De inktzwarte bladzijden van de geschiedenis van Nederland

Het kabinet laat de Canon van Nederland aanpassen, het overzicht van de nationale geschiedenis. Daarbij wil minister Van Engelshoven van Onderwijs dat er ook gekeken wordt naar de schaduwkanten van de Nederlandse geschiedenis. Ook raadt ze de evaluatiecommissie aan om aandacht te besteden aan “de verhalen en perspectieven van verschillende groepen in de samenleving”.

Nu al is er aandacht voor de zwarte bladzijden van Nederland, zoals de slavernij, de Tweede Wereldoorlog, en de koloniale oorlog in Indonesië (politionele acties*). “De minister vraagt de commissie om die onderwerpen van alle kanten te belichten”, zegt een woordvoerder van Van Engelshoven. Andere schaduwkanten wil hij niet noemen. “Dat is echt aan de commissie.”

– Lees verder bij de NOS

Het is ook altijd goed (en het zal niet vermeld worden, vermoed ik zo) te bedenken dat “Nederland” pas sinds 1830 bestaat, en dan nog ziet zo’n jaartal voorbij aan de geschiedenis van Limburg en de personele unie met Luxemburg. Alles wat daaraan voorafgaat is teruggeredeneerd. De “geschiedenis van Nederland” is dan ook in de negentiende eeuw uitgevonden, na de totstandkoming van “Nederland”.

Het uitroeien van “heidens” (“zigeuners”) in wat Nederland zou worden, de genocidale verovering van Noord-Brabant, dat nu zo bourgondisch Brabant moet heten – lees de gezellige dissertatie van Leo Adriaenssen – de “zwarte bladzijden” hoeven niet eens om te beginnen buitengaats gezocht te worden. Maar heb ik als nazaat van immigranten uit Hannover en Kleverland wel recht van spreken, mijnheer Bodee?

* ja, zo moet het er even staan blijkbaar, want een koloniale oorlog klinkt zo cru