In 1982 kwam ik naar Eindhoven om te gaan studeren aan wat toen nog de Technische Hogeschool Eindhoven heette (later hernoemd in de Technische Universiteit Eindhoven, waarna verwarrenderwijze de voormalige HTS Technische Hogeschool ging heten. Welk genie hierachter zat weet ik niet, maar daar wou ik het eigenlijk niet over hebben).
Ik ben geboren in Rijswijk (ZH), maar op mijn vijfde verhuisde ons gezin naar Beek te Zuid-Limburg, waar ik ben opgegroeid. Alhoewel ik er veel heel aardige Limburgse familie heb, heb ik mij nooit echt Limburgs gevoeld, en heb ik ook nooit Limburgs gesproken. Mijn moeder was weliswaar Maastrichtse, maar mijn vader een vanuit Nederlands-Indië naar Den Haag geïmmigreerde en aldaar opgegroeide Hollander. Hij was het echter die het wel zag zitten om in Limburg te gaan wonen, aan Den Haag had hij geen fijne herinneringen. Voor mijn moeder hoefde dat, op tamelijk onkarakteristieke wijze voor een Limburgse, niet zo nodig,.
De weinige vrienden die ik had in Limburg kwamen deels ook uit niet-Limburgse families. Veel vaders werkten bij DSM en daar zaten ook veel niet-Limburgers bij. Ik wil overigens niet beweren dat het uitsluitend door mijn gebrek aan associatie met Limburg kwam dat ik er weinig vrienden had, zelf was ik op die leeftijd namelijk niet altijd makkelijk en ook toen al sterk geopinieerd.
Wel merkte ik direct een verschil met Zuid-Limburg toen ik mij in Eindhoven vestigde, hoeveel opener en vrolijker het openbare leven er was. “Dag schat”, zei een oude mevrouw die vóór mij instapte eens tegen de buschauffeur, in die eerste jaren. “Ha, lekker ding” antwoordde de chauffeur.
Met name Zuid-Limburgers zijn een wat gesloten volk dat snel dichtklapt bij een al te assertieve benadering. Ze hebben meer gemeen met de Belgen van vlak over de grens dan met Nederlanders, en aanvankelijk hoorde het dan ook bij België. Daarom botert het vaak niet tussen Hollanders en Limburgers. Hollanders vinden Limburgers door hun geslotenheid achterbaks, en Limburgers vinden dat Hollanders een te grote bek hebben.
Brabant bleek een aangename tussenvorm van die twee te zijn. Men doet hier in het algemeen niet moeilijk – iets dat je van bepaalde Hollanders niet kunt zeggen – maar als je problemen wìlt kun je ze krijgen, terwijl de Limburger er dan eerder het zwijgen toe zal doen. Alhoewel er leukere steden dan Eindhoven bestaan (maar ook ergere) beviel het me hier gaandeweg toch wel.
Maar het vriendelijke, tolerant gedachte Nederland veranderde onder rechtse haatpredikers als Frits Bolkestein, Pim Fortuyn en Geert Wilders. Of misschien brachten zij slechts iets aan het licht dat altijd al sluimerend onder het oppervlak aanwezig was, en waarschijnlijk ben ik ook naïef geweest ten gevolge van de beschermde omgeving waarin ik opgroeide.
Ook het gemoedelijk veronderstelde Brabant veranderde, en zo zien we vandaag de dag dat in Brabant de nieuwste fascistische loot aan de Nederlandse politieke boom, het Orwelliaans genaamde Forum voor Democratie, plaats zal nemen in het provinciebestuur. Het leek even niet te gaan lukken een meerderheid te vormen, maar met steun van de lokale partij Lokaal Brabant lukte het de sinds Rutte Bruin I erkende fascisme-apologeten van de VVD en het CDA alsnog. Die lokale partijen bestaan immers vaker wel dan niet uit burgerlijk-rechtse heikneuters, die maar al te graag op domrechtse thema’s meeliften.
Eigenlijk zou ik uit protest de provincie willen verlaten, maar ik kan niet zomaar gaan wonen waar ik wil want ik heb een normaal inkomen. En normale huisvesting is na decennia van rechtse ministers van volkshuisvesting tot een leuke hobby voor minstens twee keer modaal verworden. Maar nog afgezien van de huisvestingssituatie, waar kan ik eigenlijk heen? Ik ben ingesloten door provincies waar het FvD (in elk geval officieel) weliswaar niet in het bestuur zit, maar je hebt het over Limburg waar – oh gruwel – leden van het FvD èn de PVV in de Gedeputeerde Staten zitten (niet namens de partij en op persoonlijke titel, maar toch), Zuid-Holland dat een ander PVV-bolwerk vormt en Gelderland, met een even grote FvD als VVD in de Provinciale Staten. België heeft al vele jaren een nog virulenter extreem-rechtse beweging dan Nederland. En ik heb hier ook een baan natuurlijk. Misschien moet ik iets in nota bene Duitsland zoeken, net over de grens bij Venlo? Maar hoe lang blijft Merkel daar nog aan? Zij is de enige fatsoenlijke regeringsleider van Europa, die midden in de vluchtelingencrisis in 2015 de politieke moed had te zeggen dat ze dat probleem wel degelijk aan konden.
Iedereen en alles verrechtst, op wereldwijde schaal is er een beweging naar autoritaire regeringen. Er lijkt geen ontsnappen aan. Ik zou bijna gaan denken dat ik me dan maar gewoon minder sociaal moet gaan opstellen, dan raakt het me ook niet meer zo. Als er iemand in de problemen zit is de kans immers groot dat het een rechtse klootzak betreft, bijna tweederde van de Kamer is rechts. Dat-ie maar in zijn eigen rechtse stront zakt dan, ga ik er bij staan lachen. Maar ja, zul je altijd zien dat het dan nèt een linkse goeierd betreft. Ik heb me vrijdagmiddag alweer om laten praten tot een maandelijkse donatie aan een of ander doel, door een van die jongeren die op mijn vaste route naar huis daar altijd voor staan te posten.
(Photo By Janwillemvanaalst at Dutch Wikipedia, CC BY 2.5 nl, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3551797)
