De wonderlijke wereld van Alexander Pechtold

Er zijn mensen die in hun wat misschien wel wanhoop is of in elk geval verbijstering en ontgoocheling over het feit dat wannabe massamoordenaar en etnisch zuiveraar Wilders steeds toch weer de aandacht weet op te eisen en het discours weet te bepalen tegen een achtergrond van politieke partijen waar men dan niet verder komt dan wat (vaak geveinsde) verontwaardiging die vervolgens pijlsnel weer wegebt en ongemakkelijk wegkijken (omdat men ook wel weet dat het eigen verleden en heden niet van bruine smetten vrij is zoals bij de PvdA waar men het heeft over ‘etnisch monopolie’, ‘vernederen voor de eigen groep’ en Anne Frank nog niet eens voor een kinderpardon in aanmerking zou laten komen of de VVD waar men pleit voor concentratiekampen en getto’s voor moslims) zeggen dat D66-leider Alexander Pechtold de enige politicus is die nog stelling durft te nemen tegen diezelfde Schlümpfe-Führer.

Soms wordt eraan toegevoegd: ‘de enige fatsoenlijke politicus ter rechter zijde….’
En eigenlijk zeggen die mensen nog net niet: ‘Alexander Pechtold is onze enige en laatste hoop in bange dagen.’
Dat Nederland nog niet zucht onder een formele dictatuur van extreem-rechtse, fascistische signatuur zou dan – zo de suggestie – uitsluitend aan de D66-voorman te danken zijn: hij is de enige nog zo’n beetje die zich niet laat meeslepen in het bruiner en bruiner wordende discours en die zijn nuchtere verstand nog een beetje gebruikt.
Echt?

Als ik afgelopen zondag Pechtold hoorde praten in het t.v.-programma Buitenhof, lijkt dat beeld van die man moeilijk vol te houden wat mij betreft: Pechtold als één van de weinigen die nog tegen de bruine stroom uit de onderbuik van dit tokkie-kalifaat ingaat.
In een gesprek met Marcia Luyten, de presentatrice, haalt Pechtold eerst Jeroen Pauw aan die iets gezegd zou hebben over social media als zijnde ‘bastion der verongelijkten.’
Nou, nou. Scherpzinnige observatie hoor. Heeft de D66- meneer het programma ‘Pauw en Witteman’ waar Jeroen Pauw acht jaar lang in te zien was – en helaas: hij schijnt terug te komen – wel eens goed bekeken?
Een platform voor fascisten was het met de ene fascist (al dan niet van de PVV) na de andere die gezellig aan mocht schuiven om zijn mensen verachtende wereldbeeld aan te prijzen. Met de gewelddadige huisfascist Hero Brinkman die er de deur plat liep. Voor charlatans als Thierry Baudet die uit de EU willen en niet in de laatste plaats was het een propaganda-medium waarin de aversie jegens moslims keer op keer flink werd aangewakkerd door vrijwel elke dag één of andere enge Arabier of imam op te voeren.
Over een bastion van verongelijkten gesproken!

Maar goed, na die opmerking over de scherpzinnige (‘not’ zeggen we dan tegenwoordig) Pauw ging het over haatblog GeenStijl.
Daarover zegt de D66-voorman (die consequent een regime dat niets met liberalisme en vrijheid van doen heeft steunt bij de afbraak van alles wat riekt naar sociaal en solidariteit) dat het ‘de randen van de journalistiek opzoekt.’
Pardon?! Hoor ik hier iemand – zonder enige tegengas ter zake van de presentatrice – zeggen dat haatblog GeenStijl iets met journalistiek heeft uit te staan?
Dus een verzameling schorem met een website die grossiert in het zaaien van haat jegens homoseksuelen, vluchtelingen, moslims en eigenlijk tegen alles en iedereen die zich niet conformeert aan de spruitjeslucht van pieces of lowlife als Burema en Nanninga heeft iets te maken met ‘journalistiek.’

Een haatblog waar men lacht om het verschrikkelijke lot van verdrinkende vluchtelingen. Een haatblog waar men graag mensen uitroeit is ‘journalistiek’ volgens Pechtold? Een haatblog waar men de contactgegevens van mensen publiceert zodat ze ten prooi kunnen vallen aan de hooivorkenbrigades van dit tokkie-kalifaat? Onder inmiddels velen weten Fatima Elatik uit Amsterdam en Trudy Prins van het voormalige Stivoro wat er gebeurt als je de toorn van de ‘randen opzoekende journalisten’ van GeenStijl over je afroept. Flikker toch op.
Haatblog GeenStijl heeft niets met journalistiek te maken, evenmin met ‘randen opzoeken’ en het is een hele ernstige bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting.

Dat laatste is namelijk de corebusiness van dat haatblog en meer in het algemeen van de hele Telegraaf Media Groep waar het deel van uitmaakt naast de krant die ooit schreef over ‘het joodsche vraagstuk’ en de racistische hufteromroep POWNed van een nazi die de redacties van media die hem niet bevallen wil uitroeien: mensen die hun mond opendoen beschadigen, bedreigen en als het even kan…uitroeien.

Pechtold (op 10.00 tot 17.00 minuten met name) dergelijke media beschouwende als serieuze journalistiek als ‘Neerlands hoop in bange dagen’: ik zou mijn hoop maar niet al teveel op hem stellen als het erom gaat Nederland te vrijwaren van een dictatuur onder een verstikkende deken van spruitjeslucht en diarree.
Temeer niet daar de man met zijn zogenaamde ‘constructieve oppositie’ (welk wonderlijk proces in de hersenen precies maakt dat dergelijke termen het licht zien is mij een volkomen raadsel) tevens een steunpilaar is van een regering dat een mensonterende en misdadige oorlog voert tegen asielzoekers en anderen in de maatschappij die juist bescherming en steun heel hard nodig hebben.