Vieren jullie Thanksgiving? Zo’n intelligente vraag die je kunt verwachten van VS-Amerikanen die zich ook afvragen of er indigenous mensen zijn in jouw land. Aan de Dankdag is namelijk inmiddels een of ander koloniaal verhaaltje opgehangen over inheemsen die witte kolonisten die verhongerden een kalkoen aanboden. Of zoiets.
Eigenlijk is het de oorspronkelijke Dankdag voor het Gewas, die tegenwoordig Dankdag voor Gewas en Arbeid heet en die in Nederland de eerste woensdag van november gehouden wordt door mensen die daar nog gevoelig voor zouden zijn.
Maar Thanksgiving gaat net als kerst om vreten, en wel kalkoen:
De ‘moderne’, commerciële kalkoen is zo aangepast aan de menselijke wensen, dat het dier zich niet eens meer kan voortplanten. Door het doorfokken is de borst van de kalkoen zó groot geworden, dat paren op de natuurlijke manier niet meer mogelijk is. De dunne pootjes van de kalkoen hebben te lijden onder het enorme, onnatuurlijke gewicht en breken vaak, wat vreselijke pijn en stress veroorzaakt bij de dieren.
Kalkoenen worden kunstmatig geïnsemineerd en worden daarbij door een machine in bedwang gehouden. Zodra het kleine kalkoentje uit het ei komt, worden bek en tenen afgebrand, voordat het diertje met tienduizenden andere (vaak zieke en kreupele) kalkoenen in een donkere schuur wordt gepropt. Hier blijven ze zo’n drie tot vijf maanden, tot ze groot en zwaar genoeg zijn voor consumptie.
Dat het slachten van deze kalkoenen net zo zorgvuldig gaat als bij batterij- of plofkippen kan men bedenken.
Vandaag zijn er 46 miljoen kalkoenen geslacht in de VS en voer vooral hun “traditie” hier ook even in, net als “Black Friday”.
– Bron
