Defensie leidt ongeleide projectielen op in Kunduz, Afghanistan

Defensie heeft geen idee wat de opgeleide politieagenten gaan doen na hun opleiding. Ze kunnen van alles met de aangeleerde kennis zijn gaan doen. Zo te zien hebben ze toch meer geleerd dan alleen aanhouden en bonnen uitschrijven, zoals beloofd was aan GroenLinks.

Kortom, GroenLinks, als je weer eens instemt met zo’n missie, steek dan je kop niet in het zand of probeer niet de macht te plezieren. Er zijn daar gewoon mensen opgeleid die nu in gevechten verwikkeld zijn. Hoeveel doden wil je dan op je geweten hebben?

Zo’n kneuterig, wereldvreemd partijtje in Nederland heeft toch geen enkel benul van de grootte van Afghanistan noch van de levensomstandigheden en dan gaan ze een of andere ingewikkelde constructie bedenken om maar in het gevlei bij de macht te komen. Zag het toen al fout gaan en is dus fout gegaan. Er zijn gewoon gevechtseenheden opgeleid, met dank aan GroenLinks en dit kabinet.

7 gedachten over “Defensie leidt ongeleide projectielen op in Kunduz, Afghanistan”

  1. Frans Verhagen heeft vandaag een sterk verhaal over zinloze oorlogen. Het staat op zijn blog amerika.nl.

    Oorlog is oorlog, Afghanistan is Vietnam

    Het boek is al twee jaar uit maar om de een of andere reden las ik het nu pas, Matterhorn door Karl Marlantes. Gaat niet alleen over Vietnam maar over het leven, over oorlog – over alle oorlogen en daardoor ook mismoedig stemmend, over ons meest recente exercitie in futiliteit, Afghanistan.

    De oorlog in Vietnam, van 1965 tot 1975, is meer dan een historisch feit, een paar jaartallen en een ongelukkig land. De oorlog was en is een politiek en cultureel fenomeen dat de Amerikaanse samenleving tot op de dag van vandaag beïnvloedt. De oorlog werd niet alleen verloren, in de oorlog verloor Amerika ook zijn onschuld, het idee dat de Verenigde Staten altijd en overal een kracht van het goede waren.

    Er is een goede reden dat het Vietnam memorial in Washington het meest bezochte monument van Amerika is, en nog het mooiste ook, maar dat is niet de reden voor het bezoek. Met bijna 60.000 Amerikaanse doden en meer dan 300.000 gewonden zijn er weinig mensen die er niet ergens in hun leven mee te maken hadden. Het was een oorlog die vooral werd gevochten door Amerikanen die niet sluw of niet rijk genoeg waren om hun dienstplicht te ontlopen. Dick Cheney, Bill Clinton, Newt Gingrich, de kleine Bush: ze vonden allen een manier om niet te gaan. Voor de anderen is Vietnam een deel van hun leven.

    zie verder: http://www.amerika.nl/cms/news.php

  2. Eh ik denk dat Mariko als ambassademedwerkster weinig mee heeft gekregen van het echte leven in Afghanistan. Lijkt me net zo’n beschermd leven als ex-pats hebben in dat soort landen.

  3. Ja, maar ik ken ook persoonlijk iemand die in vluchtelingen- en opbouwwerk (scholenbouw) zit en de missie heeft lopen aanbevelen. Als ik zijn naam noem, dan zit-ie in mijn mailbox om te laten weten dat ik niet weet waar ik over spreek. Maar ik blijf het gewoon een rare combinatie vinden, veldervaring hebben en toch pro-Kunduz zijn.

  4. Ja dan vraag je je toch af in hoeverre ze echt betrokken waren bij veldwerk en in hoeverre ze alles begrepen en doorzagen.

  5. #3 en #5, het heeft vooral te maken met eigen carrière opbouwen en geen realiteitsbevinding. Die doet niet toe indien je steevast aan je carrière en toekomstige perspectieven werkt.

    Het is gewoon de opgelegde lijn volgen anders weet je dat je je kansen verknalt.
    Gaat het nog over Afghanistan, denk je?

Reacties zijn gesloten.