Ik kaart bij deze de misstanden aan binnen Penitentiaire inrichting Ter Apel. Ik maak mij ernstige zorgen over mijn gezondheid en veiligheid en zo ook mijn medegedetineerden.
De geldende maatregelen om COVID-19 tegen te gaan worden niet nageleefd noch nagestreefd ondanks dat naar buiten wordt gebracht dat dit wel het geval is. Het ministerie en de directie van PI Ter Apel is hier niet transparant in en brengt onwaarheden naar buiten.
De 1,5 meter afstand wordt niet nageleefd, medewerkers dragen geen mondmaskers noch andere beschermingsmiddelen, ook medisch personeel niet. Op de arbeidszalen is 1,5 meter afstand houden van elkaar onmogelijk door het grote aantal gedetineerden tegelijk op de arbeidszalen. Groepsgroottes worden waar nodig niet ingeperkt om de voorschriften te kunnen waarmaken. Ook zijn er geen beschermingsmiddelen voor ons gedetineerden beschikbaar.
Media
Verworven privileges worden ons afgenomen wanneer wij praten over de misstanden. Wanneer wij onze rechten eisen, worden wij monddood gemaakt. Wij zitten als ratten in de val, maar daar over praten is ten strengste verboden. Transparantie naar buiten toe is er niet. Zo is spreken met de medi over de huidige toestand binnen de PI Ter Apel niet toegestaan ondanks dat spreken met media een recht is indien wij, gedetineerden, de regels binnen de Penitentiaire beginselenwet naleven. Een aanvraag voor spreken met media dient via de directeur te gaan die dit opzettelijk tegenwerkt door allerlei voorwaarden te stellen, waardoor praten met de media bewust onmogelijk gemaakt wordt en/of bewust heel lang gerekt wordt met de mededeling dat het op de grote stapel ligt voor behandeling. Deze grote stapel bestaat niet. In werkelijkheid wordt er dus bewust niets met de aanvragen om te spreken met de media of klachten gedaan.
Angst voor besmetting
Minister Sander Dekker zegt dat in Nederlandse gevangenissen de RIVM COVID-19 maatregelen worden nageleefd en dat alles onder controle is. Dit is allesbehalve waar. Er is een groot gebrek aan transparantie en de waarheid valt niet te controleren daar de waarheid niet naar buiten gebracht wordt of naar buiten gebracht mag worden door gedetineerden. En wij gedetineerden lopen het risico gestraft te worden wanneer onze vertegenwoordigers met de misstanden naar buiten treden. Wij eisen transparantie naar buiten toe over de huidige toestand binnen Penitentiaire inrichting Ter Apel en eisen onze rechten die wij hebben ten tijde van detentie.
Mensenrechtenverdragen verplichten tot bijzondere inspanningen om mensen te beschermen. De angst om besmet te raken leidt tot hoge spanningen onder gedetineerden wat kan uitmonden in rellen. Het is ook van belang om de gevolgen van de corona uitbraak te bezien vanuit het perspectief van ons gedetineerden en om onze stem te horen die tot nu toe niet gehoord is.
De reguliere weg via een schriftelijk beklag aan de Commissie van Toezicht is in deze niet voldoende. Deze klachtregeling staat alleen open voor door of namens de directeur genomen maatregelen, straffen of het onthouden van regimaire rechten. Ook het weigeren van het nemen van een beslissing door de directeur valt onder dit klachtrecht, maar is niet voldoende toegankelijk voor klagen over de huidige COVID-19 toestand. De klachtprocedure via de Commissie van Toezicht duurt veel te lang om daar vertrouwen in te hebben.
= = = = = =
Bovenstaand artikel is geschreven door een anonieme gedetineerde in PI Ter Apel; het verschijnt ook in de Bonjo van februari 2021; dit is de onafhankelijke krant over strafrecht en detentie, zie www.bonjo.nl. Naam van de auteur is bekend bij de redactie van het blad.
De klachten weerspreken de geruststellende woorden van de directeur, zoals gemeld in artikelen van RTV Noord (28, 19, 18 januari).
PI Ter Apel heeft een capaciteit van 434 gevangenen en is een Vreemdelingen in strafrechtinrichting (VRIS). De personen die in Ter Apel in detentie zitten, hebben een strafbaar feit gepleegd. Ze zijn hiervoor door de rechter veroordeeld en verblijven illegaal in Nederland (of zijn na hun misdrijf ongewenst verklaard). In samenwerking met de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) worden de vreemdelingen tijdens de detentie voorbereid op een terugkeer naar hun land van herkomst.
- Overgenomen van Indymedia
