Vandaag, 13 augustus, is het vijftig jaar geleden dat de muur werd gebouwd. Op school had ik altijd geleerd dat de muur ook wel de ‘Ulbrichtmauer’ werd genoemd. Walter Ulbricht was destijds voorzitter van de SED. Eigenlijk een misverstand, want de muur werd uiteindelijk goedgekeurd door Nikita Chroesjtsjov.
We zijn nu dus 50 jaar verder en de muur is gelukkig in 1989 gesloopt. We kennen allemaal de beelden die daar bij horen.
Maar zijn we eigenlijk wel af van de muur? Neen!
Er bestaat in het westen weliswaar geen fysieke muur meer maar wel een symbolische. We worden tegenwoordig ´ummauert´ door het grootkapitaal. Die muur is zo mogelijk nog erger dan de muur in Berlijn. Het grootkapitaal graait maar door. We zien dit nu in Engeland waar mensen opkomen voor hun rechten op een goed leven, mensen van allerlei pluimage, dus even geen moslims die het weer gedaan hebben.
Kunnen we nu niet eens de boel gewoon eerlijk verdelen? Iedereen gewoon laten studeren die dat wil? Waarom produceren we voor 12 miljard mensen voedsel terwijl er maar 7 miljard mensen op deze aardbol zijn en er toch een groot gedeelte honger lijdt?
Op sommige dagen snap ik het niet meer, dit is zo’n dag.
