Ter verdediging van de fascistische moslimban van Trump, heeft Trump, nadat dit eerst gespind was door de usual suspects en gretig door de idolate volgelingen ook hier in Nederland werd overgenomen, verklaard:
“My policy is similar to what President Obama did in 2011 when he banned visas for refugees from Iraq for six months.”
De Washington Post deed een fact check.
Hun conclusie:
Ten eerste, reageerde Obama op een actuele bedreiging namelijk de ontdekking dat twee Iraakse vluchtelingen in Irak betrokken waren geweest bij het maken van bommen die ingezet zouden worden tegen de Amerikaanse troepen. (Immers Irak was oorlogsgebied t.z.t) Onder druk van het Congres besloten ambtenaren om alle voorgaande vluchtelingen opnieuw te onderzoeken en ook nieuwe screeningprocedures te gebruiken. Dit leidde tot een vertraging in de verwerking van nieuwe visumaanvragen.
Het decreet van Trump is daarentegen uitgevaardigd zonder enige aanleiding van een feitelijke bedreiging. (Zijn staf kwam met voorbeelden die niet gerelateerd zijn aan de landen die onder het decreet vallen.)
Ten tweede heeft Obama geen verbod op visumaanvragen uitgevaardigd. In feite, ambtenaren draaiden hierom heen. Alhoewel, zoals ook in de media werd gemeld, het aantal toegekende visa drastisch was teruggelopen, is er door de regering-Obama nooit gezegd dat het hun beleid was om alle aanvragen te stoppen. Toch zijn de vertragingen niet onopgemerkt gebleven en was er veel kritische berichtgeving op dat moment over de angst van de Irakezen die moesten wachten op goedkeuring.
Tot slot was Obama’s beleid er niet op gericht om alle burgers van dat land, met inbegrip van groene-kaarthouders, het reizen naar de Verenigde Staten onmogelijk te maken. Het decreet van Trump daarentegen is verstrekkender. Geen enkele burger afkomstig uit één van de zeven landen mag er meer in en ook kunnen er geen aanvragen worden ingediend.
Het lijkt er op dat zij die een permanente verblijfplaats hebben in de VS wel terug kunnen keren.
De Washington Post beoordeelt de claim met twee Pinocchio’s waar ze zelf over zeggen:
Two Pinocchios
Significant omissions and/or exaggerations. Some factual error may be involved but not necessarily. A politician can create a false, misleading impression by playing with words and using legalistic language that means little to ordinary people. (Similar to “half true.”)
