Ik heb alle demonstraties tegen de G20 in Hamburg van dichtbij meegemaakt en kan me helemaal niet vinden in het eenzijdige artikel van Sterre Lindhout in de Volkskrant van maandag 10 juli.
Net als de berichtgeving in de Duitse sensatiepers, maar dan met een intellectueel sausje, gaat de inhoud van het artikel alleen maar over het geweld van een zeer kleine groep activisten/politieprovocateurs/hooligans. Geen woord over de grote demonstratie op zaterdag met meer dan 100.000 mensen. Ondanks het politiegeweld op de dagen ervoor was de sfeer strijdbaar, uitgelaten en vrolijk. Er was veel sympathie voor de Koerdische vrouwen en mannen die op dit moment strijd leveren tegen IS in Raqqa, Syrië.
Moet ik concluderen dat demonstreren geen zin meer heeft omdat het de pers toch niet haalt? Moet ik de ‘relschoppers’ ervoor bedanken dat er tenminste iets over de protesten vermeld staat in de Volkskrant?
Ik heb tijdens een demonstratie een jongen ontmoet die deel uitmaakte van het ‘Zwarte Blok’. Hij zei dat hij principieel geweldloos is. Hij stond steeds vooraan en heeft veel klappen gehad. Hij vertelde mij dat hij als verpleger voor een vrouw van 102 jaar oud zorgt, die dus beide wereldoorlogen heeft meegemaakt. Ze heeft hem gevraagd haar te beloven om altijd actief te blijven tegen onrecht. Hij liet me een anarchistenteken zien dat hij speciaal voor haar op z’n rug had laten tatoeëren.
Jan-Frank
– Overgenomen van Globalinfo.
