Toen ik bij “de anarchistische beweging” kwam liepen er “oude anarchisten” rond – van voor de oorlog – aanwas na de oorlog was er pas sinds de dagen van Provo. Het is een beetje een rare gewaarwording nu zelf die “oude anarchist” te zijn, want kan ik nu vertellen van heldendaden en heldendagen?
Ach, wie weet, bij nader inzien. Ik motiveer even waarom ik mij in de titel zo noem. Voor mijn gevoel is er wel een verschil tussen “de Nieuwmarkt”, “het Maagdenhuis” en Provo met wat er voor de oorlog gebeurde. Op de keper beschouwd zou het echter kunnen meevallen. Genoeg!
Vergis u niet. Wij, uitdrukkelijk: wij, hebben de actie ter ondersteuning van de Unidad Popular in Chili gestart, toen de kopermaatschappijen (waar het “koninklijk huis” zo’n leuk aandelenpakket in heeft) beslag wilden leggen op de inhoud van een schip dat Chileens koper wilde afleveren in Europa. Ik ga er verder niet over uitweiden, ook hierbij moet ik uitleggen: men kan als anarchist beter niet zo sektarisch zijn net te doen alsof het allemaal niets uitmaakt. Het maakte wel uit wie president was in Chili namens welke partij(en), dat heeft men in Washington maar al te goed begrepen. En zo lieten zij Pinochet installeren die tevens aan de slag kon met wat men zo graag neoliberale “hervormingen” noemt – uit de loop van een geweer, met concentratiekampen en uithongering van de arbeidersklasse waarvan de hoop aan flarden was geschoten.
Verkiezingsuitslagen kunnen verandering op gang brengen. Zo ook wellicht vandaag.
“De hoop keert terug” zag ik als vaandel van Syriza in de aanloop naar de verkiezingen van vandaag 25 januari 2015. Het is nog maar de vraag of Syriza een bruikbare meerderheid heeft gewonnen waarmee de slag tegen Berlijn, Brussel en Washington kan worden aangegaan – en tegen de heersende klasse ter plaatse, die al lamgeslagen was door de koloniale dictaten van elders. Zonder hoop, zonder een vooruitzicht op verandering en verbetering voor velen zoniet allen, valt niet te leven.
Vanavond is het feest, met vooruitzicht op meer in vooral Zuid-Europa. Zingt u allen mee
En mede namens onze kameraad LRD:
Olioliola, misschien groeien de rangen echt wel weer aan…
