Toen ik besloten had vegetariër te worden miste ik – onloochenbaar – de Nederlandse schotels die op het eerste gezicht ondenkbaar zijn zonder dood dier.
Bij boerenkool hoort worst, bijvoorbeeld. Ik kon mij niet voorstellen dit te eten zonder te zondigen tegen mijn eigen besluit.
Een Leidse flatgenoot gaf mij het recept van een vegetarische stamppot die hij preiprol noemde. Ik heb het sindsdien op mijn menu, niet vaak maar wel geregeld.
Breng de gewenste hoeveelheid aardappelen (ga uit van ongeveer een pond per persoon) met tamelijk fijn gesneden prei aan de kook. Het handige van allium, waar prei toe behoort, is dat het de aardappelen sneller helpt zacht te worden. Dus het geheel kan minder lang opstaan dan in het geval van andere stamppotten.
Als de tijd van stampen daar is voegt u aan het geheel een rauw ei toe – u heeft de pan natuurlijk op een laag vuur. Voor de vochtigheid helpt toevoegen van een scheutje melk, liefhebbers zouden room kunnen proberen. Als de massa fijn is en het ei er deel van geworden is voegt u een ruime hoeveelheid gemalen kaas toe en laat deze op haar beurt een worden met het geheel.
Kruiden groen en gemalen naar smaak toe te voegen.
Ziehier de vegetarische stamppot geheten Preiprol. Simple comme bonjour. Omdat het recept uit Leiden heet te komen u aangeboden op 3 oktober…
Bij boerenkool hoort worst, bijvoorbeeld.
Ik heb ooit bij een acute aanval van hebniksinhuis & potverdriedekaasisookalop de virtuele worst (die er bij mij toch al niet inzat) vervangen door piccalilly. Boerenkoolstamppot met zonder worst met piccalilly is sindsdien regelmatig op het menu teruggekeerd.
Al moet ik er op de een of andere manier nu niet aan denken. 😆
PS. bovenstaande prol ga ik zeker een keer proberen!
Ik zou me de vegetarische variatie kunnen voorstellen waarbij eea nog even onder de grill gaat, en er een lekker korstje ontstaat.
Het lijkt me best een zware hap 🙂
Een ei erbij en jij noemt je vegatariér?
Foei!
Stel eens dat dat ei kan praten, wat dan? Lees de ervaring van Jaap Fisscher: http://is.gd/8b56sw
Toen het ei zei, toen het ei zei:
denk eens dat het een jongetje is dat je hier gaat staan bakken. Denk eens dat het je broertje is dat zacht sist in de pan.
Denk eens dat ie verkrampt uit angst de rand probeert te pakken
en dat ie dan terug in de boter glijdt. Wat dan, wat dan?
Het valt me zwaar van je tegen Arnold dat je zo wreed bent tegen de ongeboren vrucht.
Henk Veldman Schreef:
Mij ook.
nexus m. Schreef:
Ja, die Arnold moet je in de gaten houden hoor. Hij zou bij wijze van spreken z’n eigen broertje of zusje offeren om maar lekker te kunnen eten.
Een saloonvegetarier ontmaskerd?