Begin december kreeg mijn gade een rondleiding in de koepelgevangenis te Arnhem. Zij werkte toen nog net in “die sector”, is nu wegbezuinigd, welkom als werkloze in het nieuwe jaar.
Maar goed – bij de rondleiding kreeg zij te horen dat “de kiezers” graag zien dat er streng wordt opgetreden tegen wanbetalers van boetes. Daartoe worden mensen met openstaande rekeningen opgesloten – niet meer “in plaats van” zoals het Wetboek van Strafrecht toch duidelijk als keuzemogelijkheid geeft in verreweg de meeste gevallen, maar als gijzeling. En als het aan het zogenaamd Liberale Duo Opstelten-Teeven ligt zul je ook voor dit verblijf moeten gaan betalen. Een doldraaiend systeem beheerd door gestoorden.
Een opgeslotene biedt zijn dagboek aan van het verblijf in die nor wegens een openstaande verkeersboete. Waarschijnlijk zat hij vast tijdens het bezoek van Gade. Men kon niet weten dat het niet onopgemerkt zou blijven.
Cel 34 is het ontluisterende waargebeurde verhaal van een gewone man die op een kwade dag in de cel belandt. Niet omdat hij verdacht wordt van een strafbaar feit, maar omdat hij een openstaande verkeersboete niet kan betalen.
Cel 34 gaat over de macht van het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB), de harde aanpak van politie en Justitie en natuurlijk over het leven binnen de muren van de gevangenis.
Maar bovenal gaat Cel 34 over de eenzaamheid en de wanhoop van hen die dit overkomt,
en de scherven die het achterlaat.
