De vaderlandse hokjesgeestelijkheid

Het einde van het jaar nadert, het regent, in de media is er volop aandacht voor lijstjes en de balans van 2017 wordt opgemaakt. Musici, sportmensen, journalisten, politici, voor iedereen is er een lijstje wie het meest favoriet is bij het publiek of bij deskundigen die zeggen te weten waarover ze praten. Het publiek, dat zijn dan lezers, luisteraars, kijkers en dan meestal in de vorm van een steekproef. Je kunt tegenwoordig spreken van een eindejaarstraditie. Veel lijstjes zijn ongeveer hetzelfde als de lijstjes van voorgaande jaren. Herman Wijfels wordt alweer gekozen tot invloedrijkste man van Nederland. De kans is groot dat in het radioprogramma Top 2000 van NPO2 alweer Bohmenian Rhapsody van Queen wordt gekozen, net als vijftien voorgaande keren in de afgelopen twee decennia. Grote kans dat in het conservatieve Nederland daaraan de lopende jaren weinig zal veranderen.

Een Vandaag presenteert weer de publiekswedstrijd ‘Politicus van het Jaar’. Het ‘Opiniepanel’ mag kiezen uit een vijftal Nederlandse politici. De redactie van dit programma van AVRO-TROS op de publieke omroep heeft al een keuze gemaakt, zo bleek gisteren. Thierry Baudet is volgens het publiekspanel favoriet, vanwege zijn “verbale sterkte, frisse uitstraling en nieuwe geluid”. Daarmee is Baudet een waardig opvolger van de nationale nietsnut Geert Wilders, die ook regelmatig werd gekozen vanwege zijn tegendraadse positie in de politiek, strijdend tegen de imaginaire elite en het denkbeeldige gevaar van buiten. Hij vertelde tenminste duidelijk waar het op stond, zo was de gedeelde opvatting. Dat zo’n politieke instelling helemaal niets oplevert behalve overdreven aandacht voor zijn persoon en overdreven maatschappelijke onrust doet er niet toe. Als je vaak in het nieuws bent zal dat vast wel iets betekenen — hoe, wat en waarom zijn niet belangrijk.

Afgelopen dagen waren beide heren op reis. Wilders was op een conferentie in Praag waar zich de elitetroepen van het georganiseerde extreemrechts sentiment in Europa hadden verzameld. Gastheer was de politieke partij Svoboda a přímá demokracie (Vrijheid en Directe Democratie) na de laatste verkiezingen 22 van de 200 zetels bezet in het Tsjechische parlement. De partij is gelieerd aan Front National van Marine Le Pen en wordt aangevoerd door de Tsjechisch-Japanse ondernemer van reisorganisaties Tomio Okamura, die een boek over zichzelf schreef dat een bestseller in Tsjechië werd. Hij is ook een televisiepersoonlijkheid, extreem nationalistisch en fel anti-EU en anti-Islam. Zijn grote voorbeeld is Donald Trump. Okamura wilde ooit president worden, maar van de benodigde handtekeningen voor een kandidaatschap bleek de helft nep.

Wilders hield zijn gebruikelijke toespraak om iedereen opnieuw te waarschuwen voor het naderende onheil van de immigranten, Islam en de EU en dat we joods-christelijke waarden moeten verdedigen. Net als Nederland is Tsjechië sterk geseculariseerd. De grootste geloofsgroep is katholiek met ruim 10% van de bevolking. De joodse gemeenschap telt nog maar 1.500 leden op een bevolking van ruim 10,5 miljoen inwoners. In Tsjechië wonen zo weinig moslims dat ze uiterst zelden in de statistieken worden genoemd. Donkere mensen of niet-westerse allochtonen zijn er nauwelijks te vinden. Maar de berichten over de vluchtelingen door de aanhoudende conflicten in het Midden-Oosten dragen net als overal in Europa ertoe bij dat grote delen van de bevolking zich vooral daarover druk maakt. Het is vast geen toeval dat mensen in zowel Nederland als Tsjechië volgens de VN bovengemiddeld gelukkig en tevreden zijn en er tegelijkertijd politieke partijen die dat weigeren te erkennen betrekkelijk succesvol zijn.

Baudet was in Yerevan, Armenië, op de Europese top van de Alliantie van Europese Conservatieven en Hervormers(ACR Europe), een Europese partij waarvan bij de oprichting de aluhoedjes-columnist voor de Volkskrant en voormalig medewerker van toen-Eurocommissaris Frits Bolkestein Derk-Jan Eppink de eerste voorzitter was. Het is een verzameling nationalistische conservatieven die ondanks dat de EU hun belangrijkste bron van inkomsten is nogal eurosceptisch is. Baudet was er naar eigen zeggen op werkbezoek, wat blijkbaar de Nederlandse politieke journalistiek volledig is ontgaan. Hij sprak er over de soevereiniteit van de natiestaat, waarschuwde voor immigratie en vertelde dat de euro onhoudbaar was. Hij reisde met zijn Britse vriend en Tory en journalist Daniel Hannan, een bewonderaar van Enoch Powell en UKIP. Baudet vertelde op Twitter dat hij op zijn reis nieuwe vrienden had gemaakt.

Waar het allemaal in het verre Armenië aan de rand van Europa over was gegaan is onduidelijk. Op de websites van Forum voor Democratie (“de snelst groeiende politieke beweging van Nederland”) en ACR Europe (“de snelgroeiende politieke partij in Europa”) is er helemaal niets over de Europese top in Yerevan terug te vinden. Transparantie is ook geen dingetje voor Baudet en de soortgenoten. Het afgelopen weekend liet Baudet weten dat hij voor anonieme giften is aan politieke partijen tot een bedrag van euro 500.000, want “voor 4500 euro kun je net met een paar man fatsoenlijk uit eten.” Gisteren was hij alweer druk bezig met zichzelf op Twitter: “Vandaag gooiden “amsterdamse jongeren” rotjes naar de hond van een goede vriendin van mij. Ze riepen “Allahu Akbar”. Het beestje is verder ongedeerd, maar WTF!?” En dit, dames en heren, is de gedoodverfde politicus van het jaar. Wat er verbaal sterk, fris en vernieuwend aan is zal voor altijd een raadsel blijven.

Afbeelding van Commons Wikimedia