Het kanon van de Dam

Ook leuk, een Canon van de Dam, het centrale plein van Amsterdam en (soms) van Nederland.
Ik heb de Dam nog gekend zonder de Nationale Phallus (gecompleteerd door de ballen die men begrijpt van de tekst van Adriaan Roland Holst – dat dorst Het Vrije Volk nog te schrijven in 1970) en mooi zal ik hem nooit gaan vinden. Maar dit terzijde.
Ach, de Damslapers – Ivo – eh – Opstelten weet er alles van [dat was mijn allereerste stukje hier overigens]. En de overheidsgeschiedschrijving in de stad waar eenmeidemonstraties tegenwoordig uiteengerost worden vermeldt braafjes niets van het schieten door de politie op de dag van het slaapverbod, die een ongekende rel veroorzaakte (de spanning was te snijden en ik ben zelf snel weggegaan, je voelde het geweld van de politie al aankomen). Fotograaf Daniël Koning, toen van dagblad De Tijd, later van De Volkskrant was een van de mensen die geraakt werden. Klappen we niet van.

Ook het koninginnedaggevecht van 1969 slaan we over in de Canon: de Socialistische Jeugd wou Willem Duijs, die voor de vuist weg in een studiotent zat te presenteren vanaf de Dam, een oranje goudvis aanbieden en daar wist de politie raad mee – gevolg: “terreur in Amsterdam”, zoals De Telegraaf zo fijntjes meldde. Plus ça change. Een SJ-lid werd nog veroordeeld omdat hij “oranjehoer” riep naar Duijs, wat als belediging van het staatshoofd werd opgevat.
Ook het Kroningsgebeuren wordt overgeslagen. Selectiviteit, die weet wat.
Laten we het toch gezellig houden, mensen.