Zondagmiddag om drie uur houdt, in Amsterdam naast het Stadhuis, het Platform Stop Racisme en Uitsluiting de herdenking van de Kristallnacht van 9 november 1938 in Nazi-Duitsland. Bij die herdenking komt Haneen Zoabi, een Palestijnse afgevaardigde in de Knesset. Dat is tegen het zere been van diegenen, die het begrip antisemiet tegenwoordig niet definiëren als iemand die joden haat, maar als iemand aan wie de zelfbenoemde ‘vrienden van Israël’ de schurft hebben. Types als Ron van der Wieken van het Centraal Joods Overleg dus.
Mevrouw Zoabi is een buitengewoon moedig iemand die – zo zou je kunnen zeggen – min of meer in het hol van de leeuw, keer op keer de misdadige politiek van Israël jegens de Palestijnen aan de kaak stelt. De terreur van het lukraak doodschieten van burgers, het onthouden van medische hulp aan verwondde burgers – neergeschoten door Israëlische soldaten, het vernielen van boomgaarden, het inpikken van land, de vernederingen bij de checkpoints… kortom al datgene wat Israël doet en wat het maakt tot een genocidale apartheidsstaat. Met andere woorden: mevrouw Zoabi benoemt de zaken zoals ze zijn en dat vinden degenen die in dit land normaal gesproken dol op ‘benoemen’ zijn, niet echt leuk. Nou geeft dat op zich niet zo heel veel, zolang dergelijke jankerds geen echte macht hebben om te misbruiken, maar het wordt anders, wanneer zo iemand burgemeester is van een grote stad. En als burgemeester derhalve het Openbaar Ministerie en de politie kan inzetten om een niet welgevallige spreker, zo niet het spreken onmogelijk te maken dan toch te intimideren:
,,Bij strafbare uitingen wordt zo mogelijk direct en zichtbaar opgetreden’’,
Aldus burgemeester Eberhard van der Laan van Amsterdam (die in weerwil van alle misdaden die ik hier boven op somde, plus de massamoord vorig jaar zomer in Gaza en nog veel meer gruwelijks, ontzettend graag een stedenband wil met Tel Aviv) in de krant die ooit schreef over het ‘joodsche vraagstuk.’ In het uitstekende stuk van Clara Legêne wordt ook nog even ingegaan op de ranzige manier waarop de fascistische krant van heden en verleden bericht over deze zaak.
Wie zegt dat mevrouw Zoabi ‘dood aan de joden’ wil roepen zoals er gesuggereerd wordt? Ik weet zeker dat zij dat niet zal doen, omdat mevrouw Zoabi daar veel te beschaafd voor is, in tegenstelling tot vele ‘vrienden van Israël’ (waaronder er zijn die het reuze grappig zouden vinden de Palestijnen allemaal uit te roeien). Maar desondanks wordt de wettig gekozen parlementariër met de actie van Zionistenvriendje Van der Laan, nog voor ze iets gezegd heeft, tot verdachte van strafbare feiten gemaakt. Zoals het een goede gewoonte is in een land dat steeds meer lijkt op een ordinaire fascistische politiestaat. Herinnert u zich nog dat mensen in 2013 werden vastgezet, omdat de soap van 30 april van dat jaar onder geen beding verstoord mocht worden?
Ik weet zeker dat wanneer geschiedvervalser, oorlogsmisdadiger en vriendje van Van der Laan, Netanyahu ooit hier op bezoek komt, OM en politie in geen velden of wegen te bekennen zullen zijn. Althans niet als het gaat om hem het spreken onmogelijk te maken of hem in elk geval te intimideren. Trouwens: wat is eigenlijk precies het fundamentele verschil tussen het intimideren van mevrouw Zoabi door Eberhard van der Laan en het verbranden van niet welgevallige boeken door de nazi’s in 1933? Het is precies vanwege dit soort praktijken van Van der Laan en zijn mede-jankerds die de werkelijkheid over de Israëlische bezetting niet willen horen, dat de herdenking van de fascistische pogrom in het Duitsland van 1938 waar zij zich wél in kunnen vinden een gotspe is.
