Gay Pride: vercommercialiseerde bedoeling of belangrijk emancipatiemoment?

Voor de zeventiende keer vindt deze zaterdag in Amsterdam de Gay Pride botenparade plaats. Een ordinaire vercommercialiseerde bedoeling of een belangrijk moment in de strijd tegen homo-onderdrukking? Ieder jaar wordt die discussie, ook binnen de homogemeenschap, weer gevoerd. De Gay Pride is juist vandaag de dag belangrijk.

Door Kees Hoogendijk

Het valt mij ieder jaar weer op dat wanneer ik vertel dat ik naar de Gay Pride ga kijken, de meningen heel wisselend zijn. Van enthousiaste reacties, tot besmuikt gelach en zelfs onbegrip. Niks mis met homo’s, maar waarom moeten ze zo nodig in een string op een boot gaan staan? Hiermee wordt de botenparade onterecht af gedaan als een evenement waar het gaat om zoveel mogelijk bloot die de emancipatie van homo’s geen goed doet.

Allereerst valt het nogal mee met wat voor ‘bloot’ doorgaat. Veel bloter dan de gemiddelde zwembadbezoeker staat men niet op de boot. En wat is er precies mis met half naakt? Niemand die verbolgen reageert op de schaars geklede dames tijdens het Zomercarnaval in Rotterdam, om maar iets te noemen. En kennelijk mag bloot wel worden gebruikt als marketinginstrument in commercials en op billboards? Homo’s zijn divers. Van travestieten en liefhebbers van leer tot jongeren die net uit de kast zijn. Zaterdag kunnen ze zich trots laten zien.

Het evenement heeft zich de afgelopen jaren bovendien verbreed en verdiept. Zo voer in 2007 voor het eerst de jongerenboot van zelfbewuste homoseksuele pubers mee. Ook werden Christenen tijdens de parade zichtbaar, waren medewerkers van Defensie van de partij en vaart er dit jaar voor het eerst een Turkse boot mee. Verschillende belangenorganisaties en politieke partijen laten zich zien. Bovendien wordt er aandacht gevraagd voor de situatie in andere landen, waar dit soort parades te maken krijgen met geweld of zelfs verboden zijn.

Antihomogeweld

Het belang van de Gay Pride is de laatste jaren alleen maar groter geworden. Er is een stijging te zien van geweld tegen homoseksuelen. Politie Amsterdam-Amstelland heeft vorig jaar aanzienlijk meer meldingen gekregen van geweld tegen homoseksuelen dan in 2010. Vorig jaar kwamen er 564 meldingen binnen, het jaar ervoor 487. De gemelde incidenten variëren van pesten, spugen en beledigingen tot dreiging met geweld en daadwerkelijk geweld, zo zegt politieteam Roze in Blauw.

Vakcentrale FNV constateert dat de tolerantie voor homo’s afneemt. Een 26-jarige jongen raakte in februari halfzijdig verlamd. Hij kwam nachts met een vriend uit een gaybar in Tilburg toen hij op straat werd aangesproken door twee kale, blanke mannen. Ze werden vervolgens door hen uitgescholden en zwaar mishandeld.

Afgelopen maandag liet minister van Binnenlandse Zaken Liesbeth Spies (CDA) weten dat ze weigerambtenaren dit jaar niet wil verbieden. En dit terwijl de Tweede Kamer dit in een motie heeft geëist. Ook wil Spies gemeenten niet oproepen om te stoppen met het aannemen van ambtenaren die geen huwelijken willen sluiten tussen twee mensen van hetzelfde geslacht. Onder het vorige kabinet werd de regelgeving aangescherpt voor adoptie vanuit de VS, waar Nederlandse homoseksuele en lesbische stellen in grote mate van afhankelijk zijn.

De uitnodiging aan voetbalclub Ajax om mee te varen is door het bestuur afgeslagen. ‘Ajax dat meevaart, dat zou een belangrijke boodschap zijn’, zegt Jan-Willem de Bruin van COC Nederland. Twee weken geleden raakte Ajax-trainer Frank de Boer in opspraak door in een interview met tv-zender BNN te stellen dat homo’s a-sportief zijn. Hij haastte zich daarna te zeggen dat ‘het voetbal van iedereen is’.

Marketingstrategie

De commercie heeft een steeds grotere rol gekregen in de parade. Net als voorgaande jaren zullen ook dit jaar weer een aantal bedrijfsboten mee varen, met daarop homo’s en lesbo’s van die grote bedrijven. Met deze sponsoring willen ze laten zien geen homofoob gedrag binnen het bedrijf te tolereren. Homo-emancipatie als marketingstrategie. Het is iets wat de laatste jaren steeds meer zichtbaar wordt. Onder druk van protest gaat de organisatie dit jaar overigens het aantal reclame-uitingen beperken.

Waar de homobeweging ooit duidelijk het terrein was van politiek links, lijken de rollen vandaag de dag omgedraaid. Politici uit rechtse hoek werpen zich op als voorvechters van homo-emancipatie. En waar vroeger gelijke rechten voor homo’s centraal stonden, lijken moslims nu vooral als zondebok aangewezen te worden als obstakel voor seksuele vrijheid.

Homorechten worden zo misbruikt om angst voor de islam verder aan te wakkeren. Dat is is niet alleen kortzichtig en racistisch, het heeft bovendien niets met homo-emancipatie te maken en zorgt voor verdeeldheid. En door zelf te zwijgen creëert links helaas zelf die ruimte.

Socialisten zijn helaas nog zo goed als onzichtbaar tijdens de parade. Een gemiste kans. Homobevrijding hoort weer een zichtbaar links thema te zijn. Om te onderstrepen dat één dag waarop homo’s en lesbo’s zich zonder angst kunnen laten zien niet genoeg is. Socialisten streven naar een samenleving waarin we ons allemaal elke dag trots en veilig kunnen voelen en gelijkwaardig zijn.

  • Wil je reageren op dit artikel? Stuur ons een mail.
  • Met socialisme.nu en De Socialist proberen we socialistische ideeën toegankelijk te maken voor iedereen. Om dit te blijven doen kunnen we alle hulp gebruiken. Wil jij ons ook steunen? Neem dan een abonnement op De Socialist of word donateur: vul hier het formulier in.

Verscheen eerder op socialisme.nu. Auteur: Kees Hoogendijk

9 gedachten over “Gay Pride: vercommercialiseerde bedoeling of belangrijk emancipatiemoment?”

  1. Moet de homobeweging niet naar nieuwe vormen zoeken? Ik dacht aan een (zelf)kritische benadering met behulp van van een carnavaleske benadering, waar zeker ook linkse thema’s aan de orde kunnen komen:

    Bij optocht is mijn eerste associatie: carnaval. In de carnavalsoptocht kun je de draak steken met de maatschappij, de politiek en met jezelf. Moet de vaartocht niet de kant op van een seculier, dus niet-religieus geïnspireerd carnaval?

  2. Vanuit de Leidse Hout: ik zit hier om de cCommerciele broehaha te ontlopen (dwangarbeidersbos met Wifi, hm….) enfin

  3. Dit jaar organiseerden Stichting Homomonument en Stichting ProGay de Tears of Pride Walk vanaf Mercatorplein naar het homomonument op de Westermarkt. Hiervoor mijn complimenten. Voor het eerst kwam er een homogerelateerde initiatief dat plaatsvond in een overwegend allochtone/islamitische wijk in Amsterdam. Mijn complimenten ook voor stichting Connect, Said BenSellam en zijn Marokkaanse juniorbeveiligers die de beveiliging van dit evenement mede op zich namen.

    Toch heb ik ook een paar op- en aanmerkingen. Ten eerste stoorde mij het contrast van de houding van de gemeente, media en politie tegenover de Tears of Pride Walk met hun houding tegenover de 1 Mei demonstratie die 3 maanden eerder plaatsvond op precies dezelfde locatie. Op 1 Mei werd deze demonstratie hardhandig uiteengeslagen door de ME toen er over dezelfde route gepoogd werd te lopen die de Tears of Pride 3 maanden later wel mocht nemen. De burgemeester had toen geen toestemming gegeven, naar ik gehoord had, omdat het verkeer daardoor te veel ontregeld zou worden. Ik weet niet in hoeverre dit waar is. Toch lijkt het mij dat zelfs als er vooraf geen toestemming was aangevraagd, het praktischer geweest zou zijn om de tocht wel gewoon plaats te laten nemen ipv het verkeer nóg langer te ontregelen door langdurig ingrijpen van de ME.

    Het tweede waar ik mij aan stoorde was de uitdrukkelijke aanwezigheid van vooral de PvdA maar ook GroenLinks. Niet dat ik er een probleem mee heb dat zij dit initiatief steunden hoor. Bij de 1 Mei demonstratie, echter, schitterden ze door hun afwezigheid. Juist bij een belangrijke linkse/socialistische dag zoals de Dag van de Arbeid hadden de linkse partijen bij deze demonstratie aanwezig moeten zijn. Het is vreemd dat linkse partijen uit gretigheid over elkaar heen struikelen wanneer er een evenement zoals de Gay Pride of Keti Koti plaatsvindt maar afwezig zijn bij een demonstratie van hun eigen ideologische achtergrond.

    Bovenstaande op- en aanmerkingen hebben tot nu toe meer te maken gehad met de houding van de gemeente, politiek, media en de politie dan met de organisatoren en deelnemers van de Tears of Pride Walk. Ook op de organisatoren en de deelnemers heb ik echter wat aan te merken. Ik vind dat door de manier waarop de Tears of Pride Walk plaats heeft genomen er een verkeerde indruk is achtergelaten op de buurtbewoners. Om die indruk te kunnen begrijpen zou je het vanuit hun oogpunt moeten bekijken.

    Het is Ramadan. Er komt een grote groep LGBT mensen in hun buurt een demonstratie houden. Deze mensen bevinden zich op het Mercatorplein dat ruim van tevoren ontruimd is van de hangjongeren die daar gewoonlijk hun tijd verdrijven. Er zit een veiligheidscordon van politie en ME omheen. Er is geen enkel contact tussen de deelnemers aan de demonstratie en de buurtbewoners. Er worden in tegenstelling tot de 1 Mei demonstratie geen flyers uitgedeeld aan de buurtbewoners. De deelnemers en de buurtbewoners zitten elkaar schichtig aan te kijken van een veilig afstandje en vermijden het liefst oogcontact. Wanneer de Walk begint, verdwijnt die schuchterheid en maakt plaats voor uitbundigheid. Een aantal deelnemers maken om de een of andere reden vanachter het politiekordon met hun hand voor de mond het bekende Arabische ululatie geluid met hun tong.

    Uit mijn gesprekken met de buurtbewoners kon ik uitmaken dat een deel van hen deze demonstratie opvatte als machtsvertoon. “Ze komen express onze buurt binnen om tijdens de Ramadan met hun blote kont te zwaaien om te laten zien dat wij ze niks kunnen maken”. Andere buurtbewoners, waaronder ikzelf, probeerden een praatje aan te knopen met de deelnemers maar kregen vaak kortaf antwoord. Ik begrijp best dat in dit soort situaties er ressentimenten zijn en dat veiligheid een rol speelde. Toch hadden de organisatoren de kans op dialoog met deze buurtbewoners niet links moeten liggen. Zelfs als er slechts 10, 20 buurtbewoners bereikt konden worden, was dat een grote winst geweest. Alleen met dialoog kun je zienswijzen veranderen. Op zijn minst hadden een paar dappere deelnemers buiten het kordon van de politie flyers moeten uitdelen aan de buurtbewoners. Een betere kans om dit te doen (krioelde van de politie) is er in die buurt niet eerder geweest. Jammer.

  4. ” Er komt een grote groep LGBT mensen in hun buurt een demonstratie houden”‘
    Ik kan niet zo snel herleiden , wat staat LGBT als demonstranties voor ?

  5. VVD had een grote boot vol met bierdrinkende partijonderkruipsels die het allemaal geweldig vonden, D66 sloeg de grote trom zonder stok en voor de rest niks, GroenLinks was vooral met zichzelf en Sap bezig zonder de huishomo op een vlet en de PvdA had Plasterk als boegbeeld gemonteerd op een een bootje van niks.

    Wat hebben in Gaynaam politici te zoeken op de canalparade in hun eigen bootjes? Te laf om tussen de gays te staan? Te laf om gewoon mee te doen? Te laf om tussen het publiek langs de kant te staan? Liever opvallen op een eigen boot alsof ze daarmee een statement maken. Het zou de organisatoren sieren dit soort reclame maken voor nietszeggendheid niet meer toe te laten.

Reacties zijn gesloten.