Achterstallig onderhoud 1: wat te doen op 25 februari?

Het antwoord op de vraag is voor mij tamelijk makkelijk: het is mijn verjaardag. Ik ben er één keer bij geweest, in 1981, werkte vlak bij de Amstel en zou met de spitsbuslijn 31 naar huis moeten. Maar die lijn reed langs het Jonas Daniël Meijerplein en deed dat op die dag niet, vanwege de herdenking. Verder mag men mij in de geest aanwezig en in het echt afwezig achten.

Afgebeeld het boek van Sijes over de staking, met op het omslag afgebeeld de Dokwerker, een beeld gehouwen door de anarchist Mari Andriessen. Sijes was radencommunist, zijn boek wekte chagrijn bij partijcommunisten omdat hij het spontane karakter van de staking (“Er is iets gaande”) beklemtoonde, evenals Jos Scheren en Friso Roest (“Oorlog in de stad”), die ik kende uit de spontaneïstische (basisdemocratische) beweging.

De CPN was direct na de bezetting in verzet gegaan, maar was zij bij machte een staking in Amsterdam en omstreken tegen de Jodenvervolging door de Duitse bezetter te organiseren? Het initiatief is in ieder geval uitgegaan van arbeiders die lid waren van de CPN, wat kan men meer zeggen. De CPN was zeker niet in staat een vervolgstaking te organiseren, al zal de angst voor de repressie zeker hebben toegeslagen na “februari”.

Bij de herdenking van de februaristaking heeft naar mijn weten altijd de waakzaamheid tegen fascisme en racisme/antisemitisme vooropgestaan, met het oog op “nu” – dat was in 1981 de opkomst van de Centrumpartij, moet je eens nagaan.

GroenLinks is de officiële opvolgerpartij van onder andere de CPN. Ja, het is moeilijk te beseffen, maar dat geldt ook voor wie aan de PSP of de EVP denkt – de PPR komt nog het dichtstbij, al heeft GL niets met christendom. Tamelijk prominente leden van GroenLinks in Amsterdam hadden dit jaar een apart idee over hoe de herdenking te koppelen aan het heden. Ondersteunden deze “oproep”.

 

De gebruikelijke kleinburger (nu noemen ze dat “middle class”) in de houding van de Dokwerker, getooid met bijna gezichtsbedekkende qufiyeh en voorzien van een Engelse kreet. Dat laatste in het kader van het dekoloniale, begrijpt u wel? Staakt! staakt! staakt!
Wie? Wanneer? Waar?

Wat een treurigheid weer. Het doet denken aan die provocatie van “demonstratie met effecten”, 30 april 1980, met beeltenis van Domela.

De allerslechtsten
zijn de als links vermomde rechtsen
Zij zijn erger dan de rest
Mijd ze daarom als de pest.

Halsema heeft bij de Dokwerker scherpe woorden gezegd over de PVV, heb ik begrepen. Iets hierover kon er niet van af.