De discussie over de flexwet is nog lang niet uitgewoed. Vindt er straks weer een verdere uitholling van het ontslagrecht plaats?
Nederland bereidt zich voor op een koude verkiezingslente met één van de belangrijkste thema’s: WERK! Ik heb meteen maar even een kennis uit de thuiszorg opgebeld met een directe vraag: ‘Werkt de flexwet waarbij je na twee jaar vast moet worden aangenomen, nu wel of niet goed?’ Het antwoord was kort: ’NEE, het werkt voor geen meter. Werkgevers sturen iemand na twee jaar gewoon weg en nemen een nieuwe flexkracht!’ Maar de reactie was ook: ‘schandalig misschien, maar wat moet je als werkgever anders doen als iemand toch niet goed bevalt of dat de omzet van het bedrijf op enig moment is teruggevallen?’
Mijn volgende vraag: ‘Wat zou je er van denken de flexwet af te schaffen en in plaats daarvan met tijdelijke arbeidscontracten met een duur van 5 jaar te gaan werken. Ook hier was het antwoord: ‘NEE, dit is een te lange periode, een werkgever kan dan niet van iemand af terwijl de persoon misschien totaal niet bevalt of ongeschikt blijkt te zijn’.
Dit nu is het ‘duivels dilemma’ waar Nederland, met de verkiezingen van 15 maart 2017 op komst, mee worstelt. Op de achtergrond speelt ook nog mee dat het ontslagrecht versoepeld zou kunnen gaan worden. Een verregaand gevolg daarvan zou zijn dat dat 5-jarige (flex)contract dan toch nog eenvoudig ontbonden kan worden. En dan zit de werknemer die zo smacht naar vastigheid alsnog met de gebakken peren. Geen flexwerk, geen ‘vaste’ baan van 5 jaar, NIKS!
Moet de Nederlandse kiezer zich nu koesteren met de bereikte resultaten? Het kabinet heeft doorgeslagen flex gestopt, eerlijke regels voor ontslag en schimmige schijnconstructies worden aangepakt. Bescherming tegen willekeur bij ontslag, functioneringsgesprekken door werkgevers, werknemers scholen, een transitievergoeding voor iedereen en het tegengaan van langdurige 0-urencontracten zijn behaalde successen om trots op te zijn…gaan we dat allemaal maar weer afschaffen? Draaien we deze zwaarbevochten regels weer terug en blazen we het sociaal akkoord tussen werknemers en werkgevers op?
Dat lijkt mij een vreselijk slecht plan. We zijn nu op de goede weg en moeten de Wet Werk en Zekerheid juist aanscherpen. Veel mensen zitten ongewild in een flexbaan of zijn ZZP’er en hebben geen zekerheid voor de toekomst. Hún positie moeten we verbeteren in plaats van afbreken. Zekerheid bieden bij ziekte, arbeidsongeschiktheid en pensioen.
Genoeg om voor te strijden bij de komende verkiezingen: Samen met de bonden strijden voor een eerlijker balans tussen kapitaal en arbeid. We gaan samen de strijd aan tegen oneerlijke concurrentie en uitbuiting en geven zo mensen vertrouwen en hoop op een betere toekomst.
