Dat de Nederlandse politici met twee maten meten, veronderstel ik als bekend bij de lezers van Krapuul. Je moet het maar willen, werken in de politiek! Je moet het maar kunnen, pissen op je eigen bedachte speerpunten.
In de zaak van Raif Badawi komen twee speerpunten van het Nederlands mensenrechtenbeleid samen. Ten eerste het beschermen en bevorderen van de vrijheid van meningsuiting, met een grote focus op de online-kant hiervan. Blogger Raif heeft zich met zijn online-activiteiten, zijn webforum Free Saudi Liberals en met zijn kritische tweets, de woede van het Saudische regime op de hals gehaald.
En dan is er de marteling. De regering heeft het voorkomen van de ernstigste mensenrechtenschendingen ook tot speerpunt gemaakt. Marteling raakt aan het hart van de menselijke waardigheid en het recht niet gemarteld te worden is dan ook (ondanks wat sommige Amerikaanse presidenten beweren) absoluut; hier mag nooit, maar dan ook nooit, een uitzondering op worden gemaakt. De zaak van Raif is op dit punt een heel bijzondere. Het voorkomen en bestrijden van marteling is enorm moeilijk, omdat het doorgaans in het geheim, zonder getuigen en duidelijk bewijs, plaatsvindt. Maar de marteling van Raif, 1.000 zweepslagen, is van tevoren aangekondigd. Sterker nog, het staat zwart op wit in zijn veroordeling en de order om de zweepslagen daadwerkelijk toe te brengen. (Bron)
Maar de privacy van burgers aan hun laars lappen, dat kunnen de politici dan weer wel; Edward Snowden heeft er overtuigend bewijs voor geleverd.
De Amerikaanse burgerrechtenbeweging EFF heeft burgers gewaarschuwd dat ze niet moeten toestaan dat hun privacy wordt opgeofferd als onderdeel van anti-terreurmaatregelen. De beweging reageert op de aanslag in Frankrijk tegen het weekblad Charlie Habdo. “Moord is de ultieme vorm van censuur”, zegt Sophia Cope van de EFF.
Volgens de burgerrechtenbeweging komt het vaak voor dat overheden na een terreuraanval snel allerlei nieuwe wetten aannemen, zonder stil te staan bij de privacyrechten die hiervoor worden opgeofferd. “Zelfs als we rouwen om de slachtoffers bij Charlie Hebdo moeten we waakzaam zijn op pogingen om nieuwe surveillance- en opsporingsbevoegdheden door te drukken”, stelt Cope. (Bron)
EINGEWOHNT-ENTWOHNT,
einentwohnt,
die gehorsame Finsternis: drei
Blutstunden hinterm
Blickquell,
die Kaltlich-Ozellen
ummuttert von Blendung,
das dreizehn-
lötige Nichts:
über dich, mit
der Glückshaut,
stülpt sichs
während
der Auffahrt.
Paul Celan
