Joseph Stiglitz, ‘Nobelprijswinnaar’ voor economie, was aanwezig op het Wereld Economisch Forum in Davos. Prompt verviel hij in een depressie, althans zo zegt hij zelf. Hij klaagt dan ook over tal van zaken. De ongelijkheid neemt toe, in bijzonderheid in de ontwikkelde landen. De digitale revolutie bergt veel potentieel in zich maar vanwege toenemende monopolies van enkele Amerikaanse en Chinese datareuzen, waaronder Facebook en Google, bestaan er ernstige risico’s voor onze privacy, veiligheid en democratie. En klimaatverandering draagt bij aan een dreiging voor de globale economie zoals we die kennen. Maar vooral de non-respons van ’s werelds elite op die uitdagingen deed hem de moed in de schoenen zakken.
Aan genoemde zaken wordt op deze site nagenoeg dagelijks aandacht besteed. Maar Stiglitz maakt melding van de ontwikkeling van de levensverwachting van Amerikanen die minder aandacht heeft gekregen (vijf jaar geleden stond er een berichtje over op Krapuul).
In de VS is de levensverwachting voor het tweede jaar op rij gedaald; onder degenen met alleen een middelbareschoolopleiding is de daling al veel langer aan de gang.
(Project Syndicate [vertaald uit het Engels])
Dat betekent dat de levensomstandigheden van Amerikanen voelbaar voor hen verslechteren. Het is bar triest. Soms werkt de Verelendungstheorie (een absolute Verelendung nog wel) echter waardoor Amerikanen misschien serieus op zoek gaan naar een alternatief voor het harde neoliberalisme – nog een graad harder uitgevoerd door Donald Trump dan ooit.
