Bush, Osama en 9/11

Zondag is het 10 jaar geleden dat de aanslagen in New York en Arlington plaatsvonden, beter bekend als 9/11. Bij deze aanslagen kwamen in totaal 2975 mensen om het leven, een enorm aantal natuurlijk. De financiële schade werd geraamd op een slordige 20 miljard dollar. De hele westerse wereld was in shock en van deze shock werd handig gebruik gemaakt door George W. Bush en de zijnen om de ‘vijand’ te straffen. We herinneren ons allemaal de toespraak van Bush jr. nog waarin hij voor de camera’s riep: “Either you are with us, or you are with the terrorists”. In goed Nederlands heet zo’n quote een vals dilemma.

We hebben in de geschiedenis wel meer gevallen gehad in de USA waarbij men de shock gebruikte om een conflict te verantwoorden, denk hierbij onder andere aan het Tonkin incident op 2 augustus 1964, wat de eigenlijke aanleiding vormde voor de Vietnamoorlog. Ook hier kleven wat luchtjes aan en we weten hoe de USA het land in totale ontreddering en puinhoop heeft achtergelaten.
Hoe bekend klinkt dit in de oren en bovendien, wat leerde men hiervan?

Terug naar 9/11. Er heerste een enorm patriottisme in de USA, in de maanden na de aanslagen. Elke Amerikaan die ook maar iets voorstelde had een Amerikaans vlaggetje op het revers, dit mede door de uitspraak van Bush jr. natuurlijk. Ook het journaille deed hier driftig aan mee om daar tien jaar na dato spijt van te hebben. Er werd de pers dingen voor gehouden die, nu tien jaar later, gewoon niet blijken te kloppen. Denk aan de misleidende filmpjes van Colin Powell tijdens een vergadering van de VN waar eigenlijk de hele oorlog in Irak door werd gelegitimeerd. Dit was hèt bewijs, Saddam Hoessein had massavernietigingswapens en ander gevaarlijk tuig. Tot op de dag van vandaag is er nog steeds niets gevonden. Powell kreeg later spijt van zijn actie. Maar toen was het al te laat.
Geheel in stijl met de woorden van Bush jr. werd de gevormde coalitie voor de tweede golfoorlog de ‘Coalition of the Willing’ genoemd en hiermee werden meteen de landen gediskwalificeerd die niet meededen.

Lees wat Bill Keller, een vooraanstaand journalist van de New York Times, hier op 6 september jl over schreef:

But when the troops went in, they went with my blessing. Of course I don’t think President Bush was awaiting permission from The New York Times’s Op-Ed page — or, for that matter, from my friends in the Times newsroom, who during the prewar debate published some notoriously credulous stories about Iraqi weapons. The administration, however, was clearly pleased to cite the liberal hawks as evidence that invading Iraq was not just the impetuous act of cowboy neocons. Thus did Tony Judt in 2006 coin another, unkinder name for our club: “Bush’s Useful Idiots.”

Lees hier het hele verhaal van Bill Keller:
My Unfinished 9/11 Business

Wat de ‘War on Terror’ allemaal gekost heeft leggen de mensen van ‘Altijd Wat’ even haarfijn uit in een fijne animatie:

Denk hierbij ook even aan het aantal slachtoffers genoemd in de eerste alinea.

Heb ik het al gehad over Guantanamo Bay? Waar de USA meende en meent gevangenen vast te moeten houden en te martelen tegen alle internationale wetten in? Of de firma Blackwater (nu Xe Services), die daar een privé-oorlog uitvechten en enorme bedragen verdienen?

Mogen we concluderen dat Sjors Double U met zijn ‘Creditkaart oorlog’ er een geweldige puinhoop van heeft gemaakt? Er was vrijwel niets begroot voor zo’n bedrag en de Amerikanen zijn op een haar na failliet.
Mogen we ook concluderen dat Osama bin Laden de Amerikanen postuum nog steeds enorm in zijn greep houdt nadat hij op 2 mei 2011 vermoord werd?

Ik denk het wel.