Durf uzelf fascist te noemen – of juist communist

Nederland (en niet alleen Nederland, maar gemakshalve laat ik het er nu bij) is vergeven van fascisten en nazi’s die hun naam niet willen weten. Slapjanussen kun je ze noemen, die lui die met een nepcitaat van aartsracistische koloniaal Churchill (zelf allesbehalve vrij van fascistische sympathieën overigens) naar anderen wijzen. Waarmee ze zich dan toch weer verstrikken: o, dat hakenkruis op uw spandoek gaat de vuilnisbak in? Dan bent u dus antifascist? Dan bent u volgens Churchill dus een fascist. Ideologische warboel leidt tot warhoofdige redeneringen. Iets dergelijks geldt voor toch waarschijnlijk nog steeds de radicaalste parlementaire fascist, Bosma, die rondtoetert dat de nazi’s extreem-links waren (zijn). Een verhaal dat Bosma niet verder hoeft toe te lichten, het kan ook niet, maar de achterban heeft dan ook geen behoefte aan intellectuele praat.

Waarom fascisten van nu bang zijn zich zo te noemen is hun probleem. Misschien is het toegeving aan schaamte die wel gepast zou zijn over hun geestelijk voorgeslacht. Een complicerende rol zou Israël kunnen spelen, waar velen hunner ondanks hun nauwelijks latente antisemitisme dol op zijn. De zwaarste antisemieten zullen Israël dan weer niet op handen dragen, maar die zitten vooralsnog niet in het parlement.
Het blijft een raadsel, die lafheid zich ronduit fascist te noemen.

Een geheel ander punt: wie durft zich dezer dagen nog communist te noemen? Iemand die niet lid is van een van de heersende partijen in Cuba, China, Vietnam, Laos of Noord-Korea? Communisme is sinds het woord geïntroduceerd is nogal van betekenis veranderd, althans van lading. Omstreeks het fin-de-siècle noemde men de vroege christenen als levend in communisme, dit gebaseerd op Handelingen 2:44-45

Allen die gelovig waren geworden hadden alles met elkaar gemeen, verkochten hun bezittingen en have en deelden de opbrengst aan allen uit naar gelang iemand behoefte had.

Deze passage verwijst naar een legendarische zoniet mythische situatie. Zodra de christenen in de geschiedschrijving verschijnen leven ze niet “communistisch”. Kloostergemeenschappen zijn de uitzondering wat dit betreft, niet de regel. Niettemin ligt de passage ten grondslag aan alle strevingen die binnen of (meestal) buiten de Kerk gemeenschappelijk bezit nastreven. Oftewel: van ieder naar vermogen, voor ieder naar behoefte. Dit is het communistisch adagium bij uitstek en dus ook het streven. Het wordt als zodanig ook door Marx en Engels genoemd, maar lang niet alleen door hen. Op dit punt is er geen verschil tussen zich op Marx beroependen en anarchisten bijvoorbeeld. Tot een eindweegs in de twintigste eeuw waren communist en (sociaal-)anarchist *) inwisselbare woorden. Wat is er misgegaan? (Niet direct een cliffhanger, maar wordt vervolgd).

*) Sociaal-anarchisme of anarchistisch socialisme zijn wat mij betreft pleonasmen. Zogeheten individueel anarchisme is in de praktijk niet te onderscheiden van liberalisme, omdat het bestaande eigendomsverhoudingen niet ter discussie stelt.

5 gedachten over “Durf uzelf fascist te noemen – of juist communist”

  1. Wat er mis is gegaan is dat alle politieke is-men en religieuze stromingen leentjebuur bij elkaar zijn gaan spelen. Alt-rrright is een voorbeeld van hoe men zichzelf links voor kan doen maar wel (extreem-) rechtse methoden hanteert in het verwerven van nieuwe volgelingen/volgers en de bestrijding van tegenstanders. Ik ben het daar niet mee eens: je methoden definieren je politieke overtuiging ook, “Maar het was voor een goed doel” won’t do.

    Zolang er nog communisten rondlopen (waar ik me toe reken met m’n Open Source geneuzel) zullen fascisten altijd een beetje zenuwachtig blijven – en terecht. De slimsten onder hen realiseren zich de omvang van het pak slaag dat ze van de Russen kregen nog wel. Tegenover de “overwinning” van rechts op sociale media staat een leger van eenlingen die zich niet te makkelijk laten profileren en beschamen.

    Ben geen fan van Nietzsche. Hij zegt met z’n “Umwertung aller Werte” hetzelfde als Marx zegt mbt vervreemding, niet zeker wie het eerste kwaakte. Denk wel dat sociale media “Der GroBe Kladderadatsch” enorm versnellen en dat mensen een steeds meer paranoide en vervolgd zelfbeeld krijgen en zich daar niet helemaal bewust van zijn.

    Blijf het roepen: “Social media are a social validation feedback loop waarin men dopamine-injecties verstrekt krijgt volgens dezelfde algoritmen als die in casino’s gebruikt worden.” Hoe ff-ed up en vervreemdend is dat dan? En waarom kiezen mensen niet gewoon voor hun eigen identiteit ipv een online image van zichzelf?

    Ook paranoide mensen hebben vijanden. Mijn limiet is de gezichtsherkenningscamera’s, ik ga mezelf daar actief en met technische middelen tegen verzetten, check face recognition camouflage pattern op m’n site.

    Peace! – maar niet te veel, blijf scherp.

  2. Helemaal mee eens, Sasquatch

    Social media is navelstaren en geheel in lijn met het neoliberalisme. Ik ben zogenaamd een vaststaand ‘ik’, dat zich manifesteert en de concurrentie aan gaat met al die andere ‘ikken’, via sociale media. Jezelf veren in de reet steken en hopen dat je ‘netwerk’ het opmerkt, het mee pikt en jou ‘status’ vergroot, zodat jij ‘jezelf kan zijn’.

    Het infantiliseerde mij enorm, dat Facebook. Ik werd er dertien van, ging weer bezig zijn met mijn identiteit. Vrienden van mij, vrienden van vroeger, zitten hun jointjes te roken ( verslaving) en dan op Facebook aan hun identiteit te kleien.

    Een bruggetje, waar komt identiteiten politiek vandaan, denk je ? Gehypte Facebook kinderen en hun gefabriceerde socialmedia narcisme.

    Het eerste wat je zegt is ook waar. Hitler was zogenaamd links en de SP zijn zogenaamd fascisten. Daarom kan je met alt right weg komen. We noemen het gewoon anders. Terrie loopt ijzerwakes, want hij is zo nieuwsgierig en ondertussen zijn groen links nazi’s. Het pulp volk valt er toch wel voor.

  3. Tja kameraad Nayoko, mijn stonede Linux-ass werd door een zuipende ex-vriendin op facebook aan stukken getrokken want waar winnaars zijn moeten ook losers zijn.

    Dat ik na mijn jaar op facebook nog iets van een persoonlijkheid over heb gehouden komt volgens mij omdat ik gewoon stug door ben blijven bouwen aan mijn eigen website. Plus dat ik niet wil begrijpen hoe makkelijk mensen hun eigen privacy en die van degenen die ze lief hebben aan bedrijven over laten, dat is wat mij betreft een DIY-job.

    Eens qua teruggebombardeerd worden naar puberniveau *schaamrood*. Maar over een jaar word k vijftig, dan gaat men me omzagen om m’n ringen te tellen. Dat ik aan dat teruggebombardeerd worden naar puberniveau een gezonde trollenbestendigheid over heb gehouden – des te beter. Gewoon geen mishandeling aan nemen als zijnde “lesjes geleerd”, da’s rechtse ontgroeningsratio dus bij voorbaat fnuikend en waardeloos.

    Wat ik wel eens wil weten is of ik de enige ben die Ontzettend Bang is geworden van Trump’s getweet, denk dat de meeste mensen pas wakker worden als het luchtalarm af gaat. Wat rechts (weer) met succes heeft gedaan is mensen laten vergeten dat er een verband is tussen actie en woorden, tussen oorlog en retoriek. Wat men niet begrijpt is dat ze misschien niet eens meer hun kostbare Kristallnacht krijgen, dat ’t allemaal in 20 minuten over & voorbij kan zijn.

  4. Pingback: Tijd voor communisme | Krapuul

  5. Pingback: Hoe benauwd is het anarchisme? | Krapuul

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.