De stroom vluchtelingen, die in de media hardnekkig migranten worden genoemd, was eerst een Italiaans en een Grieks probleem. Daar kwam het Hongaarse probleem nog bij, maar nu Groot-Brittannië eindelijk in de gaten heeft dat Frankrijk de vluchtelingen die al jaren in Calais bivakkeren er niet goed van kan weerhouden te proberen het beloofde eiland te bereiken, is het een mondiaal probleem.
Dat GB binnen de EU een uitzonderingspositie bekleedt en op die manier weet te ontkomen aan vrijwillige opname van een proportioneel aantal vluchtelingen dat op allerlei levensgevaarlijke manieren Europa binnenkomt, is uiteraard helemaal geen probleem. Frankrijk lost het maar op, de Engelsen zetten het leger in en de wereld, in dit geval de EU waarvan de Britten geen last willen hebben, moet coûte que coûte voorkomen dat de vluchtelingen via de Kanaaltunnel de krijtrots bereiken. Cameron en de zijnen, waaronder inmiddels ook een aantal “sociaaldemocraten” van Labour, beschouwen de vluchtelingen als een sprinkhanenplaag die verdelgd moet worden.
Het gaat nog maanden duren eer de Britten begrijpen dat hekken, militairen en wie weet welke andere draconische maatregelen de vluchtelingen niet tegen zullen houden. De kans dat Groot Brittannië zal besluiten vluchtelingen in beperkte mate toe te laten is nihil. Zo wordt de humanitaire ramp die momenteel in en om Calais plaatsvindt vanzelf wel een mondiaal probleem. Vooral omdat de tunneleconomie gevaar loopt.
