50 jaar geleden werd Martin Luther King vermoord. “Opiniemakers houden er van om Martin Luther King te presenteren als een inspirerend icoon liever dan als een radicale leider. Vandaag zou de echte King nooit uitgenodigd worden in het Witte Huis omdat hij veel te links is”. In 2013 schreef Michael Parenti exclusief voor DeWereldMorgen.be deze analyse van zijn echte, grotendeels verzwegen boodschap. Waaruit wij dit stukje overnemen:
King pookte die nieuwe strijdlust verder op. “We kunnen niet tevreden zijn zolang een zwarte in Mississippi niet kan stemmen en een zwarte in New York denkt dat hij niets heeft om voor te stemmen. Nee, nee, we zijn niet tevreden en we zullen niet tevreden zijn tot „het recht stroomt als water en gerechtigheid als een machtige stroom… Nu is het moment om uit de dorre en donkere vallei van rassenscheiding op te trekken naar het zonovergoten pad van raciale gerechtigheid.”
En toen kwam die verpletterende conclusie. “En als dit gebeurt, wanneer we de vrijheid laten klinken, wanneer we haar laten klinken in elk dorp en elk gehucht uit elke staat en elke stad, zullen we de dag dichterbij brengen waarop alle kinderen van God, zwarten en blanken, joden en niet-joden, protestanten en katholieken, de handen ineenslaan en de woorden zingen van de oude negro-spiritual: Eindelijk vrij! Eindelijk vrij! Dank God, wij zijn eindelijk vrij!”
– Lees verder bij dewereldmorgen.be
Pingback: Eindelijk vrij | Krapuul