Naast het bericht van het opheffen van de faculteit wijsbegeerte in Rotterdam – nog een wonder dat ze die daar hadden evengoed, je kunt er verder NIETS studeren waaraan Erasmus zijn roem ontleend heeft – op dat standbeeld staat hij waarschijnlijk een balans te bekijken, een grootboek (hedendaagse economiekeien weten waarschijnlijk niet dat zoiets oorspronkelijk op echt papier in een boek werd gedaan) – komt er het machtige idee van excellente excellenties Sander “ik heb het te druk om naar de kapper te gaan”Dekker en Jet “heb toch mooi die huur uitgespaard in de jaren tachtig” Bussemaker: Wetenschap moet Maatschappelijk Relevant zijn.
Dit betekent niet dat de vraag aan de orde komt hoe de lijdende mensheid zo snel en pijnloos mogelijk verlost kann worden van de Dekker- en Bussemakerachtigen. Neen! Er moet “gevaloriseerd” worden. Gewat? Thomas von der Dunk legt het helder uit:
Na de mode van de internationale topkwaliteit, waarbij elke dorps-mbo in een Cambridge aan het Katwijks Diep moest veranderen en daartoe zelfs in sommige bestuurskamers het Nederlands voor Steenkolenengels werd ingewisseld, heeft nu de volgende onzinnige mode het bestuurlijke denken over onderwijs en wetenschap in haar greep: de valorisatie.
Aan de Universiteit van Maastricht, bij gebrek aan echte traditie traditioneel vooroplopend bij het omarmen van elke nieuwe idioterie, zijn promovendi – zoals hoogleraar psychologie Harald Merckelbach in de NRC van 15 november uit de doeken deed – nu al door het management verplicht om in hun proefschrift een hoofdstuk op te nemen waarin ze antwoord moeten geven op de vraag: ‘In welke concrete producten, diensten, processen, activiteiten of bedrijvigheid worden je onderzoeksresultaten vertaald en vormgegeven? Wat is de planning, zijn er eventuele risico’s, wat zijn de marktkansen en wat zijn de kosten?’
Kan men nog op iets belangrijks promoveren als dergelijke vragen beantwoord dienen te worden IN EEN DISSERTATIE? Nogmaals: geen discipline waaraan Erasmus, die zijn naam heeft moeten geven aan die universiteit, omdat hij toch niets meer terug kan doen, zijn roem ontleent, is te vertalen in concrete producten, diensten, processen, activiteiten of bedrijvigheid. Theologie? Wijsbegeerte? Grieks? Latijn? Hebreeuws? Aramees? Wat voor marktkansen (het woord alleen al) bieden die vakken die je toch niet in Rotterdam kunt studeren? U kunt het zo al raden.
En zo voert het regime zijn oorlog tegen wat in de VS eggheads worden genoemd – waardeloze intellectuelen met hun zogenaamde kennis waar geen Hardwerkende Nederlander iets aan heeft. U kent het rancuneuze genre wel als u er zelf niet bij behoort.
Er is zoveel meer dat ik hier over kan schrijven maar nu nog even niet.
Pingback: 23 Redenen Die U Nog Niet Kende Waarom Het Woord Geesteswetenschappen Niet Deugt | Krapuul