Als Ico Maly met een nieuw boek komt dan zoek je maar best een gemakkelijke stoel op en een scherpe leesbril. Dat is al eerder gebleken met werk van hem. Voor ‘Cultu(u)rENpolitiek’ won hij in 2008 de publieksprijs van boekhandel De Groene Waterman. En met ‘N-VA, analyse van een politieke ideologie’ promoveerde hij in 2012 aan de Universiteit van Tilburg, waar hij intussen Nieuwe Media en Politiek doceert. ‘Nieuw Rechts’ is geen vrolijk boek geworden. Dat kon ook niet. Het is wel een noodzakelijk boek waaruit veel te leren valt ter linkerzijde.
Samen met zijn studenten van het vak Digital Media en Politics heeft Ico Maly drie jaar gewerkt op de Amerikaanse verkiezingen en op de verschillende sociale bewegingen en dat is uiteindelijk de basis geworden van dit zeer rijke boek waarin hij Nieuw Rechts en haar rechts gramscianisme ziet als een antwoord op New Left en het denken en handelen van de soixantehuitards van vijftig jaar geleden.
De Italiaanse neomarxist Antonio Gramsci is een inspirerende figuur voor Ico Maly. Ook in Cultu(u)rENpolitiek zat de toenmalige hoofdredacteur van Kif Kif al uitvoerig met deze dissidente marxist op schoot. Hij ging er immers van uit dat, tegen het denken van traditionele marxisten in, discoursen wel degelijk voor een stuk de wereld kunnen veranderen en, indien niet, toch zeker beïnvloeden. La Nouvelle Droite, ontstaan in de jaren zeventig als reactie op de Verlichtingsrevoltes van de zestiger jaren, waarvan de Franse intellectueel Alain de Benoist één van de meest notoire woordvoerders was, eigende zich de strategie toe van Gramsci en gebruikte ze ten dienste van het ontwikkelen van een door en door antiverlichtingsproject. Hij adopteerde Gramsci’s denken over culturele hegemonie en noemde het gramscisme de droite. Hij zette daarmee Nieuw Rechts mee in de steigers.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
