Een Volkskrantredactrice, dus iemand met wie ik het in principe niet eens zal zijn, doet een pro-domo tegen de praatjesmakers over “babyboomers”: Hee ouwe heks, wat heb jij eigenlijk voor bezemsteel?
Diepgaande kritiek mag je niet verwachten in de Volkskrant, maar dit is al heel wat.
Hoewel hier een eenmalige opiniemaker, sociologiestudent (goh, bestaat dat vak nog?) René van Leeuwen.
Pfeijffer over Lampedusa en een bepaald niet altruïstische visie op “ontwikkelingshulp”, maar onze kinderhanden moeten al snel gevuld zijn dezer dagen.
Han van der Horst biedt een psychologiserende maar opvallend liefderijke blik op Pim Fortuijn. Ze zijn tenslotte een tijd partijgenoot geweest (PvdA dus).
Kustaw Bessems ziet in de VVD het CDA toen dit nog groot en machtig was. Een aardige diagnose.
Rob de Wijk, in Trouw. Over het destructieve karakter van Wilders en de zijnen, en het achteloze kijken ernaar door de NL media: PVV wil ontregelen.
Bedankt Arnold. Ben weer helemaal bij 😆
Maar veel Fortuynfans onder de bezoekers van Joop waren niet gesticht door dit portret. Oei!
@2
Het is de psychologiserende blik die stoort. Natuurlijk gebruikte Fortuyn slim psychologische en mediatrucjes in de debatten. Dat karakteriseerde hem. Maar om zijn politiek te reduceren tot een queeste naar liefde, is zelfs als scherts niet geslaagd.
@2
Het fenomeen Fortuijnfan onderstreept nu precies de eenzaamheid van de man. En het gesticht dat hij tenslotte bij elkaar had als fractie had het misschien langer uitgehouden als hij had geleefd, maar niet heel veel langer – had hij echt (politieke) vrienden daar?