Bij het vertrek van Lodewijk Asscher

Natuurlijk, het is een juist besluit. Maar het had al in 2017 moeten vallen.
Een partij die van 38 naar 9 zetels terugvalt – het niveau waarop de S.D.A.P. ooit begonnen – is moet zachtgezegd aan zelfbezinning doen. De vicepremier van het kabinet dat de PvdA hiertoe heeft gevoerd kan toch niet lijsttrekker en fractieleider, het gezicht van de partij, blijven?

Zeker, Asscher is niet de enig verantwoordelijke voor Rutte II, maar we zien dat de VVD maar nauwelijks wordt afgerekend op haar politiek van een rechts dat zijn vingers kan aflikken. Hij is ook niet de enige verantwoordelijke voor wat nog tamelijk luchthartig de “toeslagenaffaire” wordt genoemd.
Maar een geloofwaardige opposant is hij nooit geweest tegen Rutte III. Misschien dacht men in de partij dat het wel zo kon – hij is tenslotte voor de komende verkiezingen tot lijsttrekker gekozen – maar terug naar de oude grootte zou er nooit ingezeten hebben. En wellicht zal de PvdA nooit meer tweede of eerste partij in Nederland worden. Zeker niet zolang de partij niets anders of beters te bieden heeft dan neoliberalisme met een nauwelijks bijbehorende smoes.

Dijsselbloem, Klijnsma, Bussemaker, Asscher – wat was er nog sociaaldemocratisch aan die bewindslieden? Laten we ook nog even de etnische registratie waar Asscher toe over wilde gaan vermelden – en toen Krapuul nuttige tips gaf hiervoor gilde de meute die men nou echt niet met de PvdA kan vereenzelvigen dat wij (en onze broeder tegen wil en dank, Peter Breedveld) smerige antisemieten waren.
Pikant detail: er zat in die dagen een neef van Asscher in de redactie.

Of Asschers terugtreden verder effect heeft op een plompe boerenkop als Snel en de rest die verantwoordelijk is voor de schande van de toeslagenaffaire moeten we afwachten. Schaamte is niet iets waar Rutte om bekend staat. Natuurlijk moeten ze aftreden. Het is laveren tussen Scylla en Charybdis: blijven zitten kan niet, aftreden gooit de hele Nederlandse parlementaire politiek het enge bos in. Nou ja, daar zaten ze natuurlijk toch al, met hun toeslagen.

Wijsheid hoeven we niet te verwachten. Het terugtreden van Asscher is misschien wijs te noemen maar het komt te laat. Ik wens de PvdA oprecht het beste, de linkerzijde kan (of kon?) van oudsher niet zonder de sociaaldemocratie, maar of er herstel mogelijk is…