1 gedachte over “Kan Mauro de doodstraf krijgen?”

  1. Henk Veldman zegt:

    Wat betreft die brief die Mauro zou hebben kunnen we heel duidelijk zijn. Iedereen kon zien dat hij die nooit, (althans niet in z’n eentje) kan hebben geschreven. Hier is dus géén sprake van zwendel o.i.d.
    Bedrog wordt pas bedrog als het slachtoffer van bedrog niet in de gaten heeft dat hij besodemieterd wordt. Een bedrieger die z’n vak verstaat zorgt daarvoor en ook dat z’n slachtoffer het gevoel heeft dat hij juist een voordeeltje heeft en (nog leuker soms) dat hij juist eigenlijk de “bedrieger” is die er heimelijk genoegen in schept dat hij juist degene is die die ander te pakken heeft genomen.
    Mijzelf zal zoiets nooit overkomen.
    Voorbeeld: Ik liep eens over de markt en zag een leuk schillderijtje liggen.
    Ik kon zo zien dat het dingetje minstens € 20.000,- waard was. Ik vroeg de koopman wat hij er voor moest hebben. “Tienduizend” zei hij. (Dus niet” € 10.000,- ” Zoiets schrijf je, maar zeg je niet)
    Nadat ik een tijdje niet gereageerd had, want ik ken m’n pappenheimers, gewoon aanstaren is het beste, gooide de koopman het op een andere boeg. Hij pakte een briefje en schreef “5000” met z’n viltstift.
    Ik ben toen toch zo hels geworden! Hoe durft iemand me een ding aan te smeren voor € 5.000,- die een kind kan maken. M’n vrienden zouden me uitlachen als ze zien dat ik zo’n goedkoop prul aan de wand heb hangen!!
    Je moet zo de mensen in de gaten houden! Ze beduvelen waar je bij staat.
    Iedereen die me een beetje kent weet dat ik een afkeer heb van beduvelarij.
    Om daar een voorbeeld van te geven moet je hier http://is.gd/hY6zEG en http://is.gd/AoEEhx en http://is.gd/KdSV3C eens kijken. Iedereen kan zo zien dat ik de boel zit te flessen. Maar ik ben er vrij zeker van dat bijna iedereen die op de links heeft geklikt geneigd is om op me te stemmen. (Wel eerst inloggen/registreren) En inderdaad is vooral het meedelen in de Nobelprijs aantrekkelijk. Maar ondertussen ben je dan zowel deelgenoot als deelnemer van waarschijnlijk het grootste omkoopschandaal in de menselijke geschiedenis.
    Maar zo zitten de mensen nu eenmaal in elkaar.
    Iedereen kon direct al zien dat dat hele Mauro-gedoe eigenlijk niks is. Als ze die jongen gewoon hier hadden laten zitten evenals z’n mede lotgenootjes had er geen haan naar gekraaid.
    Maar ondertussen is de boel zo opgeblazen dat de kosten inmiddels in de miljoenen beginnen te lopen.
    Dat gaat namelijk heel snel.
    Ik ben er vrij zeker van dat het overgrote deel van de mensen die dit zitten te lezen heel sociale en milieubewuste mensen zijn.
    Maar ondertussen schijnen ze te vergeten dat op het moment dat ze dit lezen ze een enorme aanslag maken op onze energievoorraad..
    Immers je zit op je computer dit te lezen. Zo’n ding verbruikt al gauw zo’n 200 watt per uur. Je hebt je kacheltje er bij aan. Zit je ook al gauw op 1 à 2 Kwh per uur. Je rookt of nuttigt wat. Weer € 1,- kwijt. Stel dat op dit moment 1000 mensen dit zitten te lezen. Dan ben je al gauw zo’n € 60,- per minuut kwijt.
    En dat voor de grootst mogelijke onzin die iemand maar kan bedenken.
    En naarmate je verder doorleest stijgen de kosten.
    Mensen, vooral ter linkerzijde, denken nooit na over wat ze doen en zijn ook niet bereid om maar ergens verantwoording voor te nemen.
    Neem bijvoorbeeld een organisatie als Greenpeace. Die is er op tegen dat Japanners onderzoek doen naar walvissen. Als bekend doen de Japanners (en ook Noren) al jaren onderzoek naar walvissen. Op dit moment is men er nog steeds niet precies achter wat de ecologische effecten zijn van de walvis in de oceanen. Men weet bijvoorbeeld nog steeds niet of het beter is de walvisstand te verminderen dan juist de dieren zoveel mogelijk te beschermen.
    Voorlopig tracht men door vermindering van de walvisstand daar achter te komen.
    Het kan heel goed zijn dat men over 20 jaar pas er achter komt dat het misschien! nadelig kan zijn.
    Greenpeace en andere milieuorganisaties zijn het niet met die methode eens en zitten al jaren daarover te ouwehoeren. Maar waarom biedt Greenpeace de Japanners niet aan om samen wetenschappelijk onderzoek te doen of zelfs dat onderzoek zelf op zich te nemen? Ze hebben geld genoeg, zo ook wetenschappers. Het scheelt de Noren en Japanners een hoop kosten en tijd.
    Maar je ziet het het zo vaak bij dat soort clubs. Wel voortdurend schreeuwen dat er iets fout gaat maar nooit zelf met oplossingen komen. Als gezegd, nooit zelf willen ze de verantwoording nemen.

    Als je me nu vraagt, wat al dit gelul van me te maken heeft met de kwestie Mauro?
    Dat zal iedereen duidelijk zijn. Niks! Ik heb het er maar met de haren erbij gesleept, net als allerlei andere zaken er met de zaken erbij gesleept worden in de kwestie Mauro.
    Het slaat meestal nergens op, is niet of nauwelijks van enig belang, maar het is lekker om je er druk over te maken.

    Er is echter wel één kwestie die ik nog wel eventjes wil aanroeren. Dat is de kwestie die Keira dankzij Marcel Hulspas aanroert, namelijk:
    Kan Mauro de doodstraf krijgen?
    Ik ben geneigd daar met “ja” op te antwoorden.
    Ik heb hierboven al aangetoond dat Mauro ons handenvol geld kost en Marcel Hulspas heeft er met zijn argumenten daar nog wat aan toegevoegd.
    Waarvoor dank.
    Weinigen weten dat ik op dit gebied ervaringsdeskundige ben.
    Ik ben al eens dood geweest en wederopgestaan zoals inmiddels wetenschappelijk is bewezen en wat de mensen in m’n omgeving (meestal met enige tegenzin) zullen bevestigen.
    Aan het begin van deze eeuw ben ik eens stervende geweest. Aanvankelijk voelde dat niet zo, maar nadat men me opengesneden had, zagen ze al gauw dat ik nog maar hooguit een jaar zou leven.
    Ik ben toen aan het rekenen gegaan en had becijferd dat m’n verscheiden de staat minstens een half miljoen aan niet door mij gederfde kosten zou opleveren. Immers pensioen, AOW en reparatiekosten (alleen al die ene snee in m’n buik waar maar een half uurtje werk in had gezeten, kostte al € 20.139,-) kan behoorlijk oplopen zeker als je zoals ik tot een langlevende familie behoort.
    Het leek me dus alleszins redelijk de staat te vragen om mij de helft van de geplande kosten toch uit te betalen, zodat m’n familie ook financieel nog plezier zou hebben aan m’n dood. Men weigerde echter.
    Nu heb ik wat moslimfamilie in Sierra Leone en wat Christelijke kennissen en die zijn voor me gaan bidden. Resultaat: Ik ging niet dood. Doodzonde! Temeer ook dat alleen al m’n dood een paar later € 5000,- heeft gekost en ik dit jaar weer een geintje heb gehad die nog een € 8000,- heeft gekost. Reken daarbij alle medicijnen en m’n maandelijkse onderzoeken dan begrijp je een beetje waarom het zo slecht gaat met Nederland momenteel.
    Ik ben echter bereid om alsnog dood te gaan, zo gauw de gelegenheid zich zal voordoen, maar dan dient Nederland me nu direct en direct Nu, NU! direct een kwart miljoen te betalen én de belofte dat m’n kleinkinderen een goede opleiding kunnen volgen.
    Vooral dat laatste kan geen probleem zijn. Immers Mauro is het ook aangeboden en waarom zouden mijn kleinkinderen dat niet gegund worden?

    Nog even voor de Krapuul -en andere lezers.
    Jullie kunnen me steunen door een bedragje te schenken. Je kunt via Krapuul aan m’n bankrekening komen. Wat je schenkt is geheel belastingvrij. Ik geef het namelijk niet op aan de belasting zodat er geen geld gaat naar de staat die immers zo onverantwoordelijk omspringt met onze belastingcenten?

Reacties zijn gesloten.