Een waarachtig zieke maatschappij

Op 22 juli 2005 verliet Jean Charles de Menezes zijn woning in een flatgebouw in Londen. Hij kon niet weten dat het gebouw waarin zijn woning zich bevond als “verdacht” was aangemerkt door de Londense politie. De dag ervoor was er een bomaanslag verijdeld – was het verhaal – en een van de verdachten van deze niet uitgevoerde bomaanslag woonde ergens in het gebouw dat Jean Charles verliet om naar zijn werk te gaan. Jean Charles was van Braziliaanse herkomst, dus donkerder dan roze. Hij wist niet dat hij gevolgd werd, de metro die hem verder moest brengen stond al aan het perron, hij trok een sprintje, haalde hem…

Maar ook een handvol smerissen haalde die metro. Zij drukten Jean Charles tegen de grond in het gangpad en schoten hem door het hoofd, tot zeven keer aan toe. Uiteraard waren er nogal wat passagiers getuige van.

Het is ongelooflijk hoe men deze moord met voorbedachten rade heeft geprobeerd goed te praten. Jean Charles zou geen metrokaartje gestempeld hebben en zomaar door de automaat heen gerend zijn, en dat was verdacht. Als het waar was (wat het niet was) klinkt het niet als een misdrijf waarop standrechtelijke executie staat.*

De commissie die namens de politie dit politieoptreden moest onderzoeken vond uiteraard geen enkele reden om wie dan ook zelfs maar te berispen.
Waarom zou men?

De moord op Ian Tomlinson, een Londenaar die in de massa demonstranten terechtkwam in de City op 1 april 2009, is zelfs vastgelegd door omstanders op video en is te bekijken op Youtube. De smeris die hem tegen de grond duwt, zonder waarschuwing of merkbare reden, wordt wellicht vervolgd, maar zekerheid hierover is er niet. Als het tafereel niet gefilmd was zou er zeker geen sanctie geweest zijn.

Op 4 augustus jongstleden werd Mark Duggan, zwarte Londense taxichauffeur, door politieagenten doodgeschoten, vier keer door het hoofd, terwijl hij op de grond geduwd gehouden werd, zoals Jean Charles de Menezes. Het oorspronkelijke verhaal, dat “hij begon te schieten” is al snel door de mand gevallen. Verder werd er bij verteld dat hij uit (daar gaan we weer) een verdacht flatgebouw afkomstig was.
Maar dat er een smeris vervolgd zou worden voor deze moord op klaarlichte dag is onwaarschijnlijk. Zelfs een aannemelijke reden om Duggan “aan te houden” en dan wegens “verzet” te executeren is niet gegeven.
Deze moord was de aanleiding tot wat de “rellen” wordt genoemd.

De Britse premier Cameron noemt zijn samenleving (die blijkbaar toch bestaat, in tegenstelling tot wat Thatcher beweerde) “ziek” (hij zei “sick”, een Amerikanisme).
Een zieke maatschappij, zeker, als we deze als een levend organisme kunnen zien – maar ik kom tot die slotsom om heel andere redenen dan Cameron die zelf tot aan zijn hoofd in de beerput van Murdochgate zit.

——-
* In Los Angeles is dit daadwerkelijk gedaan met Kenneth Harding, die geen metrokaartje had en derhalve werd neergeschoten, 19 juli jongstleden. Ook van deze moord staat een video op Youtube. De smerissen die hem hebben doodgeschoten hebben doodleuk verkondigd 1) dat hij zelf begon te schieten 2) [toen dit onhoudbaar bleek] dat hij zichzelf doodgeschoten heeft. Is het nodig te vermelden dat Kenneth Harding zwart was en de smerissen wit waren? En dat de beelden voor zich spreken? (Zoek ze zelf maar op; u kunt Harding zien sterven op uw scherm).

2 gedachten over “Een waarachtig zieke maatschappij”

  1. “Een zieke maatschappij, ..”

    De Oude grieken wisten nog dat elke maatschappelijke ziekte begint vanuit het kop…

    Daarom moet je regeringen nauwlettend bij de kop houden…

Reacties zijn gesloten.