Een teken van crisis: het witte doek trekt

De grote crisis van de jaren dertig wist op de een of andere manier de bioscopen – nog een betrekkelijk nieuw fenomeen – vol te krijgen.
Verbazend: in deze crisistijd zijn het afgelopen jaar heel veel mensen naar de bioscoop geweest: dertig miljoen kaartjes verkocht, een aantal dat sinds 1978 niet gehaald is (toen Nederland toch minder inwoners had…). Crisis doet naar het grote witte doek kijken.
Grootste trekker: Gooische vrouwen.

(Krapuulredacteur slaakt een onhoorbare zucht).

3 gedachten over “Een teken van crisis: het witte doek trekt”

  1. Niet om te willen Godwinnen maar:
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Triumph_des_Willens
    van Leni Riefenstahl trok in 1935 ook volle zalen van kijkgierigen in kleffe bioscoopzaaltjes waar men zich kon vergapen aan menselijke wilskracht.
    Willen is kunnen. Toch? Niet meedoen is een keuze. Iedere Inrit kan immers `Gooische vrouw’ zijn, mits ze kiest voor de juiste Henk die kiest voor een Lijder?

    In die tijd was kijken naar fatsoenlijk toneel van Bertold Brecht, waar men drie stuivers voor betaalde voor een opera, ook al geen teken van aangepastheid aan nieuwe vooruitgangsidealen.

  2. Musea hebben eveneens een topjaar achter de rug. Komt door de BTW-verhoging op podiumkunsten. (Die hadden dat ook aangevoerd, dat er oneerlijke concurrentie zou ontstaan met aanverwante branches.)

Reacties zijn gesloten.