De Franse, allesbehalve komische ‘komiek’ Dieudonné, mag in stad na stad niet optreden. Eerst verbood een rechtbank in Nantes, na aanvankelijke toestemming, verboden. In Tours gebeurde hetzelfde. Nu steekt ook in Parijs het gezag een stokje voor Dieudonnés show. In Parijs kwam het argument van politiezijde en luidde: openbare orde. In Nantes luidde het argument: antisemitisme. En het is helder: Dieudonné uit zich systematisch als nadrukkelijke antisemiet, en krijgt daarvoor schokkend veel aanhang en applaus. Hem de voet dwars zetten is goed, nuttig en nodig. Maar verboden door rechtbanken en politie zijn hypocriet, contraproductief en gevaarlijk.
Ik begin even met dat laatste, dan hebben we dat even gehad: de kwaadaardigheid van staatsverboden en de steun daarvoor bij ministers. Premier Ayrault is blij met een verbod en pleit tegen elke “zelfgenoegzaamheid jegens antisemitisme. Het is totaal vreemd aan onze normen en waarden.” Minister van binnenlandse zaken Valls hoopt op een verbod in heel Frankrijk, drong daar in een op instigatie van president Hollande verstuurde brief op aan, en spreekt van het “mechanisme van de haat” van Dieudonnee. Dit is dezelfde minister Valls die nog maar kort geleden met groot machtsvertoon Roma-kampen liet ontruimen en Roma liet deporteren.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via: Ravotr
Een staatsverbod deugt inderdaad niet als vrijheid van meningsuiting zo belangrijk gevonden wordt.
Blijft een feit dat deze komiek van een bedenkelijk allooi is, en blijft. Zijn grappen zijn dan ook helemaal niet leuk.
Verbieden is symptoombestrijding.