Een reden waarom het mij moeilijk zou vallen negatief te schrijven over Anet Bleich is dat zij in mijn herinnering een van de eerste meisjes was die letterlijk en – meen ik, op dat ogenblik – ook figuurlijk tegen mij opkeek. Ik weet niet meer hoe wij samen door de stad kwamen te lopen, het was in verband met de bezetting van het instituut. We waren jong en we wisten alles, maar ik blijkbaar iets meer, ik verkondigde algemeenheden over de Verenigde Staten van Amerika die niet door echte kennis gedekt werden. Zij vroeg zich af of het echt zo was. Ik hield mij stellig. Eigenlijk was het de enige keer dat onze paden echt kruisten.
Enkele decennia later zaten we samen aan het raam bij een arm van het IJ onderzoek te doen voor een biografie, elk voor een andere moet ik er bij zeggen – zij over Joop den Uyl, ik over een nogal onbekende anarchist. Ik geloof dat het vriendelijke knikje van herkennende begroeting er van haar kant inmiddels niet meer inzat, en dus ook niet van de mijne. We hebben dat wel vele jaren volgehouden.
De paden gingen al snel uiteen na afloop van de bezetting van het Instituut voor de Wetenschap van de Politiek. Bleich als – zo noemt zij zichzelf – burgerlijk dametje kwam bij de CPN terecht, de burgerschrik die iets met arbeiders leek te hebben. In dat gezelschap spande zij zich naar eigen zeggen in voor democratisering van de club – een inspanning waar de buitenstaanders pas iets van merkten toen de hele partij op de klippen liep en de bourgeoisstudenten er “teleurgesteld” uitstapten. Teleurgesteld waarin? En dus werd het alsnog de PvdA. Tja.
Al die studenten die in advertenties in blaadjes van de algemene vereniging (ASVA) en De Waarheid, of op affiches, opriepen op de enige partij van de werkende bevolking in Nederland te stemmen, wekten mijn onbedaarlijke woede op. De CPN, dat was bij uitstek een anti-intellectueel gezelschap. Met marxisme had de club sowieso al niets te maken, en alles wat aan maatschappijkritiek ontwikkeld was door de studentenbeweging of wat geleerd was van kritische theoretici, moest overboord als je daar lid van werd. Het belangrijkste was een nieuwe regering en een nieuwe politiek, de lonen omhoog de prijzen omlaag en verdere kretologie die ik nog steeds zeer goed kan pasticheren, maar daar gaat het niet om.
Het was dubbel verraad, want ik nam – en neem – het marxisme zeer serieus, wat iets geheel anders is dan allerhande regimes goedpraten. Iets waar ik mij als anarchist niet snel aan te buiten zal gaan. Mijn inspanningen om het marxisme ook in academische vorm tot mij te nemen waren aan die lui die zeker wisten waar de arbeidersklasse moest toeven niet besteed. Kom dan niet achteraf over je rijke marxistische verzetsverleden zeuren. (Dit is niet per se aan Bleich gericht maar aan die hele grote groep die dit verraad der intellectuelen gepleegd hebben)
O maar dat doet Anet Bleich als schrijfster van De boze babyboomer wel. En zij is boos over de spruitjeslucht, de walm van PVV-geklets die het gehele maatschappelijke vertoog in Nederland lijkt te doortrekken. Reden om opnieuw boos te worden, denkt zij.
En weer de plank misgeslagen. De boosheid is er al. There’s a whole generation with a new explanation om dat vreselijke lied eens te citeren. Maar zo heel nieuw is de verklaring niet. De nieuwe anti-kapitalistische beweging kan wel wat intellectuele ondersteuning gebruiken. Maar ja, daarvoor moet je in of na de vorige golf wel wat intellectuele bagage opgedaan hebben die verder gaat dan de gedachten van Paul de Groot of zelfs Joop den Uyl. En kwekken dat bontjassen zo lekker zitten doet het minder dan ooit goed.
Zo, dit is ongeveer wat ik direct na dit stuk had willen schrijven en plaatsen, maar ik schrok nogal van reacties van mensen die ik medestrijders waande.
Dat verandert niet, blijkbaar.
Heel herkenbaar, Arnold. Ik herinner me nog hoe ze de ASVA kapotgemaakt hebben, compleet met een CPN-politiek commissaris die dagelijks de partijlijn zat te bewaken in een hoekje van het kantoor.
Maar ik moet zeggen, dat sommige van de ex-CPN babyboomers zoals Elsbeth Etty bij voorbeeld, er intussen al meer dan twintig jaar op hebben zitten waarin ze intelligent, moedig en in de vrijheidslievende geest van 1968 hebben geopereerd. Je hoeft het niet altijd 100% met ze eens te zijn, om dat te kunnen waarderen. Jongeren, die het nu vaak allemaal zo goed weten hebben immers nog geen tijd gehad om onze foute keuzes te maken en eventueel te herstellen 🙂
“en de bourgeoisstudenten er “teleurgesteld” uitstapten. ”
Ja, want het moest wel leuk blijven natuurlijk, niet teveel tijd kosten en precies zo gaan als zij wilden. *zucht* Waar ken ik dat van? (bijna 20 jaar verenigingservaring)
Probeer je nu in dat ‘boos over babyboomers’-stukje te ontkennen dat d’r uberhaupt een babyboom is geweest? Da’s dan de babyboomer bij uitstek: dingen ontkennen die je zo kunt terugzoeken bij ’t CBS.
Kluft schreef:
Het communisme is wereldwijd op de klippen gelopen. Dan zal voor de ’teleurstelling’ wel een grond zijn geweest.
Wat mij betreft is een beweging die geen democratische structuur kent onacceptabel (bv. PVV).
@sjaax: een beweging met een overmaat aan democratische structuur is ook niet alles. Zie dan maar eens iets gedaan te krijgen…
@3
Had gronk ook nog iets over mijn huidskleur, geloofsachtergrond en seksuele oriëntatie te vragen?
De babyboom als cultureel separaat instituut en de hele oorlog tussen de generaties is überhaupt fake .. een door de commercie gecreëerd beeld van scheiding tussen de generaties die ervoor zorgt dat men denkt er anders uit te moeten zien en anders te moeten zijn dan de ouders .. Dat men in het algemeen niet zo anders was blijkt door de weinige beklijfing van die idealen , de dominantie haat voor vernieuwing en wat anders is komt toch steeds weer boven .. Veranderingen zouden de hele maatschappij moeten doordingen
maar sinds men die in tegenover elkaar staande generaties heeft verdeeld gebeurt dat niet meer .. die verdeling staat nu ook intergenerationele solidariteit in de weg …
Studenten waren vroeger vaak sollidair met arbeiders.. Maar die studenten kregen later allemaal een goede-job,,en weg was de ””Sollidaritet”’
@8
Vindt u onbetaald werken voor of aan deze site “een goede job”?
Lekker generaliseren, doet Wilders ook altijd.
Arnold J. van der Kluift,
Ik schreef ”’Vroeger”’ in deze tijd is dat anders. In de tijd waar dit stuk over gaat waren veel studenten bij de
CPN en bij de PVDA,,ik denk eerlijk gezegd uit ”’Chauvenisme”’met andere woorden,,,het hoorde zo.
Je hoorde links in de politiek te-zijn,,,het is te-wensen dat die tijd terug komt.. Maar dan geen ””Salon””’
Socialisten!
Het was me de laatste tijd al opgevallen dat een paar jongerenafdelingen van landelijke politieke partijen structureel de schuld geven aan babyboomers – en niet alleen als het over het pensioenakkoord gaat, al richten zij hun pijlen met name op de vakbonden – maar het blijkt nog veel erger te zijn: bijna alle jongerenafdelingen zijn hier eensgezind over. Zie dit artikel van het SP-blad Spanning: http://www.sp.nl/nieuws/spanning/201110/generatiekloof.shtml. Wat enorm triest, en hoe funest voor de politiek, dat ook links zich hiervoor leent (behalve de SP dan). Het ‘blootleggen van de maatschappelijke tegenstellingen’ is verworden tot het creëren en opkloppen ervan, om de belangrijkste tegenstelling aan het zicht te onttrekken.