Nou, ze zijn eruit hoor. Het bonnetje was helemaal niet expres achtergehouden, ook niet nadat directeur-generaal Cloo er door het hoofd IT Hoogendoorn op gewezen was dat ze het zo konden terugvinden. Cloo weet dit namelijk helemaal niet meer, dat hem dat verteld is, dus dan is het niet gebeurd. Ook was Cloo juist aangenomen vanwege zijn expertise in de IT, dus kon hij zich helemaal niet voorstellen hoe men nog zoiets als backups zou kunnen hebben.
Over welke IT-expertise hebben we het hier dan? Dat hij MS Word kan opstarten zonder de helpdesk te bellen? Het zou me op zichzelf niet verbazen, voor managers op hoog niveau in niet-technische sectoren, want die laten dat soort dingen door hun secretaresses doen. Waarschijnlijker is het echter dat hij liever niet wilde weten wat voor backups er allemaal nog waren, zodat hij dat ook niet aan de staatssecretaris of minister hoefde te vertellen. En volgens Oosting is er dan geen aantoonbare sprake van een doofpot, waarin hij juridisch gezien waarschijnlijk en helaas gelijk heeft. Hier gaat nog over gedebatteerd worden, maar omdat er toch helemaal niks hard te maken is kan de PvdA gewoon achter de meest belachelijke argumenten van Van der Steur blijven staan, in de hoop dat ze er toch nog drie zetels bij weten te liegen in de tijd die hen rest tot de verkiezingen van 2017.
Het lijkt trouwens wel alsof ons land vooral waar het politiek gevoelige functies betreft uitsluitend gerund wordt door mensen die aan vroegtijdige dementie lijden. Wat die zich allemaal voor een cruciale informatie niet kunnen herinneren op momenten dat het erop aankomt is echt alarmerend.
Natuurlijk wist Teeven wel degelijk wat het echte bedrag was, maar dat hij heeft hij pas later min of meer toegegeven, dat hij Opstelten gezegd had zich een hoger bedrag te herinneren. Maar ‘ze moesten dan toch maar het bedrag rapporteren dat aan Opstelten gemeld was’. Maar goed, als ze na Teevens overlijden autopsie op hem uitvoeren, blijkt er waarschijnlijk in die rare uitstulping op dat voorhoofd allerlei vertrouwelijke informatie over dubieuze zaken waar hij de afgelopen 30 jaar bij betrokken was chirurgisch ingebracht te zijn, zodat het in elk geval niet bij leven achterhaald kon worden.
Ard van der Steur blijft intussen een griezelige opgewektheid tentoon spreiden, die vreemd genoeg alleen maar toe lijkt te nemen na elk volgend debacle. Steevast blijkt hij de ramp die hem zojuist weer onder ogen is gekomen als een enorme uitdaging/aanmoediging/les dan wel bevestiging van wat hij inderdaad al die tijd al gedacht had.
Wat tenslotte vooral blijkt uit deze hele affaire is het volkomen failliet van de VVD op dit kroonministerie van hen, als law-and-order partij, en dan met name dat welhaast Orwelliaanse concept van een Ministerie van Veiligheid (& Justitie), waarover men nu dan ook diverse geluiden hoort dat dat beslist weer opgesplitst moet worden in een decent Ministerie van Justitie, terwijl Veiligheid terug moet naar Binnenlandse Zaken. Zoals het in een rechtsstaat met scheiding der machten immers hoort.
