De Ravelijnshow

De Ravelijn ( ik weet niet wat een Ravelijn is ) show, is een nieuwe show in de Efteling blijkbaar. Als ik even naar de beelden kijk, dan zien we iets dat er best wel gaaf uit ziet, moet ik zeggen. Allerlei oude, kitscherige gebouwtjes, vlammen, ridders, die een soort show doen etc, etc.

Nu wil het zo zijn, dat bij deze show een paard wordt gebruikt dat een brandende deken op haar (zijn?) rug heeft. In circussen is dit natuurlijk ook wel bekend. Allerlei dieren, die voor de show gebruikt worden. Als dieptepunt hebben we natuurlijk het stierenvechten. Een sadistisch ritueel, waarin mensen hun agressie op een dier botvieren. Iets dat wat mij betreft totaal onnodig is. Wil je geweld, exces? Word hooligan, of kickbokser. Ga horrorfilms kijken, snuif speed, doe aan bare knuckle fighting. Steek ’s nachts vuurwerk af in het bos, stiekem, doe graffiti. Maar laat zo’n stier er eventjes buiten. Maak geen misbruik van het feit dat jij slimmer bent dan het wezen.
Zaken met paarden, brandende dekens, dieren in shows, zijn in deze tijd van VR (virtual reality) eigenlijk helemaal niet nodig. In die zin, er kan zoveel gedaan worden met projecties, spiegels, illusies etc, etc.

Daarnaast zou ik zeggen, laat je paard rennen, zonder brand op haar rug. Als je het dier vervolgens een beetje normaal behandelt, kan je het natuurlijk wel voor een show gebruiken. Mits je het dier goed verzorgt, voedt, liefde geeft. Mits de show niet te stressvol voor het paard is. Want we weten allemaal, paardenfans en niet- paardenfans, hoe extreem schrikachtig paarden zijn. Shows met vuur, moeten voor zo’n paard de hel zijn. Men houdt hierin dus weer geen rekening met levende wezens, de diversiteit van levende wezens en kijkt alleen naar het geld. Iets wat synoniem staat voor de huidige problematiek in de wereld. Geld boven alles. Paard word ergens opgefokt van? Nou en, het ding levert geld op! De dollartekens in de ogen van Dagobert Duck, geven de doorslag.

Vaak krijgen dit soort shows een beetje een dimensie van, we doen niet iets samen mét een dier, maar over een dier, via een dier, letterlijk over de rug van een dier.
Want ik kan mij voorstellen, dat zo’n paard uiterst benauwd wordt en angstig, van brandende dekens op de rug. Iets wat dus vermeden zou moeten worden, lijkt mij. Als ik de directeur van zo’n park was, zou ik dat eruit halen.

Dan zegt men dus, de activisten doen aan smaad? Smaad, wat een onzin woord. Men zegt: wij vinden dit een verkeerde situatie. Hoe is dat smaad? Als Wilders zegt: de islam is verkeerd, is dat dan smaad? Nee, dat is blijkbaar zijn mening en hij zegt het. Als iemand zegt, jouw restaurant vind ik erg slecht, is dat dan smaad? Nee, je bent een bedrijf, je loopt risico’s. Je maakt keuzes en die kunnen verkeerd uitpakken. Het risico dat je neemt, is dat je gekke dingen met paarden doet. De winst kan zijn, dat men dat spectaculair vindt. De keerzijde kan zijn, dat men het walgelijk vindt en dat je dierenrechtenactivisten op je dak krijgt. Het ligt in de handen van zo’n Efteling. Volg een beetje de huidige ontwikkelingen en je kan je bedenken dat men niet op brandende Ravelijnpaarden zit te wachten. Los van of je het hier mee eens bent, of niet mee eens bent. Van zo’n bedrijf verwacht je dat zij de huidige cultuur (- omslagen) een beetje bijhoudt.

Heb ik een show met allemaal pieten, ja, dan krijg ik anti-zwarte piet mensen op mijn dak. Is dat dan smaad? Nee, het is een risico dat ik nam. Moet ik nu mensen uitleggen hoe het kapitalisme werkt? No guts no glory, was het spel toch?
Honderd uur taakstraf, een veel te hoge straf voor deze anti-ravelijnshowmensen. Je zou zeggen, zo’n bedrijf legt hen een verbod op om nog in de Efteling te komen en dat is het dan. Wat heeft ‘het recht’ hier nou mee te maken, denk ik dan. Dit is een strijd van machten, zoals álles in de wereld.

En voor dit soort zaken geldt dus ook: Krijgen mensen taakstraffen, voor onzinzaken, dan moeten we (naja, niets moet), kunnen we geld inzamelen voor de activisten. Zodat hun gewerkte uren gecompenseerd worden.