De jaren 1972-1974 waren een laatste hoogtepunt voor de blauwgeverfde tram in Amsterdam: de drieassers uit 1948-50, die volop werden ingezet op lijn 17, en elders met mate, maar toch, vanwege de energiecrisis. Wat heeft dat met die studentenflat te maken, vraagt u meteen. Welnu, toen ik eenmaal ingeburgerd was kwam ik er achter dat er liefhebbers van sixties-beat rondliepen op de afdeling. Henk, die de Ivy League prefereerde boven allerlei progrock die de toon bepaalde in de jaren zeventig. Hij had een complete collectie Searchers die bij een inbraak (maar dat was in een zelfstandige woning) gestolen is. 
Nou ben ik echt een freak, maar twee versies van de hoes van de comeback-lp van de band uit de new wave-dagen, waarin ze goed pasten, ging mij te ver. Henk niet. Roots van de Everly Brothers heb ik dan wel dubbel met verschillende hoezen, dank u.
Ik heb een middag geklust bij de Amsterdamse museumtram – roest bikken aan de beplating van de 454, u weet wel. Uitgelaten trok ik aan het fluit/stopsignaal dat door middel van het trekken aan een touw een boodschap aan de motorwagen doorgaf, serie 716-880, u weet ook wel. De fluit weerschalde door de ruimte. “Niet doen,” zei een museummedewerker geschrokken, “ze houden hier niet van tramseksuelen”. Hier, dat was remise Havenstraat, waar de museumtrams gastvrijheid genoten, toen. Ik was uit de kast.
Ik was daarbij geholpen door Eric, die de voorkeur gaf aan het rijden met een drieasser door de stad boven de veel talrijkere gelede trams (intussen ook verdwenen). Hij meldde het als hij het genoegen had gesmaakt. Lijn 17 zal hem geholpen hebben, een tijd. Hij wees mij er op dat er boeken waren met fotomateriaal over materieel en lijnvoering van het Amsterdamse GVB. Ik kon het als bevrijding ervaren, komende uit een ouderlijk huis waar het bijhouden van de verdeling van materieel per lijn als de handeling van een krankzinnige werd aangemerkt. (Overigens was ik daarmee opgehouden toen het huiswerk wel erg aandrong op de middelbare school. De laatste personenrit van een tweeasser moet precies op de dag waarop ik mijn diploma kreeg hebben 
plaatsgevonden).
Niet alleen het huiswerk weerhield mij op zeker ogenblik – toen er eenmaal zeezenders kwamen met de bron van De Muziek, Atlanta, Caroline, London, later RNI, kreeg dat meer mijn belangstelling. Het bleek dat Eric ook op dat punt zeer geïnteresseerd was. Kortom, het ouderlijk huis verlaten was een thuiskomen. Ik schrijf dit in het besef dat ik hiermee speciaal Eric en Henk in het zonnetje zet. Ik vermeld geen achternamen.
Jaren later bleek Tom Mulder (Klaas Vaak – als deejay een Keith Skues-epigoon) beide interesses ook te combineren. De combinatie zal toch iets mannetjesachtigs zijn. Denk ik.
- Uitgelichte afbeelding: Door W. Punt voor Anefo – http://proxy.handle.net/10648/abf50498-d0b4-102d-bcf8-003048976d84, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=67359052
- Tweeasser op lijn 17: Door IISG – 07-02-1952_10704 Verkeersagent, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=66542303
