Ik zal het maar niet hebben over het nogal problematisch afschrikkingseffect van de doodstraf voor zelfmoordterroristen. Maar de lichtzinnigheid waarmee door een collega over het herinvoeren van de doodstraf wordt gesproken is verontrustend.
Als die collega dan nog als een briljant jurist wordt voorgesteld breekt mijn klomp.
Elke jurist weet dat het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie de doodstraf verbiedt. Ook verbod op vernederende behandeling en foltering behoren tot de absolute mensenrechten. Absoluut betekent dat er onder geen enkele voorwaarde of omstandigheid van mag afgeweken worden.
Elke jurist weet dat mensenrechten een pijler zijn van de democratische samenleving. Niet voor niets zijn zij als reactie op de barbarij van het nazisme en fascisme na de tweede wereldoorlog in diverse internationale verklaringen en verdragen herbevestigd. Wie hieraan begint te morrelen ondergraaft de fundamenten van de beschaving en van de democratische samenleving.
Dieptepunt
En laat ons eerlijk wezen: de pleidooien voor herinvoering van de doodstraf zijn het voorlopig dieptepunt van een meer algemene tendens om fundamentele rechten en vrijheden in vraag te stellen. De vluchtelingenconventie van Genève van 1951 werd een jaar geleden door een burgemeester al in vraag gesteld. De privacy van de burgers staat met de recente dataretentiewet en met camera’s overal, ernstig onder druk. Vergis u niet: deze maatregelen treffen niet alleen de terroristen, maar alle burgers.
Wie dacht dat het pleidooi voor het inperken van de vrije meningsuiting voor ‘collaborateurs’ (een term met grote historische gevoeligheid in dit land) het eindpunt was vergist zich. Dezelfde burgemeester pleit vandaag voor een Patriot Act die hem zou toelaten gsm’s af te luisteren, mensen te laten schaduwen of ze preventief aan te houden.
Scheiding der machten
Zo komt een andere hoeksteen van de democratie, de scheiding der machten, in het vizier. De uitvoerende macht wil zich machten toeëigenen die in een rechtstaat terecht aan de rechterlijke macht zijn voorbehouden. Dit is een algemenere tendens. Het fragiele machtsevenwicht tussen de drie traditionele machten van de staat wankelt. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
