Griekenland vecht creatief. Premier Alexis Tsipras heeft een referendum voorgesteld, dat voor 5 juli is gepland, over de voorstellen van de trojka (EC, ECB en IMF). Het is weer een nieuwe ronde in het gevecht waarbij iedere keer de wurggreep van de trojka op de Grieken duidelijker wordt. Als een boa constrictor verstikt het neoliberale drietal Griekenland langzamerhand.
Melos
Hoe heeft Syriza het überhaupt aangedurfd in opstand te komen tegen de neoliberale verdicten van de trojka? Met zo’n muiterij dient eens en vooral komaf te worden gemaakt. De Grieken krijgen de keuze: totale onderwerping of vernietiging. Docent Joris Verheijen heeft een treffende vergelijking in de antieke Griekse geschiedenis gevonden. Het gaat over de overgave van het eilandje Melos aan Athene.
De Meliërs beroepen zich op het beginsel van rechtvaardigheid en de Atheners tonen hun minachting over zoveel naïveteit: als u hier bent om te jammeren over onrecht “en niet om te beraadslagen over het voortbestaan van uw stad, rekening houdend met de huidige realiteit, dan kunnen we wel weer uiteengaan.” En even verder:
Ath: Wij zijn hier op de eerste plaats om de belangen van ons imperium te dienen, maar toch ook om uw stad te redden.
Mel: Hoe kan het in ons beider belang zijn dat wij uw slaven worden en u onze meesters?
Ath: Omdat u dan onderwerping kiest in plaats van vernietiging, en omdat het ook voor ons interessanter zou zijn wanneer wij u niet hoeven uit te roeien.
Rechtvaardigheid of economische wijsheid – tenslotte weet iedereen dat de schuld van Griekenland onaflosbaar is – speelt geen rol, het gaat om macht.
Liegen
Toch levert de ongelijke strijd van Griekenland winst op. Zo ziet clown* Ewald Engelen in dat de mainstream media propaganda bedrijven: Vijf jaar voorgelogen over Griekenland. Zijn obsessieve aandachttrekkerij is in zoverre nuttig dat hij daarmee publiek weet te bereiken. Engelen schreef op zijn blog dat cijfers van de OESO en de ILO leren dat Grieken de langste werkweken van alle lidstaten maken en dat ze de meeste weken per jaar werken. Dat klopt gewoon. Dus hoezo luie Grieken? Verder merkte hij op:
Het is Thatcher in het kwadraat: There is No Alternative (TINA) for neoliberalism. Daarom moet Syriza koste wat het kost een kop kleiner worden gemaakt.
Voor reguliere lezers van Krapuul is dit natuurlijk allang bekende kost, maar anderen kunnen de ogen worden geopend.
Eigendunk
Ons benul bijbrengen is evenwel niet makkelijk. We weten inmiddels dat Nederlanders tot de arrogantste Europeanen behoren. We wentelen ons in eigendunk; het is geen toeval dat xenofoob Wilders hier grote aanhang heeft. Opmerkelijk hierbij is dat Sargasso’s Klokwerk naar de Belgische pers verwijst om de Nederlandse zelfoverschatting te temperen. Slechts in ons zuidelijke buurland en op blogs is inhoudelijke verslaggeving te lezen, niet in de Nederlandse MSM, schrijft hij. GroenLinkser Klokwerk had Krapuul ook nog expliciet kunnen vermelden als het gaat om het doorprikken van leugens. Maar dat zou waarschijnlijk te veel eer betekenen voor deze website die niet schroomt van tijd tot tijd kritisch over GL te berichten.
* Ewald Engelen houdt als een clown van aandacht. Daarbij zijn gekkigheden eerder te verkiezen dan te vermijden. Zo heeft hij geen last van cognitieve dissonantie, dat wil zeggen dat hij met elkaar conflicterende standpunten, al naar het uitkomt, verdedigt. In 2013 en 2014 was hij nog prominent lid van het rechtse Burgerforum EU dat een referendum over de soevereiniteit van Nederland wil. Hoewel hij geen lid van die club meer is, heeft hij publiekelijk zijn standpunt over blinde inzet voor Nederlandse soevereiniteit niet veranderd. Aan de andere kant ziet hij wel dat de trojka Griekenland geen soevereine keuze laat. Daarbij begrijpt hij niet hoe je via internationale samenwerking tegenmacht organiseert – zelfs Geert Wilders en Marine Le Pen snappen dat beter.
Pingback: Griekenland gekraakt | Krapuul