De Indoctrinatie van Imminente Islamisering

Lieden die een boodschap verkondigen maar het inhoudsloze karakter daarvan willen verhullen trachten in de voetsporen van de groten der aarde te treden zodat de indruk die zij ooit maakten enige of grote legitimiteit geeft aan de onderhavige boodschap. Ook zal men, hoogstwaarschijnlijk, op zoek gaan naar aspecten, verhalen, gegevens en citaten die de (kern van de) boodschap van de verkondiger kunnen bevestigen. Deze vorm van selectief gebruik om je punten kracht bij te zetten word in het Engels “confirmation bias” genoemd.  Dit is ook het geval van de beruchtste boodschapper, de onheilsprofeet van deze tijd, Geert Wilders, die graag citaten van Winston Churchil aanhaalt. Zo stelde hij tijdens zijn speech van 14 juni (2009) in het Deens Parlement,

Now is clear why Winston Churchill, in his book ‘The second world war’, for which he received the Nobel Prize in Literature, compared the Koran to Adolf Hitler’s ‘Mein Kampf’.

Het was deze Churchil, de Engelse oorlogsheld, de menselijke oorlogsmachine, die Mahatma Gandhi het liefst dood dan levend zou willen zien en blijkbaar over de Hindus in India zei, “I hate Indians. They are a beastly people with a beastly religion”. Voorts vond Churchill het best dat de inboorlingen van Australie en de oorspronkelijke bewoners van het Noord-Amerikaanse continent het veld moesten ruimen (letterlijk en figuurlijk) om plaats te maken voor de superieure blanke mensen. Deze “grote diplomaat” wordt door Wilders telkenmale aangehaald als ware hij een toonbeeld van menselijkheid en een onpartijdig deskundige. Dessalnietemin, Churchill mag weliswaar de Koran erger dan Hitlers Mein Kampf gevonden hebben (hij had uiteraard zijn religieuze en politieke motieven), het was ook dezelfde Churchil die een groep Joden kwalijk beschuldigde van een internationale samenzwering om de wereld te onderwerpen aan het communisme. Auteur Nicolas B. Farrell beschrijft een passage uit de Churchill Archives,[1]

In 1920, Churchill, then War Secretary, had written an article about the Jews being the driving force behind Communism in which he said that there were three kind of Jew: the ‘National Jew’ who was patriotic; the ‘Zionist Jew’ who aimed for a Jewish state in Palestine; and the ‘International Jew’… These international Jews were ‘leaders of a worldwide conspiracy for the overthrow of civilisation’, wrote Churchill.

Men zal niet snel van Wilders te horen krijgen dat Churchill diverse meningen had over diverse zaken. Het zou Wilders bijvoorbeeld niet goed uitkomen om Churchill al te vaak te citeren in een zaal vol met Joodse historici, en al helemaal niet Churchill’s contemporaine vriend, de Amerikaanse oorlogsheld Generaal George Patton. Het hierboven aangehaalde stuk van Churchill is nogal diplomatiek vergeleken met wat Patton vond van de Joden.

Enfin, volgens Wilders is de Islam dus des duivels, de leer is fascistisch, en de gematigde moslim een menselijke tijdbom die staat te popelen om de wereld over te nemen. Wilders vindt dat de grote steden van Nederland meer en meer op Mekka en Teheran beginnen te lijken. Hij is het spuugzat dat de Moslim bijdraagt, nee: verantwoordelijk is, voor het verslechterde klimaat in Nederland.

Hitler gaf de gevestigde orde in de Westerse democratie de schuld van het verslechterde klimaat; de Westerse democratie was zijns inziens de voorloopster van het marxisme, dat de voedingsbodem “leverde waarop deze wereldpest zich later zou kunnen uitbreiden.”[2] Zo stelde Hitler:

In het parlement werd de volkomen chaos nog voorkomen door een onwaardig spel van steeds maar toegeven, waarbij men zich zelfs liet chanteren, en waarbij de Duitser dan steeds het kind van de rekening werd; en in het land zelf, door de verschillende volken zo handig mogelijk tegen elkaar uit te spelen. Maar de algemene lijn van de ontwikkeling ging toch in anti-Duitse richting. [3]

Wilders wist het beter te verwoorden als het ging om politici even flink de les te lezen. In een brief aan de Volkskrant pleitte hij voor een verbod op de Koran. In briesende taal verklaart hij in overdrijvende vorm zijn afkeer voor de Nederlandse politici:

Wat schaam ik me voor de Nederlandse politici. Hun naïviteit en ziekelijke streven naar de utopische gematigde islam, die ons land alleen maar hel en verdoemenis brengt. Wat schaam ik me voor al diegenen in en buiten kabinet en Tweede Kamer die de islamitische invasie van Nederland weigeren te stoppen. Wat schaam ik me voor de Nederlandse politiek die dag in dag uit de oververtegenwoordiging van allochtonen in de criminaliteit en misdaad accepteert en er geen antwoord op heeft.

Den Haag zit vol met laffe lieden. Bange mensen die laf zijn geboren en laf zullen sterven. Die vinden en bevorderen dat de Nederlandse cultuur gestoeld zal zijn op een joods-christelijke-islamitische traditie. Die een generaal pardon verlenen aan leugenaars en criminelen…[4]

Voor Hitler en zijn antisemitische inspiratoren was de Verjudung van Duitsland (en de wereld) een bewuste strategie van de Joden om de overhand te krijgen in hun gastland. Historicus Steven Aschheim schrijft hierover,

For here was a powerful, polyvalent myth with a life of its own, one that was able to provide comforting explanations for a variety of crises and unfamiliar situation. Elastic in application, easily adapted to different interest groups and ideological orientations, its strength lay precisely in its indeterminate symbolic allusiveness.

The question of Jewish emancipation in Germany was often accompanied by fears of the debilitating effects Jewish integration would have on the larger body politic. Critics of emancipation regarded Jewish assimilation as a potentially corrupting agent, dissolutive of society itself.[5]

Hitler, en voor hem vele anderen, meenden dat het gezamenlijke succes van de Joden, de Verjudung,  gevaarlijk was voor het gastland. Daarentegen probeert Wilders meer op de onderbuikgevoelens van de massa in te spelen. In tegenstelling tot de successen, wordt veelal de nadruk gelegd op de achterstanden van de Moslims en de “achterlijkheid” van hun “Islamitische cultuur en ideologie”. Het is deze “islamisering van de wereld” die Wilders met man en macht wil tegenhouden.

Tijdens het Debat Coalitieakkoord van 1 maart 2007, gaf Wilders een speech.

Dit kabinet gaat bezien of de dijken van dit land moeten worden opgehoogd, vanwege een stijging van de zeespiegel met een paar centimeter gedurende de komende honderd jaar. Maar tegen de islamisering die de komende jaren ook zal plaatsvinden, gebeurt helemaal niets. Enkele decennia geleden bestond er nog nauwelijks islam in Nederland en nu wonen er maar liefst een miljoen moslims in dit land. Waar gaat dat naartoe? Vele Nederlanders maken zich grote zorgen over deze ontwikkeling en die mensen zijn niet eng. Die mensen zijn niet xenofoob, maar worden dagelijks geconfronteerd met grote problemen in hun wijk of in hun straat. Die mensen verdienen het om serieus te worden genomen. Die mensen verdienen een stem.[6]

Wilders blijkt te vrezen voor de assimilatie van de Moslims, want volgens hem hebben ze een dubbele loyaliteit. Het is voornamelijk de Marokkaanse of Turkse Moslim die hij aanhaalt, die verplichte banden hebben met het land van oorsprong. Hij is bang voor Moslims in machtsposities. Zo stelt hij,

“De elite noemt deze Marokkanen, die hier de boel verzieken, heel romantisch ‘nieuwe Nederlanders’. Ik noem ze liever ‘kolonisten’. Moslim-kolonisten. Want ze zijn niet gekomen om te integreren, maar om de boel hier over te nemen, om ons te onderwerpen.”[7]

Het is uiteraard geen verassing als iemand die bang is voor Moslim intellectuelen en politici een absolute hekel heeft aan Moslim criminelen. In een beruchte interview komt Wilders heel erg kort door de bocht, en gooit de ene overdrijving over de andere.

“Als je een misdaad begaat, als je begint te denken over jihad en sharia, dan is er maar één oplossing: dan sturen we je dezelfde dag weg, dan kun je de koffers pakken en we zullen je burgerschap afpakken”

Op de vraag van de interviewer hoeveel van de moslims in Europa de door Wilders geschetste problemen vertegenwoordigen, zegt hij: “Miljoenen. Tientallen miljoenen.”

En Wilders is vooral bang voor Moslims in de politiek. Zo diende Wilders op 1 Maart 2007 een motie van Wantrouwen in de tweede kamer tegen Staatsecretaris Nebahat Albayrak en Staatssecretaris Ahmed Aboutaleb, beiden Moslims, Turks en Marokkaans respectievelijk. Het excuus was dat zowel Albayrak als Aboutaleb een dubbele paspoort zou hebben, maar het lijkt er meer op dat Wilders waakt voor de Islamisering in dezelfde trend die Hitler optekende in zijn 12-punten van Verjudung, hetgeen begint met de nederzetting van de Jood (in het gastland), die als handelaar komt.[8] In het geval van de Moslim was dit uiteraard als gastarbeider. Punt 12, de laatste van de Verjudungs proces, is de politieke revolutie en luidt:

Nu begint de laatste grote revolutie. De Jood verovert de politieke macht, en werpt nu de laatste omhulsels van zich af. De democratische man uit het Joodse volk wordt een Jood-naar-het-ras, en een tiran der volkeren.[9]

Had Hitler het destijds over de Große Lüge (de Grote Leugen), Wilders heeft het tegenwoordig over Taqiyya. Hitler legt uit:

De levensomstandigheden van de Jood dwingen hem tot die leugen, en wel tot een altijddurende leugen, zoals de levensomstandigheden van de mensen uit koude streken hen dwingen, om warme kleding te dragen. Zijn leven binnen andere volkeren is op den duur alleen mogelijk, wanneer hij kans ziet, de mening te wekken, dat hij niet een volk, maar een bepaalde „godsdienstige secte” van bijzondere aard vormt. Dit is nu de eerste grote leugen. Hij moet, om als parasiet op de volkeren te kunnen blijven voortleven, zijn eigen karakter verloochenen. En hoe intelligenter een Jood nu is, des te beter zal hij hierin slagen. Ja, het kan zelfs zover komen, dat de grote groepen van het volk, dat hem herbergt, in volle ernst geloven, dat de Jood werkelijk Fransman of Engelsman, Duitser of Italiaan is en dat hij zich alleen door zijn godsdienst van de anderen onderscheidt.

Vooral staatsinstanties, die immers altijd slechts door het historische greintje wijsheid bezield schijnen te zijn, vallen maar al te gemakkelijk ten prooi aan deze infame zwendel.[10]

Vergelijk dit met de uitspraak van Wilders tijdens een interview.. Geert Wilders in interview Nu.nl op 11 september 2008

“Taqqiya is een bekend begrip in de islamitische wereld. Het wil zeggen dat moslims die nog niet in een moslimland leven vaak niet alles zeggen wat ze werkelijk vinden.”

“Maar op het moment dat de islamitische cultuur sterker wordt zullen er ook moslims zijn, die nu als gematigd worden gezien, die meegaan in de dwangmatigheid van de Koran en zijn ideologie. Dat begrip komt uit de moslimwereld zelf en mag dus niet worden onderschat. “Daarom is het dus ook te makkelijk om te zeggen dat er genoeg moslims met onze samenleving meedoen. Het zegt namelijk niets over hoe men zich gaat gedragen als er meer moslims in Nederland vertegenwoordigd zijn.”[11]

Zowaar Wilders’ woordkeuzes en formuleringen zeer verwerpelijk zijn, zo zijn degenen die hem napraten, navolgen, zelfs adoreren. Onder zijn schare gelovers en toegewijden bevinden zich academici, intellectuelen, opinie-leiders en zelfs journalisten en columnisten. Maar zo had Hitler ook zijn grote schare volgers. Taalkundige en schrijver Max Weinreich beschrijft in zijn boek, Hitler’s Professors, vele prominenten -inclusief twee nobel laureaten. Elders in mijn boek behandel ik dit onderwerp uitvoerig, met een analyse van, onder andere, de “Bekenntnis der Professoren… zu Adolf Hitler“.  Mijn waarschuwing aan Wilders’ toegewijde papegaaien is dat zij moeten waken voor de angstzaaiende en alsmaar radicaliserende Adolf Geert Hitler Wilders. Vooralsnog moet de Wilders’ aanhang onder de categorie onwetende bangerikken worden geschaardt, maar als zij willens en wetens Wilders blijven steunen bestaat er geen reservering om hen niet als neo-fascisten te kwalificeren en ook als zodanig met naam en toenaam te benoemen.

Wilders maakt weldenkenden bang met enkele verwijzingen die op onze onderbuikgevoelens inspelen en zijn waarschuwende woorden al gauw als profetieen zien. Zo verwijst hij, zoals het een ware Islam-deskundige betaamt, naar de Dar al-Islam (huis/plaats van Islam) doctrine van de Islam, die de Moslims per decreet van die andere profeet, Mohammed, willen stichten over de hele wereld, die tot dan toe nog zal behoren tot Dar al-Harb (huis/plaats van de oorlog). De absolute onderwerping “der volkeren” na de veronderstelde machtsovername door de Moslims, zal leiden tot een ondergeschikte rol van dezen in het dagelijks leven; zij zullen voorts als “dhimmis” worden gedoogd door de nieuwe meesters, de Moslims. Alhoewel de Dar al- doctrine een “strijdlustige” vorm uitstraalt, de ware feiten zijn geheel verdraaid en ongenuanceerd overgebracht door paniek- en angstzaaiers zoals Wilders, Geller, Spencer en vooral Bat Ye’or, de onheilsprofete. Daarover, lieve lezers, volgende keer meer.

---

[1] Mussolini: a new life, p. 303, Nicholas Farrell, verwijst naar Churchill , ‘Zionism versus Bolshevism’, CHAR/8/36, paginas 90-97.

 

[2] Mein Kampf, (zie Nederlandstalige bewerking:  pagina 93

[3] Id. pagina 110

[4]‘Genoeg is genoeg: verbied de Koran’: 8 augustus 2007:

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/870859/2007/08/08/Genoeg-is-genoeg-verbied-de-Koran.dhtml

[5] Culture and Catastrophe; pagina 45; Steven E. Aschheim; 1996, MacMillen Press Limited.

[6] Debat Coalitieakkoord: Speech en motie Wilders: 1 Maart 2007:    http://www.geertwilders.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=703&Itemid=1

[7] Algemene Politieke Beschouwingen, 17 september 2008, Geert Wilders: http://www.pvv.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=1288&Itemid=1

[8] Mein Kampf, pagina 383

[9] Mein Kampf, pagina 408

[10] Mein Kampf pagina 379-380

[11] Geert Wilders in interview Nu.nl op 11 september 2008