De dag waarop de muziek gestorven is

Arnold J. van der Kluft8

Ongelooflijk maar waar: ik heb bepaalde krakers m/v de ruime dansvloer zien oprennen bij American pie van Don McLean. Er zijn ergere zeiknummers, maar heel veel erger kan het toch nauwelijks. O wat had men daar een plezier mee. Ik trok mijn jas aan en ging weg.

De dag waarop de muziek stierf. De dag waarop men op Don McLean wilde dansen en de neus ophaalde voor Buddy Holly. Vandaag 55 jaar dood.


I’m gonna love you too
Wat is de ware magie van Buddy Holly & the Crickets? Een deejay uit de VS heeft het mij eens haarfijn uitgelegd, het is zo eenvoudig dat je het over het hoofd ziet.
Twee gitaren, een bas en een drumstel. Oefenen in de garage. Klaar. De vroege nummers van Buddy en de Crickets konden zo uit de garage komen. Iedereen kon ze naspelen. Zelfs Blondie of de Beatles.


Words of love

Of de Stones (eigenlijk was dit bedoeld voor de Everly Brothers maar die hebben het pas veel later opgenomen).
away.
Men kan verder mijn tweejaylijntje over Buddy volgen…

Of, dan hebben we het over de tegelijk omgekomen Ritchie Valens, de Beachboys.

Bluebird over the mountain

Of de Dave Clark Five of Jerry Lee Lewis, maar dan hebben we het over de tegelijk omgekomen Big Bopper.

Chantilly lace

Arnold J. van der Kluft

Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort
en menig bloem is onverhoopt verdord;
verhef u niet op jongzijn en op glans,
de knop valt af, eer zij geopend wordt.

(J.H. Leopold)

8 gedachten over “De dag waarop de muziek gestorven is”

  1. Erik zegt:

    Weer wat geleerd, ik kende de versie van Blondie reeds, maar ik wist niet dat het origineel van Buddy Holly was.

    Binnenkort maar eens YouTube afstruinen op zoek naar meer fijns uit de jaren ’50.

Reacties zijn gesloten.