Als je een leugen maar vaak genoeg herhaalt… (3)

…dan gaat iedereen hem geloven. De aan de oppervlakte sympathieke roomboterbabbelaar, maar de van binnen door de Dood van Theo™ geplaagde misantroop en intrigant Theodor Holman van het Parool, opende dit weekend trollend met een briljant bullshitsalvo. En zoals ik al vreesde reageerden weer een hoop fatsoenlijke mensen daar inhoudelijk op. Het mooie van Holman is dat ie net als Ayaan elke keer door de mand valt. Het doel van Holman is niet om een inhoudelijke dialoog uit te lokken, maar om de speelruimte waarin haat jegens mensen wordt getolereerd steeds verder op te rekken. En de discussie die volgt op zijn krankzinnige hersenspinsels heeft, ook al wordt deze gifmenger met tegenargumenten om de oren geslagen, een katalyserende werking op de verruiming van die speelruimte van misantropie en xenofobie.

Of anders gezegd: De Salonfähigheit van xenofobie en misantropie wordt ongeacht de tegenargumenten gestimuleerd door de onvermijdelijke herhaling  van het gif als je er op reageert, er naar linkt, het retweet of er anderszins aan refereert. Tegenargumenten zijn helaas geen tegengif: Volgende keer gaan Holman of Ayaan of een andere intrigant weer een stapje verder en rekken de speelruimte van de haat nog verder op.

Dit is de derde aflevering van de serie “Het veelkoppige Hegeliaanse monster dat Twitter heet”. Lees deel 1 en deel 2 hier. Aanbevolen visualisatie hier.

Herhaling, herhaling, herhaling

Veel interessanter dan Holman’s misantropie-marketing is dit voorbeeld: Het betreft een oud-journalist van de GPD, Harald Doornbos. Hier een tweet waar ik gisteravond op werd geattendeerd:

Goed gelukt door ’t Westen dat brengen van democratie in Irak, Syrie, Libie, Jemen. Ik zou echt niks veranderen aan m’n buitenlandbeleid.

— Harald Doornbos (@HaraldDoornbos) April 17, 2015

 

Op het eerste gezicht niks mis met zo’n tweet. We weten allemaal wat voor puinhoop het is geworden in Syrië en Irak. En Jemen is nu aan de beurt. En iedereen zal het daarmee eens zijn. Meer dan  60 retweets en counting. (Herhaling!)

 “Nou zeg! Wat een prutsers die Amerikanen met hun democratie en wat is die Doornbos toch kritisch! Prima!” ~ Sjakie Stemvee

Maar het is slechts schijn. De boodschap die de meeste mensen zonder protest met deze tweet onbewust doorslikken is dat het Westen deze landen is binnengevallen om democratie te brengen. En dat dat helaas is mislukt. Onzin natuurlijk. Als je het draadje van de tweet verder leest dat zie je dat Doornbos wat tweets uitwisselt met iemand die er in trapt en degenen die ‘m wijzen op het bullshit element in de tweet verder negeert.

Irak was geen fout en Syrië is ook geen fout. Hieronder een tabel van wat een aantal Amerikaanse bedrijven aan de inval in Irak hebben verdiend. De bron van deze lijst van Doornbosiaanse democratieverspreiding staat hier.

In totaal een dikke 24 miljard. En dit is maar in drie jaar tijd, tussen 2003 en 2006. En het is het topje van de ijsberg.  Ik schat dat de opbrengst inmiddels in de honderden miljarden loopt. Inderdaad Harald, ik zou ook niks veranderen aan mijn buitenlandbeleid.

Dat Perini hierboven uit het lijstje, gerund door financier Richard Blum, is een van de controversiële bedrijven die flink heeft verdiend aan de Iraakse invasie: Blum’s vrouw, Senator Dianne Feinstein, heeft haar positie in de Military Constructions Appropriations commissie gebruikt om Perini een deal van $650 miljoen te bezorgen. En Perini is niet de enige. (Bron)

Corporate fascism

Was Irak een fout zoals Halbe Zijlstra in Buitenhof onlangs veinsde? Of zoals we na het rapport van de commissie Davids te horen kregen: “Met de kennis van nu zouden we dat niet gedaan hebben?” Welnee, Irak is een eclatant commercieel succes. En het Westen doet zo’n project om de zoveel jaar gewoon nog een keer: Het verzint keer op keer een voorwendsel om landen binnen te vallen die hun economie niet openstellen voor het Westen, sloopt de infrastructuur met militaire middelen, installeert een “puppet regime” zoals nu in Oekraïne en laat het land dan vervolgens weer opbouwen door Amerikaans en Europees belastinggeld dat via de ‘opbouw’ in de zakken van multinationals verdwijnt. Of het binnengevallen land moet zich diep in de schulden steken om het allemaal zelf te betalen. De bedrijven die de projecten uitvoeren steken het meeste in hun zak. En vergeet de politici niet die de bedrijven daarmee helpen. Tony, Jan Peter, Donald, Dick en nog vele anderen.

Hoe heet het ook alweer als bedrijven en overheid samenspannen en militaire middelen inzetten tegen burgers en soevereine staten? Wel, dat is de definitie van wat in het Engels ‘Corporate Fascism’ heet en omdat ik geen Nederlandse vertaling weet en ik me geen fascisme kan voorstellen zonder een dikke vinger van het bedrijfsleven in de politiek noem ik het maar simpelweg fascisme.

En hoe heet het als de media dit fascisme als het “verspreiden van democratie” camoufleert? Keer op keer? Je weet wel, de tegenpartij is terrorist en wij strijden voor de vrijheid en mensenrechten en andere bullshit? Dat is logischerwijs niets anders dan fascistische propaganda. Of Harald Doornbos het nou bewust doet of niet, door te suggereren dat de intentie van de Amerikaanse buitenlandse politiek het verspreiden van democratie is en door niet in te gaan op reacties van mensen die dat betwisten, helpt hij met het verspreiden van een ‘false narrative’ en maakt hij zich al of niet bewust schuldig aan fascistische propaganda. Dat Doornbos zelf naïef is kan ik me best voorstellen, maar zijn werkgever toch zeker niet? En zijn volgers slikken het allemaal als zoete koek. “Hoe bedoel je? Harald is juist heel kritisch over de Amerikaanse buitenlandse politiek”

Als je een leugen vaak genoeg herhaalt en goed camoufleert, gaat iedereen het geloven. En Harald Doornbos doet elke dag zijn best. Net als Jeroen Akkermans, Olaf Koens en vele andere topjournalisten die zich al of niet bewust voor het corporatistische karretje van dood er verderf hebben laten spannen en daar goed voor betaald worden.

Theodor Holman is er niets bij.