worden en natuurlijk ook even nagelezen worden, waartegen men in het geweer komt.
Op 29 juni is er om die reden een manifestatie in Den Haag gepland (op Het Plein in Den Haag woensdagmiddag 29 juni van 15.00 tot 17.00 uur), mede georganiseerd door GGZ Nederland en de LPGGz, “dé cliënten- en familiekoepel” in de GGZ.
Dat GGZ Nederland zelf vanuit cliëntenperspectief enige boter op zijn hoofd heeft, is een heel ander verhaal. De oorspronkelijke strijdkreet van GGZ Nederland, dat de leden van GGZ Nederland de nieuwe eigen bijdrage voor tweedelijns psychiatrie niet zou innen , klinkt leuk. Dit zou er enkel in resulteren, dat het kabinet de geldkraan helemaal dichtdraait. Gevolg: de cliënten zouden de eigen bijdrage toch wel moeten betalen en de verdere financiële verschraling van de zorg zou de cliënten op die manier dubbel treffen.
Hetzelfde geldt overigens voor de estafetteactie, waarbij inrichtingen voor 24 uur een opnamestop afkondigen. Daar zal Den Haag niet wakker van liggen en alleen de cliënt is er potentieel de dupe van. Tot mijn vreugde las ik, dat GGZ Friesland in ieder geval geweigerd heeft, om daaraan mee te doen, hoewel ik zelf niet in Friesland woon…
Maar in een situatie als deze, mag je waarschijnlijk ook niet te kritisch zijn, de sector wordt immers als geheel gekort, niet slechts de cliënten. Als GGZ Nederland samen met de cliënten ten strijde trekt, zal dat het probleem ongetwijfeld beter onder de aandacht weten te brengen. Dus teken de petitie en/of kom naar Den Haag als je de GGZ een warm hart toedraagt…
Of het veel zal opleveren, waag ik overigens te betwijfelen. Bij de voorbereiding van deze bijdrage stootte ik op de volgende veelzeggende uitspraak van minister Schippers:
Minister Schippers zei eerder deze week in een tv-opdreden dat psychiatrisch ziek zijn niet kan. De minister: “Mensen moeten zich afvragen of problemen in hun leven niet beter in hun sociale omgeving op te lossen zijn.” En verder: “En zul je alleen een beroep op de gezondheidszorg moeten doen als je echt last hebt van ziekte.“
En dat, beste lezer, vind ik, als chronisch psychiatrisch patiënt dan weer een onvervalste Godwin waard…
Dat Schippers zo dom kan lullen is inderdaad een chronisch zieke Godwin waard.
Schippers,
Niet geachte maar wel geminachte minister van de supergezonde mens,
Ik ben een moeder van een schizofreen kind, dat o.a. ook lijdt aan PTSS om wat zij als kind meegemaakt heeft toen zij ook al psychiatrisch patiëntje was, en ik kan je, minister Schippers, vertellen dat het mijn kind aan liefde, structuur, aandacht en weet ik wat niet meer van mijn kant niet ontbrak. Desondanks voelde zij zich steeds ellendiger en eenzamer en zo slecht dat ze aan de drugs ging. En stevig.
Wat ze op straat meegemaakt heeft hoef ik niet te beschrijven, een beetje empathische geest kan zich dat wel indenken, en ik kan je verzekeren dat het nog erger was als je denkt dat het was. Alhoewel zij nu alweer 15 jaar van de drugs af is en volkomen clean, draagt zij de gevolgen van het spuiten met een vuile injectienaald nog dagelijks met zich mee.
Na ruim zes weken bijna dood te zijn geweest in het academisch ziekenhuis waar zij met spoed in was opgenomen, is zij toch weer tot het rijk der levenden toegetreden. Maar ze was nu niet alleen psychisch zwaar ziek, maar ook nog eens meervoudig chronisch lichamelijk ziek. Ga er maar aanstaan, Schippers! De gift van de drugs! Ik gun je die gift van harte.
Na een leven vol angst verdriet, pijn en onbeschrijfelijke dingen, en moe geknokt tegen de angstaanjagende wereld van de ver- en vooroordelen “normale” mens woont ze nu al enkele jaren op het terrein van een psychiatrische instelling. Daar heb ik haar zien opbloeien, tot rust zien komen, zelfstandiger zien worden en gezien dat alhoewel zij haar ziektes niet echt accepteert, dat is ook bijna onmogelijk, zij er nu toch mee kan leven.
Zij heeft vriendinnen gemaakt, hoeft niet meer op haar tenen te lopen om deze afgrijselijk keiharde narcistische maatschappij bij te houden en is in zeker zin zelfs gelukkig. Ze is dit jaar voor het eerst in haar bijna 40jarig bestaan op vakantie naar het buitenland geweest, met groepsgenoten, en uit eigen zak betaald van haar eigen bijeengespaard minimaal zakcentje, van haar eigen minimale inkomen van €300 per maand, en die vakantie was de tijd van haar leven. Ze voelde zich eindelijk een normaal mens.
Want dat is wat psychiatrische patiënten graag willen, Schippers. Een normaal mens zijn, wat dat dan ook mag betekenen en inhouden. Meedraaien in deze maatschappij, heel misschien zelfs wel op die afschuwelijke, neo-liberale, onmenselijke, slechts aan zichzelf denkende grootgraaiers partij VVD gaan stemmen.
Uit dankbaarheid, omdat die VVD-ers zo goed beseffen wat het is om ONGENESELIJK ziek te zijn en daarom mensen bijstaan en weigeren ze de verdommenis in te jagen. Sorry, ik was aan het wensdenken. Want het tegendeel is waar.
Maar psychiatrische patiënten zíjn normaal, ze zijn alleen ziek en helaas en ongevraagd en ongewild en een tikkeltje erger dan een verziekte wintersportvakantie omdat je zo stom was je poot te breken of een ingegroeide teennagel waardoor je nu niet meer op die leuke stiletto’s kan lopen! Want dat zijn de psychiatrische patiënten waar jij het over hebt, Schippers. Klein emotioneel en tijdelijk leed.
En toch… wie kan nou eigenlijk echt beoordelen wat klein, emotioneel en tijdelijk psychisch leed is? De patiënt en de hulpverlener. Niet een minister die centjes telt in plaats van mensen. Want als jij het hebt over een lichte somberheid of een dipje vanwege een dipje in loopbaan, gezinsleven of sportclub, dat mensen zelf wel op zouden kunnen lossen, kan ik je vertellen over diepe depressies waar het leven totaal niet alleen geen zin meer heeft maar ook feitelijk niet meer geleefd wordt!
De één kan meer dragen dan de ander, maar dat heeft een tweederangs minister niet uit te maken! Ook niet één die denkt dat ze deskundig is omdat zij zieke mensen op papier achter een bureautje afhandelt en wegstreept!
Wat ben ik blij dat jij nooit aan het ziekbed van mijn dochter hebt gestaan en haar verzorgd heb, Schippers. Ik vraag me af of zij het dan gered had.
Als laatste nog even dat wat jij schrijft om je “idealistische standpunten” te verantwoorden op de VVD-site: “Het allerbelangrijkste vind ik dat de basiszorg dichter bij de mensen in de buurt komt. Daarnaast wil ik een einde maken aan de doorgeschoten fusiedrift waardoor instellingen steeds groter worden, de bewoners en verzorgers elkaar steeds slechter kennen en de keuzevrijheid voor patiënten afneemt. Zorg is een belangrijk goed dat voor iedereen toegankelijk moet blijven. Ik streef ernaar dat je meer zorg krijgt voor de euro’s die je aan premie betaalt.”
Leugenaar!
Deze zin kan beter: “Na een leven vol angst verdriet, pijn en onbeschrijfelijke dingen, en moe geknokt tegen de angstaanjagende wereld van de ver- en vooroordelen “normale” mens woont ze nu al enkele jaren op het terrein van een psychiatrische instelling.”
En moet worden: “Na een leven vol angst, verdriet, pijn en onbeschrijfelijke dingen meegemaakt te hebben, en moe geknokt tegen de angstaanjagende wereld van de veroordelende en vol vooroordelen zittende “normale” mens, woont ze nu al enkele jaren op het terrein van een psychiatrische instelling.”
Bij minister Schippers ben je ziek als het bot er ergens uitsteekt. Nou snap ik best dat ze in haar positie geen open hartoperatie hoeft te kunnen uitvoeren, maar ik verwacht van een minister van VWS wel dat ze voor ALLE erkende ziektebeelden openstaat.
De VVD richt in een paar maanden tijd meer schade aan dan de Duitsers in 40-45.
Het is vooral beeldvormingsschade, alles wordt Henk en Ingrid op een ongelofelijke botte en simpele wijze voorgekauwd en jaren werk van gerenommeerde wetenschappers en onderzoekers wordt op de borreltafel te grabbel gegooid.
Nu worden psychiatrische aandoeningen weer belachelijk gemaakt, een storing in de stofwisseling in de hersenen, moet je in de sociale omgeving oplossen. Een storing in de stofwisseling in het bloed heet Diabetes, moet je Diabetes ook in de sociale omgeving oplossen?
Het is leugenachtig en laakbaar en mensen met een medische achtergrond in deze coalitie zoals bv. de staatssecretaris, een instellingsarts en een CDA fractielid, een verpleegkundige doen afbreuk aan de eed van Hippocrates die zij ooit zweerden door dit beleid uit te zetten en te ondersteunen.
zweerden = zwoeren .. excuus.
@4 “zweerden” is in deze context geen ontoepasselijke verspreking, lijkt me…
Aangezien ik in mijn stuk de GGZ Friesland prees, werd ik er op gewezen, dat er meer instellingen zijn, die zich niet kunnen vinden in de opnamestop-estafette. Dichter bij (mijn) huis is daar bijvoorbeeld Zorginstelling Vincent van Gogh in Venray
(Quoted from here: http://tinyurl.com/6euzozj)
Of een “lobbytraject” dan weer zoveel helpt, is natuurlijk ook de vraag… 😉
Het is een overheveling van gelden naar de instituten, omdat de managers deze van Zanten neergezet hebben in de politiek, zo simpel is het echt . Via de Rotary en de Soroptimisten kennen ze elkaar allemaal. Haar man is Coördinerend lid van de medische adviesraad van de sky Health Club, dr. Brinio Veldhuijzen van Zanten, en hoofd van KLM Health Services in Amsterdam. Deze Sky Health club verzorgt exlusieve vakanties, en jawel hoor, is ook van de KLM.
De instelling waar de o zo empathische staatssecretaris hoofd zorg en kwaliteit was , Osira/Amstelland, is onlangs onder verscherpt toezicht geplaatst. Ze deed van ach en ze deed van wee,
http://www.zorgvisie.nl/Kwaliteit/Osira-Amstelring-onder-verscherpt-toezicht-inspectie.htm
http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2011/04/11/staatssecretaris-veldhuijzen-van-zanten-geschokt-door-wantoestanden-bij-osira-amstelring.html
maar was zelf nota bene verantwoordelijk: van juni 2008 tot januari 2009 bij Amstelring directeur a.i. Kennis, Expertise en Behandeling (KEB) en daarna sinds juni 2009 was ze werkzaam als specialist ouderengeneeskunde.
http://www.amstelring.nl/site/archief.aspx?articleid=1522&zoneid=1
Ook werd onder haar zeerzorgzame aandacht de stopwatch-werkmethode ingevoerd, weer van ach en wee, maar ze wist ervan. Eerst sputterde ze nog wat tegen, maar dat kon ze natuurlijk niet blijven doen:
http://www.zorgvisie.nl/Kwaliteit/Veldhuijzen-van-Zanten-vindt-stopwachtzorg-Osira-niet-verkeerd.htm
http://www.zorgvisie.nl/Kwaliteit/Staatssecretaris-hekelt-bestuur-Osira-Amstelring.htm
http://www.zorgvisie.nl/Financien/SP-OsiraGroep-betaalde-vier-miljoen-voor-stopwatchzorg.htm
En nu gaat ze al dat moois regelen in b, op wie ze nu haar uitstekende beleid mag gaan uitproberen.
Ze laat een spoor van ellende achter zich, en dat zal met deze plannen niet anders zijn.
Oftewel Nederland is een ziek land. Het lijdt al jaren aan de ziekte van: “Braun”. Wat Henk en Ingrid niet kunnen bevatten/begrijpen en niet kan overkomen dat bestaat gewoon niet en/of is storend en willen ze daar niets te maken mee hebben. En de politici toetsen iets graag af aan wat Henk-en-Ingrid graag zouden
willen. Henk-en-Ingrid als referentiemodel.
Als iemand durft te beweren dat een gebroken been (hoe pijnlijk en vervelend dat ook is) en maagzuur erger is dan een psychose of depressie weet niet waar hij of zij over praat. Depressieve patienten zouden maar al te graag hun depressie willen veruilen voor een gebroken been, omdat zij met die gebroken been nog enigszins kunnen rekenen op sympathie en er een besef is dat binnen een aantal weken hun gebroken been is hersteld.
Mensen met gebroken benen (voorbeelden waar de Henk-en-Ingrids altijd mee aankomen) voelen zich niet zo desperaat en bitter dat zelfmoord als enige uitweg wordt gezien. Stellen zich ook niet aan zoals men in de tokkiekringen van henk en Ingrid graag beweert. Sterker nog. Depressieve mensen zijn zich maar al te bewust van het stigma dat rust op psychische ziekten. En praten er liever niet over bij Jan en alleman-laatst staan “aanstellen” of “aandacht vragen”. Het laatste wat mensen met een depressie is aandacht vragen bij Henk en Ingrid. Misschien zorgt hun reactie wel dat de kleinste strohalm waar zij nog aan dit leven aan vastgrijpen ook verliezen.
Henk en Ingrid kunnen desperaat en bitter tot rancuneus zijn door een vakantie in Turkije die zij all-inclusief voor een prikje hebben geboekt door de “slechte wegen” daar, de “opdringerige mensen” die je graag wat souveniers willen verkopen, omdat zij in een derde wereldland winige andere alternatieven hebben om een beetje inkomsten te genereren en niet hun toevlucht willen nemen tot bedelen, roof en prostitutie. Dat hoef je Hen en Ingrid niet wijs te maken want bij inlevingsvermogen in zaken en mensen waar zij zich niet mee kunnen associeren dat is nu eenmaal un “sterke punt” en onze “zwakke punt”.
Henk en ingrid kunnen desperaat, bitter en des duivels zijn als de buurman in een “vreemde auto” zoals een Volkswagen Transporter T2-busje rijd. Iemand die in een hippiebus rijd en ook nog eens belastingvrij , die is dubbel fout. Om maar te zwijgen van de hopeloze gevoelens van onmacht bij het aanschouwen van de “multiculti” maatschappij van “schotels” en “allochtone winkels” waar ooit de snackbar “vette hap van Arie” of “Ome piets bruincafe” of de slapeloze nachten die is veroorzaakt door een twist met de buren, omdat de boom in de tuin van de buren 10 cm te hoog is en daardoor in de herfst de bladeren in de tuin bij hun vallen.
Henk en Ingrid weten wat echte problemen en zorgen zijn. DE rest stelt zich maar aan.
Zoa
Al jaren geleden stelde een leraar Psychologie van mij de diagnose ” Groepsgewijze Bordelineaandoening ” voor de Henken en Ingrids …
Nederland is verworden tot een land waar de kleinst zielige geest na de ander op de voorgrond brallend de ene na de andere idiote opmerking of voorstel doet. Allemaal in het kader van ” vrijheid van meningsuiting” en “gezond volksdenken” dat moet leiden tot “brede maatschappelijk discussie’s” opdat we een “leefbare maatschappij” krijgen. Niet dat die kleinzielige geesten er nooit zijn geweest, maar wat mij verbaast is hoe de heren en damespolitici graag in de gunst willen komen bij dit zielige “publiek” van bekrompen, intolerante, egoistische en apathische geesten.
Wat rest er nog van een zichzelf “beschaafd” noemende maatschappij als straks psychiatrische patienten niet meer kunnen worden behandeld en gemonitord? De wantoestanden krijgen we natuurlijk niet volgens Schippers. Want we wat er niet is dat krijg je niet in zijn idiote gedachtewereld, want psychiatrische patienten bestaan in zijn beleving bij de gratie van overbezorgde geitenwollensokkenfiguren die hiermee slechts deze “wantoestanden” creeren om hun banen te behouden en de budgetten veilig te stellen (zegt hij niet hardop, maar zo wordt wel gedacht in Hepie en hepie-kringen).
Psychiatrische patienten kunnen een relatief leefbaar leven (daarmee is niet gezegd dat het leven van psychiatrische patienten over rozen gaat, verre vandat, maar het wordt erger als men die zorg wegneemt) lijden door geestelijke zorg en eventueel medicijnen. Op het moment dat je die zorg wegneemt krijg je toestanden die je in een welvarend en zich beschaafd (ik heb steeds meer moeite met dit woord) noemend land niet wenselijk zijn.
Schippers is ook niet op de hoogte dat psychiatrische ziekten en patienten niet een “luxe probleem”. In alle lande kent men psychiatrische patienten en de farmaceutische industrie verkoopt medicijnen voor psychiatrische patienten aan zelfs derde wereldlanden (waar je zo dnken dat zij wel anders aan hun hoofd hebben dan psychiatrisch ziek te zijn). ook in de literaar vind men beschrijvingen van depressieve mensen bij alle volkeren en zelfs van duizenden jaren geleden. Men wist toen niet dat het ging om “depressies”, maar de beschrijving van de ziektebeelden en klachten tonen aan dat het ging om depressie’s. Zelfs in de Middeleeuwen- alleen dacht men in die tijd dat de patient bezeten was door de duivel of dat er een gemene heks in het spel zat.
Gozer Schreef:
Helemaal waar. De laatste tien jaar (plus-minus) is het helpen van psychiatrische patiënten bij het verkrijgen van een zo “normaal” mogelijk leven een centraal punt in de psychiatrie geworden. Die zogeheten “vermaatschappelijking” wordt nu weggevaagd en dat niet alleen door de bezuinigingen op de sector en de verhoogde zorgkosten voor de patiënt, maar ook omdat minister Schippers met uitspraken zoals hierboven geciteerd de psychiatrische patiënten op een onbehoorlijke manier als aanstellers neerzet en voorbij gaat aan de keiharde realiteit van hun leven…
Madpride:
“Helemaal waar. De laatste tien jaar (plus-minus) is het helpen van psychiatrische patiënten bij het verkrijgen van een zo “normaal” mogelijk leven een centraal punt in de psychiatrie geworden. Die zogeheten “vermaatschappelijking” wordt nu weggevaagd en dat niet alleen door de bezuinigingen op de sector en de verhoogde zorgkosten voor de patiënt, maar ook omdat minister Schippers met uitspraken zoals hierboven geciteerd de psychiatrische patiënten op een onbehoorlijke manier als aanstellers neerzet en voorbij gaat aan de keiharde realiteit van hun leven…”
Nederland wordt steeds meer een land waar de onbeschoften, haters, egoisten de boventoon voeren en minderheidsgroepen/zwakkeren steeds meer op de achtergrond komen en weggedrakt worden als: lastig, overbodig, crimineel, gevaarlijk en aanstellerig. Wat ons eigenlijk scheidt van een beschaafd land en een niet beschaafd land is dat ook de zwakkeren als “normale” mensen op een fatsoenlijke manier worden behamdeld.
Als je de zorg wegneemt voor psychiatrische patienten dan komen die letterlijk op straat. In derde wereldlanden zie je psychiatrische patienten vervuild, omdat zij geen hulp krijgen verwaarloosd en verward, gewoon op straat mensen lastig vallen. Zij maken daar deel uit van het straatbeeld. In sommige gevallen en landen worden psychiatrische patienten gedeporteerd uit toeristische gebieden naar gebieden waar geen toeristen komen om zo te voorkomen dat toeristen kennis maken met dit beeld.