De vrijheid van meningsuiting is sinds enige jaren een “hot topic” in het publieke debat. Of eigenlijk is er helemaal geen sprake van een debat, aangezien zo ongeveer iedereen het op hoofdlijnen wel eens lijkt. De teneur is, dat de vrijheid van meningsuiting eigenlijk nooit mag worden ingeperkt. Dat is iets waar premier Rutte, Geert Wilders en Femke Halsema het bijvoorbeeld altijd over eens zijn geweest.
De rol van die laatste in het debat over de vrijheid van meningsuiting heb ik altijd uiterst discutabel gevonden, terwijl Geert Wilders er sowieso een speciale rol in speelt, aangezien het hele debat immers min of meer in het kader van “zijn” rechtszaak opnieuw leven in werd geblazen. Daarbij komt, dat hij immers op kosten van de staat beveiligd wordt en bij een ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting aldus nooit (meer) op zijn woorden hoeft te letten, met alle kwalijke gevolgen van dien. Politici willen de ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting natuurlijk primair voor zichzelf, alsof er geen politiek te bedrijven valt, als je op je woorden moet letten. Lijkt mij persoonlijk stug. Het plaatst politici ook nog eens gedeeltelijk boven de wet, die voor de rest van het volk wel zou gelden.
Een ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting lijkt dus enkel te rechtvaardigen, als die dan ook maar meteen voor iedereen zou gelden. En dus neigen velen naar de ongelimiteerde variant voor iedereen.
Ikzelf ben een uitgesproken tegenstander van de ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting.
De vrijheid van meningsuiting is natuurlijk een groot goed, maar veel van de mensen die de ongelimiteerde variant voorstaan bewijzen wat mij betreft keer op keer dat ze helemaal niet met deze vrijheid om kunnen gaan. De meningsuiting is een instrument van beschaving en dient aldus niet misbruikt te worden voor overduidelijke tentoonspreiding van een stuitend gebrek daaraan. Ik geef natuurlijk grif toe dat het nagenoeg onmogelijk en onwenselijk is om de mate van beschaving van iemand die een mening uit mee te wegen in de vraag of hij of zij die mening wel mag uiten. Maar mijn verzuchting over de al dan niet in de mening doorschijnende mate van beschaving geeft volgens mij wel aan dat er extreme gevaren aan de ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting kleven.
Een ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting zou in uiterste consequentie betekenen, dat er nooit meer iemand in dit land voor het uiten van zijn of haar mening voor de rechter gedaagd zou kunnen worden. En daar wringt voor mij persoonlijk de schoen toch wel heel erg.
Vanuit mijn zeer ouderwetse rechtsgevoel dient men zich voor alles, wat men zegt/roept in theorie voor de rechter moeten kunnen verantwoorden. Voor die rechter moet de vrijheid van meningsuiting een belangrijk, maar zeker niet het enige element van een eventueel oordeel hier omtrent zijn. Haal je met een ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting de mogelijkheid van toetsing door een rechter weg, dan haal je volgens mij ook meteen de angel uit onze rechtsstaat.
Begrijp me niet verkeerd, niet alles hoeft in de praktijk voor een rechter te komen, maar alles moet, in mijn optiek, toetsbaar blijven. De ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting zou, zo vrees ik, tot op zekere hoogte het einde van de Nederlandse rechtsstaat kunnen betekenen. En dat vind ik een angstaanjagende gedachte. Ik zou dus pleiten voor het behoud van een lekker vaag gelimiteerde vrijheid van meningsuiting. En dat zou in dit land, dat immers ook het lekker vaag gedogen van onder andere drugs heeft uitgevonden, toch eigenlijk helemaal niet zo’n probleem mogen zijn… 😀
Een gastbijdrage van MadPride
De vrijheid van meningsuiting kent normaliter een onzichtbare grens die het fatsoen benadert en de beschaving van een land kenmerkt.
We zijn allang door alle beschavingsgrenzen heen geslepen door machtswellustelingen die op een xenofobe geblondeerde boertje steunen.
Vrijheid van meningsuiting is lang niet zo belangrijk als gehoord te worden.
Wat er nu verstaan wordt onder vrijemeningsuiting is het onder pseudoniem totaal vrijblijvend en factfree een discussie proberen te voeren. Wat mij betreft mag daar een einde aan komen omdat dit alleen maar te goede komt aan het sektarisch halleluja preken voor eigen parochie met haatzaaiende xenofobische teksten, en het ophemelen van een eigen veronderstelde beschaafdheid, die het overigens te vuur en te zwaard heeft geprobeerd te voorkomen. Als er al sprake is van die eigen beschaafdheid heeft het die volledig te danken aan heidenen die niet zwichtten voor de extreme religieuze geweldstoepassing tegen hun heidense verlangen naar de beschaving van die halleluja predikers.
Men zegt dat dit probleem zo oud is als de mensheid en zo staat dat ook geschreven in de religieuze geschriften van die drie monotheïstische sektes die al millennia met elkaar overhoop liggen, nou ja de allaüakbar predikers zo’n plus minus 1400 jaar.
Vrijemeningsuiting in het gebed, gebid en gebad is wel oke? Nee zelfs dat niet. Gehoord willen worden, daar helpt zelfs geen lieve democratie. Het probleem is de machtstoekenning aan, ja aan wie of wat eigenlijk. Zijns gelijke? 😈
nexus m. Schreef:
Meer hoertje? (foei Keira! 👿 )
@1 Dat we “de” grens al over zijn, is duidelijk, maar juist daarom, vind ik, dat we er voor moeten waken, dat we ons niet in al “onze” populistische overmoed ook nog eens laten verleiden tot de ontmanteling van de wetgeving tav restricties op de vrijheid van meningsuiting…
Die restricties zouden later best nog wel eens goed van pas kunnen komen 😉
MadPride, mooi stuk! Ben het helemaal met je eens.
@3 Nee het “boertje” is zeker geen “hoertje”, eerder een “pooier”, die anderen het vuile werk laat opknappen, maar dat terzijde…
@5 Dank 😉
Sluit me hier bij aan.
Het recht van vrije meningsuiting is een groot goed. Maar met het gebruik ervan komt ook een bepaalde verantwoording.
O.à. volgens mij de norm om niet nodeloos te kwetsen. Een norm die IMHO op dit moment in de politiek veel te vaak overschreden wordt om te kunnen scoren bij het klapvee.
Zeker als je uitspraken doet die niet gefundeerd zijn (maar door Henk en Ingrid voor waar aangezien worden) mag je hier best op aangesproken worden. Vooral als politicus zou ik zeggen!
De fout die gemaakt wordt is dat we amper vrijheid van meningsuiting hebben maar wel het RECHT er op.
Kijk naar de koningin. Hoeveel vrijheid heeft die haar mening te uiten?
Het is zelfs zo naar mate men “hoger” op de maatschappelijke ladder staat, dus meer te vertellen heeft, minder vrijheid heeft er gebrui van te maken.
Het is in feite zo dat alleen een pasgeboren kind luidkeels en onbeperkt z’n mening mag uiten (en als die dat niet direct na de geboorte doet, dan wordt het er wel toe aangezet met een tik voor de billen of een geniepig kneepje in de hak)
Na een half jaar geblèr in het wiegje loopt het kind al risico gewurgd te worden als pa in een rotbui is.
Na een paar jaar moet het kind al op z’n tellen passen met wat-ie mummelt.
Met 4 jaar loopt hij kans om verbannen te worden naar de gang of met de blote benen naar bed als die ongezouten z’n mening geeft. Een draai om de oren behoort ook tot de geliefde sanctiemogelijkheden.
MarV Schreef:
Ik heb die term nooit begrepen. Wanneer is het dan noodzakelijk om te kwetsen?
@10
Nooit dus. Maar dat is een vorm van fatsoen die wij iets te bereidwillig opofferen om de “totale Freiheit” maar te waarborgen.
Op dit moment worden er onder de paraplu van het begrip vrijheid van meningsuiting (voor het eigen politieke gewin) stuitend ongefundeerde uitspraken gedaan. Uitspraken die bewust aansturen op een polarisatie in de maatschappij om op een perverse manier een “self fullfilling profecy” te creëeren. IMHO heeft de toon in de politiek (onder het mom van alles moet gezegd kunnen worden) aanzienlijk bijgedragen aan de huidige onvrede in onze SAMENleving.
Net van de politiek zou je verwachten dat men iets meer na zou denken over de gevolgen die bepaalde uitspraken kunnen hebben. Dus daarom ben ik van mening dat net de politicus, als hij een echt staatsman wil zijn, omwille van de impact van zijn uitspraken ter verantwoording geroepen moet kunnen worden.
Vanuit mijn zeer ouderwetse rechtsgevoel dient men zich voor alles, wat men zegt/roept in theorie voor de rechter moeten kunnen verantwoorden.
Hou eens op met woorden als ´ouderwets´. Rechtvaardigheid is niet tijdgebonden… het klinkt alsof je een schuldgevoel hebt om een bepaalde mening te hebben. Ik heb meningen over bepaalde zaken die een vent tweeduizend jaar geleden ook al vond. Dat maakt mij niet ouderwets, in tegendeel…
@13 – Klopt, mijn formulering was ook iets cynischer bedoeld, dan hij klaarblijkelijk overkwam. Maar als “ze” het niet met je eens zijn, roepen “ze” al snel dat je gedachtegoed “ouderwets” dan wel “achterhaald” is. En dat kun je alleen maar effectief “counteren”, als je bij voorbaat toegeeft, dat het wellicht een “ouderwetse” gedachtegang is. Schamen doe ik me er niet over. Beschaamd, hoe ver en hoe snel de hedendaagse realiteit van mijn eigen “ouderwetse” ideeën verwijderd is geraakt, ben ik om eerlijk te zijn natuurlijk wel…
In dit specifieke opzicht (het rechtsgevoel) heb ik wel het pijnlijke gevoel heel snel oud te zijn geworden. Zo’n “vroeger was alles beter” mentaliteit. Het is pijnlijk, als je op steeds meer elementen in de huidige maatschappij stuit, waar die uitspraak daadwerkelijk voor geldt. En “vroeger was alles beter” betekent helaas niet eens, dat het vroeger “goed” was.
😉
“14 Maak je niet druk, ik heb dat gevoel ook op talrijke terreinen, en dat gevoel komt niet uit de lucht vallen, van sommige dingen mag echt wel gezegd werden dat die voorheen beter waren. Ik kan wel met een aantal voorbeelden aan komen zeilen waar niemand wat aan heeft, maar ik persoonlijk krijg de kriebels als iemand zegt dat ´zijn ideeen misschien niet meer van deze tijd zijn´. De enigen die geen ideeen over deze tijd hebben, die liggen op het kerkhof. Elke mening van een niet-dode is daarom actueel. Ben ik ouderwets omdat ik het kut vind dat ze hier de maasheggen afgekapt hebben? De mussen (bedreigde diersoort intussen) hadden hier wel een tehuis. Ben ik ouderwets omdat ik als kind kon vissen en paling ophaalde (ook weer een bedreigde soort) en dat dat beter was dan tegenwoordig? Ouderwets of nieuwerwets zijn geen argumenten. Ik zou niet door een drieeentwintigste eeuwse alien geopereerd willen worden, noch door een middeleeuwse chirurgijn, als ik niet weet waar het over gaat…
Maar goed, Madpride, ik lig hier dingen aan te halen die op jouw discussie niet van belang zijn… ik ben het grotendeels wel met jouw beschouwing eens… geef me even de tijd om jouw beschouwing nog eens op een nuchtere maag te laten bezinken, want die heb ik nu niet.
MadPride Schreef:
Mooi!!!!
“Vanuit mijn zeer ouderwetse rechtsgevoel dient men zich voor alles, wat men zegt/roept in theorie voor de rechter moeten kunnen verantwoorden”
Dat lijkt me de totale dictatuur.
“Vanuit mijn zeer ouderwetse rechtsgevoel dient men zich voor alles, wat men zegt/roept in theorie voor de rechter moeten kunnen verantwoorden”
Dat lijkt me de totale dictatuur.
Klopt, als je deze uitspraak op zichzefl zou nemen. Ik denk echter dat deze uitspraak niet los kan worden gezien van de context waarin deze is geplaatst, en dat is de meniing van vrijheidsuiting. De schrijver heeft zich in deze misschien wat ongelukkig uitgedrukt (so what???????) maar voor mij is de bedoeling duidelijk, je kunt niet alles zeggen wat je wilt. De vraag is natuurlijk, is dat zo? Wanneer houdt vrijheid van meningsuting op en gaat het over in belediging? We willen allemaal kunnen zeggen wat we willen, allen, als ik nu zou zeggen dat de holocaust nooit zou hebben bestaan, dat Hollanders maar afstandelijke, saaie en dus vernietigingswaardige wezens zijn, dat bepaalde mensen wel en andere geen recht op leven hebben, waar ligt dan de grens? Als ik jou zou verklaren voor wildvee en ik zou een prijs van 25.000 euro op jouw kop plaatsen, is dat dan ook nog ‘vrijheid van meningsuiting’?
Jos van Dijk Schreef:
Sorry, maar dat is onzin. Er worden wetten ook in een democratisch systeem gemaakt en voor het goed functioneren van die maatschappij moeten die wetten op de een of andere manier gehandhaafd worden. En volgens mij moet men zich dus in principe KUNNEN verantwoorden, voor alles wat men zegt/roept. Dat is echt nog wel iets anders dan een “totale dictatuur”. In een democratie heeft de burger namelijk theoretisch invloed op de koers van de wetgever…