Een passagierende zeeman in Antwerpen wordt beroofd van zijn portemonnee en paspoort. Kan niet terug aan boord want kan niet langs de grenscontrole bij vertrek. Wordt opgepakt als zwerver, als blijkt dat hij geen papieren heeft schuift de Belgische politie hem over de Nederlandse grens. Waar hij als landloper en vreemdeling wordt opgepakt, geen papieren blijkt te hebben en stiekem over de Belgische grens wordt geschoven. Na nog een keer heen en weer schuiven monstert hij in Antwerpen aan op een schip waarover geen vragen worden gesteld, waarvoor de matrozen geen papieren hoeven te laten zien omdat het de bedoeling van de reder is het schip te laten vergaan om er nog wat centen van de verzekering voor te krijgen.
En zo belandt de antiheld van het verhaal in het wier van de Sargassozee. Zie er maar uit los te komen.
Das Totenschiff van de grote anarchistische romanschrijver B. Traven is een allegorie van het leven in het kapitalisme van nu – als groot profeet heeft hij wellicht niet eens zelf beseft hoezeer dit verhaal geldt voor iedereen die in de levenscondities van het proletariaat verkeert dezer jaren – het overgrote deel van de mensheid dus.
Maar als deze allegorie u boven de pet gaat dan is er toch een gemakkelijker te begrijpen voorbeeld bij de hand, uit het nieuws gegrepen van de afgelopen week.
Een groep geklinkerde mensen zonder verblijfsvergunning zet een kamp op op een vergeten plek ergens in Osdorp, gemeente Amsterdam. Zij eisen aandacht voor het probleem dat zij niet “terug” kunnen, wat het regime – toen nog bij monde van de allang vergeten Leers, nu via Teeven – eist. Het kamp wordt opgezet op het eind van de zomer en de omstandigheden worden er niet beter op. Eerst weigert onroerendgoedmafioso-annex-burgemeester Van der Laan sanitaire voorzieningen. Als er een geregeld wordt buiten hem om komen die er alsnog. Maar verder geldt voor dit kamp hetzelfde als wat de frisse vent van het Occupykamp aan het Beursplein vond: vies, onveilig, weg ermee.
Op de ochtend van 30 november was het zover. De mensen in het kamp hadden het Jinglebells-aanbod van bed, bad en brood tot begin 2013 vriendelijk doch beslist afgewezen, evenals het “aanbod” van Teeven van huisvesting annex medewerking aan hun uitzetting.
Ik wil u nog wel even in herinnering brengen hoe “klinkeren” in zijn werk gaat. Waarbij men overigens niet moeilijk doet over de sentimentele waarde van eind december, vrede op aarde en in de mensen een welbehagen, een welbehagen. Met oudejaar een gezin op straat smijten is voor de administratie wel zo prettig. De geklinkerde krijgt zakgeld om de reis naar het verre Afrika te kunnen ondernemen. Roosendaal, Eindhoven of Maastricht, dat is ver genoeg op weg dus je kreeg geld voor een treinkaartje daarheen mee. Ja, de creativiteit van het Nederlandse justitiële systeem kent – eh – geen grenzen. Nu het treinkaartje vervangen is door een “reisproduct” weet ik niet meer hoe ze dit oplossen, zoek het maar uit is nog meer het motto dan eerst – er zijn conducteurs die een reizende “illegaal” maar laten begaan, het kan ook zijn dat ze er “werk” van maken en voor vertraging laten zorgen om iemand in de nor te laten draaien die – weer als “illegaal” op straat zal belanden.
Het is niet voor iedere doorsnee-racist in Nederland direct begrijpelijk: er zijn staten die vluchtelingen uitstoten die niet bereid zijn deze vluchtelingen weer in ontvangst te nemen. China is het grootste voorbeeld. Irak, waar ongevraagd honderdduizenden ingezetenen van Noord-Amerika en Europa zijn binnengevallen sinds 2003, accepteert geen “terugkerenden”. Somalië speelt het klaar al sinds 1991 niet meer te bestaan als staat, ook al probeert het regime in Washington net te doen alsof er wel een regering is. En dan zijn er de andere voorbeelden van staten die misschien met wat diplomatie wel te vermurwen zijn, maar Nederland is als kinkelsland bij uitstek, zeker na de topstukken Verhagen en Rosenthal, niet bij machte iets op diplomatiek gebied te ritselen. Vermoedelijk zal het onder Timmermans niet anders zijn, en zo lang zal hij er ook wel niet zitten. Er zijn vele duizenden, het getal tienduizend is genoemd, mensen die als vluchteling naar Nederland zijn gekomen, niet geaccepteerd zijn en na opgesloten te zijn op straat geknikkerd zijn “daar is de uitgang, u vindt het wel”, met geld voor een kaartje richting Afrika (is dat vreselijke non-voorzetsel “richting” eens juist gebruikt).
De mensen in het kamp aan de Notweg in Osdorp vroegen aandacht voor hun situatie en daarmee voor die van de velen die daar niet waren maar die onopvallend rondzwerven.
Niets wijst op enig idee aangaande een oplossing, niet bij Kamerleden, niet bij het kabinet. De inmiddels enigszins gehuisvesten moeten maar afwachten of zij niet opnieuw door de o zo welwillende sociaal-liberale overheid van Amsterdam niet uit hun huisvesting gemept zullen worden. Er is alleen het precedent van de hygiëne, men kan op de Koekamp in Den Haag maar beter verwachten ook zoiets mee te maken binnenkort.
Nederland als Sargassozee.
Dank voor deze bijdrage Arnold.
Vertrapter kan een mens niet zijn, op de hele planeet niet welkom meer zijn.
GEEN MENS IS ILLEGAAl !!
Zo. Dit moest ik even uitschreeuwen.
http://devluchtkerk.wordpress.com/