Categorie: BUITENLAND

Pakistan gaat opruimen!

Defrysk

‘We gaan opruimen. Alles moet weg. Criminelen, extremisten en een ieder die ons niet bevalt,’ aldus premier Sharif van Pakistan. Zoals u weet is de doodstraf uiterst effectief. Kijk maar…

Rond de machtswisseling in Egypte

bij de Buren

donderdag 4 juli 2013
Een staatsgreep in de context van een revolutie die zich ontvouwt. Zo kun je de gebeurtenissen van de afgelopen dagen in Egypte omschrijven. Het is een staatsgreep: de legertop schuift een gekozen president opzij. Maar de context is revolutie: miljoenenmenigten eisten het vertrek van die president en oefenden met petitie, demonstraties en blokkades van overheidsgebouwen een aanzwellende druk uit. Het leger zette Morsi af, en voorkwam daarmee dat de bevolking dat eigenhandig helemaal zelf deed. Onder die bevolking heerst logischerwijs grote vreugde: de gehate president is wég. Maar wat krijgen ze ervoor terug?

Dat we hier een staatsgreep zien kan toch nauwelijks in ernst worden betwist. Tegelijk is het een hele populaire staatsgreep. Dat is zeker zo duidelijk. Miljoenen mensen hebben het gevoel dat het leger nu gedaan heeft waar het volk om vroeg: Morsi afzetten. Heel veel van die mensen zien dat impliciet als verdienste van het protest. Mensen hebben het gevoel dat zij zélf de president hebben verdreven, en dat gevoel bevat een hele flinke kern van waarheid. Dat enorme gevoel van collectief zelfvertrouwen is een teken dat er de laatste dagen niet alléén maar een staatsgreep heeft plaatsgevonden. Dat gevoel wortelt in de aanloop van ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Nederland is te klein voor Wilders

Sjaak Scheele

Wilders wil graag de leider worden van Europees populistisch rechts. Dat hij daar een groot deel van zijn vroegere standpunten voor opzij moet zetten doet er niet toe. Hij is…

Militairen tegen Morsi: contrarevolutionairen tegen contrarevolutie

bij de Buren

woensdag 3 juli 2013
President Morsi heeft gesproken, en hij blijft. Dat wil hij ons – en waarschijnlijk ook zichzelf doen geloven. Intussen tikt de klok. Een ultimatum van het leger loopt later op woensdag af. In Cairo vechten intussen voor- en tegenstanders van Morsi met elkaar, met doden als gevolg. Het ultimatum van de protestbeweging Tamarod is afgelopen dinsdag al verlopen. Het gevaar van een militaire staatsgreep is inmiddels levensgroot. Feitelijk is die al bezig. Hoe kwam het zo ver?
De huidige confrontatie kreeg vaart met een intitiatief van de protestbeweging Tamarod. Dat was een initiatief uit kringen van de Kefaya-beweging, jarenlang actief in de strijd tegen Mubarak. Tamarod stelde een tekst met eisen en grieven tegen president Morsi en de regering op. “De armen ‘hebben geen plek’ in de maatschappij.(…) Er is ‘geen gerechtigheid’ voor mensen die tijdens de revolutie door veiligheidstroepen gedood zijn tijdens de opstand en op anti-regeringsprotesten sindsdien…(…) De economie is ‘ingestort’, met lage groei en hoge inflatie…” Er zitten in de verklaring ook nationalistische ondertonen, met geweeklaag over teloorgang van “waardigheid” voor het land en het “volgen in de voetsporen van de VS”. Bovenaan het lijstje van klachten en grieven van Tamarod – althans in het ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Morsi wankelt, maar wie wint?

bij de Buren

dinsdag 2 juli 2013
De gebeurtenissen in Egypte roepen zeer gemengde gevoelens bij me op. Enorme menigten die de macht van Morsi en zijn een repressieve rechtse regering uitdagen en op de rand van ineenstorting brengen: het is prachtig! Maar in die menigten zijn geluiden te horen die angstaanjagend zijn. Winnen degenen die deze geluiden voortbrengen, dan kunnen de huidige protesten wel eens inleiding zijn van een wisseling van de rechtse wacht, en niet van een werkelijk doorzettende omwenteling in bevrijdende richting.
De omvang van het protest is buitengewoon indrukwekkend. Vele honderdduizenden demonstranten alleen al in de hoofdstad Cairo. Tussen de 14 en de 17 miljoen landelijk, volgens cijfer s van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat roept echter meteen rvagen op. Aan het begin van een revolutie is het logisch dat vrijwel iedereen, behalve de dictator en zijn kliek, de straat op gaat. Dat was de situatie op 11 februari 2011, rond de val van Mubarak. Maar nu wijn we bijna twee en een half jaar verder. Jaren van polarisatie, waarin via verkiezingen, en wel degelijk met brede steun, Morsi aan de regering kwam, die vervolgens met onderdrukking en gebrek aan maatregelen tegen armoede, mensen tegen zich in het harnas joeg. ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Obama op Robbeneiland, het Zuid-Afrikaanse Guantánamo

bij de Buren

Obama heeft op zijn reis door Zuid-Afrika ook Robbeneiland bezocht, het strafkamp waar Nelson Mandela 18 van zijn 27 jaar heeft uitgezeten. De internationale pers was zo kies om hem niet te vragen of hij nu ook Guantánamo gaat bezoeken. Er zijn zo nog enkele vragen die een argeloos journalist zou kunnen stellen.
Obama voelt zich nederig

President Obama bezocht zondag 30 juni cel 7B van de vleugel voor politieke gevangenen op Robbeneiland, voor de kust van Kaapstad. Hij verklaarde zich zeer nederig te voelen door dit bezoek aan de cel waar Nelson Mandela 18 jaar van zijn leven heeft geleden voor zijn strijd tegen het apartheidssysteem.

Nieuwslijn
Obama op Robbeneiland, het Zuid-Afrikaanse Guantánamo

Obama heeft de cel van Nelson Mandela bezocht op Robbeneiland, het Guantánamo van Zuid-Afrika.

lees verder ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Egypte: tweede revolutie?

bij de Buren

zondag 30 juni 2013
Momenteel protesteren honderdduizenden mensen in Egypte voor het vertrek van president Morsi. Betogers in Cairo raakten slaags met aanhangers van de president die eveneens de straat op zijn gegaan. Hun aantal is met 20.000 veel kleiner dan dat van de tegenstanders op het Tahrir-plein. Er is al sprake van twee doden en rond de 250 gewonden. Dat meldde eerder vanavond de Volkskrant. Tegenover de contrarevolutionaire macht van Morsi staat… ja, wat eigenlijk? De tweede revolutie? Zo eenvoudig is het helaas bepaald niet, al is dat ongetwijfeld wel de hoop van zeer velen van hen die momenteel betogen.
Morsi is vandaag precies een jaar geleden tot president gekozen, en heel veel mensen zijn hem goed zat. Daar zijn hele goede redenen voor: zijn partij vertegenwoordigt neoliberaal beleid, gecombineerd met religieus conservatisme en systematische uitbreiding van opgelegde islamistische invloed. De meest uiteenlopende groepen hebben al geprotesteerd tegen de autoritaire macht van Morsi’s bewind. Stakingen van de ene na de andere groep arbeiders botsen met bedrijven, maar ook met de staat die, bedrijfsvriendelijk als ze is, stakingen tracht te breken. Kunstenaars protesteren keer op keer tegen pogingen om het religieus conservatisme van de Broederschap op te leggen via bijvoorbeeld benoemingen van ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)