Waar gaat de Nederlandse politiek over: Mauro of de euro? Anders gezegd: waar kan Den Haag werkelijke nuttige invloed uitoefenen? De vraag dringt zich op nu de Tweede Kamer zich deze week vooral opwond over de voorgenomen uitzetting van een 18-jarige Limburger van Angolese herkomst en zich opmaakt volgende week te oordelen over het zoveelste reddingspakket van de Europese gedachte.
SGP-voorman Van der Staaij was het strengst over Mauro. Hij verdedigde de stelling dat de Kamer zich niet moet bezighouden met individuele gevallen. Daar zijn de minister en zo nodig de rechter voor. Een theoretisch aantrekkelijk standpunt. Maar de Kamer hoort ook de volkswil te vertalen en mag als medewetgever best kijken hoe de toepassing van wetten uitpakt.
Als de emoties in het land hoog oplaaien over de consequenties van het vreemdelingenbeleid of de kwaliteit van het openbaar vervoer, dan zou het niet goed zijn als het parlement rustig doorvergaderde over een wijziging van de Wet op de omzetbelasting. Het risico is wel dat de Kamer een soort themastudio van Hilversum wordt. (Marc Chavannes – NRC)
Euro/Mauro; Nederland slaat nog geen deuk in een pakje boter
